Μια πολλά καλή ιδέα κατα την ταπεινή μου άποψη.
Το παλίο το ΓΣΠ, που έσιει τόσα χρόνια που κάθετε τζιαι εν αποφασίζει κανένας τί εννα το κάμουμε, τελικά εγίνηκε drive in cinema.
Όπως τα έργα τα Αμερικάνικα, στην δεκαετία του 50. Με την διαφορά ότι οι γενέτζιες εν θα φορούν πολύχρωμα, μακριά φορέματα με φουρό τζιαι εν θα έχουν μαλλία με φράντζα τζιαι τα κάπριολε τα αυτοκίνητα εννα εν Μερσεντές τζιαι ΠιΕμΤαπλουγιού τζιαι όχι Μόρρις τζιαι Τράιαμφ.
Τούτο το σέταπ, έσιει πολλά πλεονεκτήματα, εκτός που τα κλασσικά και αυτονόητα του σινεμά.
Εν σε ενοχλά κανένας μες το αυτοκίνητο.
Άμα γουστάρεις, φκάλλεις τα παπούτσια τζιαι απλώνεις τα πόθκια σου πας το ταμπλό, χωρίς να σκέφτεσαι ότι είσαι άλουτος τζιαι οι κλάτσες σου βρωμούν αυκά χαλασμένα τζιαι κακκά του μωρού. Τα παράθυρα εξάλλου εννα είναι ανοιχτά, ο συνεπιβάτης σου μπορεί να φκάλει άνετα την κκελλε του έξω τζιαι να αναπνέει ολοκάθαρο καυσαέριο της Λευκωσίας.
Με την ίδια λογική μπόρεις άνετα να κλάσεις (πράγμα που έλειπε που τα κανονικά σινεμά), να ρεχτείς τζιαι να άψεις τσιάρο.
Επιπλέον, μπορείς να γύρεις πίσω τζιαι να κόψεις το κουρούι σου, χωρίς να κλωτσούν την καρέκλα σου οι “σινεφίλ” επειδή ροχαλίζεις.
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σαν ΧΑΓΚ (Χώρος Αποπλάνησης Γκομενών).
Τάχα ανυποψίαστος τζιαι ρομαντικός, λαλείς της μιτσίας “Εν πάμε να δούμε κανένα έργο στο ΓΣΠ. Τζιαι αν δεν μας αρέσει, φεύκουμε”.
Τα υπόλοιπα εννοούνται, λλίο το έργο εννα εν μαλακία, λλίο εν θα βολεύκουν οι καρέκλες τζιαι εννα τες γύρεις τζιαι τες δύο πίσω, λίγο εγώ, λίγο εσύ, λίγο το κρασί, μπορεί τζιαι να σκοράρει τζιαι κάποιος μες το ΓΣΠ, μετά που τόσα χρόνια που εν εμπήκε γκόλ.
Γοράζεις της ένα πακέτο σίταρους τζιαι μία κόκα κόλα (να την καλοπίαεις) διάς τζιαι 5 ευρώ είσοδο, δηλαδή με 10 ευρόπουλα, κανονίζεσαι. Που εν τα 30 τζιαι τα 40 ευρώ που έθελες πρίν, για εστιατόρια τζιαι πελλάρες.
Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι εν χρειάζεται να πίαεις φαί που το σινεμά άμα πεινάσεις. Μπορείς να πάρεις μαζί σου που το σπίτι σου μέσα σε τάπερ, λουφκία που το μεσημέρι, σούβλα που την προηγούμενη Κυριακή ακόμα τζιαι κολοκάσι με το κρέας.
Άμα εν θέλεις να σε πουν ππίσση οι υπόλοιποι δε, μπορείς να πίαεις σάντουιτς που τον πιριπίτσι (ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα Πιριπίτσα Χατ και σινεμά), τυρόπιττα – γαλατούι που τον φούρνο ή αν τραβά η όρεξη σου, Κινέζικα που τον Γού.
Υπάρχει βέβαια τζιαι το σενάριο, να πάρεις που το απόγευμα τες παγωνίερες τζιαι τες φουκούες τζιαι να κάτσεις στες ζιβάνες, οπόταν η ώρα 9 που εννα αρκέψει το έργο, εννα έσιεις τζιαι τον μεζέ σου έτοιμο να τσιμπήσεις. Κάμνεις τζιαι γνωριμίες που τες γκόμενες που εννα τους δώκει η τσίκνα τζιαι εννα κοντέψουν να δοκιμάσουν τα παγιδάκια.
Επιπρόσθετα εν έσιεις πάνω στην κκελλέ σου ροκόλους να μιλούν μεταξύ τους, μασέλλες να μασούν τσίπς τζιαι κούννες με την ένταση τσιακκιλομηχανής, Κυπραίους να απαντούν τα τηλέφωνα τους τζιαι να φωνάζουν “Έλα ρε κουμπάρε, είμαι σινεμά.Ναι, ναι εν καλό το έργο. Όι,οι εν είδα την μάππα…….” τζιαι μωρά να παουρίζουν επειδή θέλουν σίταρο τζιαι σοκολάτα που την καττίνα.
Τέλος, μπορείς να πάεις τζιαι μόνος σου χωρίς να λαμβάνεις τα ειρωνικά βλέμματα του στύλ “Καλά είρτεν μόνος του σινεμά τούτος;;; Μα έν έσιει φίλους;;; Μάαααανα μου ρέεεεε!!”.
Γενικά, μπράβο στην Κυρία Ελένη Μαύρου τζιαι στους εμπλεκόμενους (αν ήταν τζιαι μούχτι δηλαδή ίσιεν να εν ακόμα καλύτερα αλλα εντάξει, να μην είμαστε πλεονέκτες). Ήταν όντως μια που τες πολλά ωραίες ιδέες, μακάρι να πετύχει τζιαι να το κάμνουν κάθε χρόνο.
Το πρόγραμμα του σίνεμα είναι το εξής:
14 Ιουνίου: John Rambo
15 Ιουνίου: Shoot ‘Em Up
16-19 Ιουνίου: Casino Royale
20-22 Ιουνίου: The Bourne Ultimatum
23-26 Ιουνίου: In the Valley of Elah
27-29 Ιουνίου: Pirates Of The Caribbean 3
30 Ιουνίου-Ιουλίου 3: I Am Legend
4-6 Ιουλίου: Spiderman 3
7-10 Ιουλίου: Hairspray
11-13 Ιουλίου: American Gangster
14-17 Ιουλίου: There Will Be Blood
18-20 Ιουλίου: Mission Impossible 3
21-24 Ιουλίου: Juno
25-27 Ιουλίου: Blood Diamond
28-31 Ιουλίου: Before the Devil knows you’re Dead
Για να ακούετε τον ήχο πρέπει να συντονίσετε το ράδιο σας στους 108.0 ή στους 101.0 στα FM.
Nai alla sta kanonika cinema den exei na se kopsei kanenas an apofasiseis na fygeis sta misa. Enw edw exei na pesei pourou tou allou kosmou kai ase pou mporei na pesei kai kanenas fonos tetoioi pou giname.
mpa, kaki idea
Έσηει τζιαιρό να γελάσω έτσι που κείμενο. Άρεσε μου η ιδέα, να την δοκιμάσουμεν που εφτομάδας. Επάεννεν πολλά ενα διπλοκάμπινο πάντως
Τωρά όποτε με ρωτούν (ειρωνικά) “τι καλό έκαμε η Ελένη Μαύρου για την Λευκωσία;;”, ξέρω τι θα λέω!!
(Γαμώ τα κείμενα 🙂 )
Καλή ιδέα το σκοράρισμα στο ΓΣΠ!
Που ήμουν μιτσής ήθελα να σκοράρω στο Wembley.
Τωρά που το ανακαινήσαν δεν έχει περίπτωση να το κάμουν σινεμά 🙁
/Η dokisisofi είπε…
Το σχόλιο αυτό αφιερωμένο στα αγαπητά μου ρουφιανίδια με τις ψηλές θέσεις και την αιώνια απανταχού ανασφάλεια στη θέα μιας “δοκησίσοφης” να λέει τα πράγματα με τ’ονομά τους. Και που ίσως θύμωσαν που ΄δε λέει να σωπάσει και που σκασίλα της μεγάλη που δεν έχει φαν κλαμπ ( το λέω σωστά?)
Φαίνεται λοιπόν ότι κάποιοι έχουν τις “Ζωές των άλλων” για αγαπημένη ταινία. Με τιμά το γεγονός ότι με θεωρούν τόσο ξεχωριστή ώστε να με πολεμούν τόσο και να φτάσουν στο σημείο να παραβιάσουν και το λογαριασμό μου και να γράφουν σχόλια με το όνομα μου, ώστε να “σπιλώσουν” την “δοκησίσοφη” (αν και έχει τόσες φορές διακωμωδήσει τον ίδιο της τον “εαυτό” που δεν χρειαζότανε) με πράγματα που δεν έχει πει. Έχω καταδικάσει και στο μπλογκ του Μιχάλη την υποκλοπή αυτή και αποκήρυξα ένα σχόλιο με συγγραφέα την “δοκησίσοφη”.
Βλέπω ότι τα μέσα δεν είναι συμβατικά και ότι τα χτυπήματα κάτω απ’τη ζώνη( σύμπτωμα έλλειψης επιχειρημάτων και ζηλόφθονης μανίας για ηθικη εξόντωση του αντιπάλου) πλέον συστηματοποιούνται.
Όσοι μηχανισμοί κι αν μπήκαν σε λειτουργία για να φτάσω στο σημείο να πώ “Ήμαρτον” και να τρομοκρατηθώ άλλοι τόσοι είναι και οι μηχανισμοί αυτοάμυνας που διαθέτω.
Ξέρω ότι πολλοί θα τα θεωρήσουν γραφικά όλα και φαντασιοπληκτικά και δεν έχω τίποτα άλλο από το λόγο μου για να τους πείσω. Κάποτε θα καταλάβουν.
Πέρα από το διαδίκτυο όμως, υπάρχει και ζωή. Και η δοκησίσοφη υπάρχει και κυκλοφορεί ανάμεσα σας και συνεχίζει να εκφράζει τη γνώμη της ελεύθερα και επώνυμα. Και δε νομίζω με τέτοια μούρη να μπορεί κάποιος να επιχειρήσει πλαστοπροσωπία:PPP.
Συμπονώ όσες/ους κατάλαβαν ότι μόνο με τέτοιο τρόπο θα μπορούσαν να με εξευτελίσουν. Είναι φοβισμένα ανθρωπάκια που έμαθαν να εξοντώνουν και όχι να υπάρχουν, να χαλούν και όχι να κτίζουν και θα είναι πάντα στην υπηρεσία ενός ανώτερου και θα ψωμοζητούν μπράβο από τα ελεεινά τόυς ρουφιανέματα. Δόξα τω Θεώ διαθέτω ελευθερο πνεύμα και΄ούτε φόβο έχω ούτε πάθος. Απλά τρομάζω στην ιδέα της γενίκευσης τέτοιων πρακτικών για την κοινωνία μας γενικότερα.
Ότι έκανα, σωστό ή λάθος, το έκανα γιατί υπήρχε λόγος. Και ο λόγος αυτός ΄΄ηταν η λογοκρισία και το φίμωμα (κυρίως σε σχόλια χιουμοριστικά-το χιούμορ ενοχλεί τους ρουφιάνους). Αν αντέδρασα με άσχημο τρόπο δε θα απολογηθώ καθώς ήθελα να καταδείξω την υποκρισία στα “φιλελεύθερα” προσωπεία διαφόρων μπλόγκερ που κάθε άλλο παρά χαλαροί και κουλ ήταν (λεξιπένητες,αγρινά, ψυχίες, αντίχρηστοι κτλ). ‘Επαιξα με τα όρια τους και αποκαλύφθηκε τελικά το πρόσωπό τους. Φασισμός, αποκλεισμός, λογοκρισία, ανασφάλεια, προπαγάνδα,ρουφιάνεμα χαμέρπεια.
Και ΄τώρα θεωρούν ότι επειδή με τα μέσα που διαθέτουν άλωσαν το ψευδώνυμο μου,ανταλλάζουν συγχαρητήρια. Ή μήπως και τίποτα άλλο????
(Πάω για ύπνο. Για ότι γραφεί στο εξής, δε φταίω εγώ
Απολογούμαι που καταχράστηκα το χώρο αλλά ελπίζω να με καταλάβετε.