Διερωτώμαι πολλές φορές αν αντιλαμβάνεται ο κόσμος γυρώ μου τι ζούμε. Τι θωρούμε κάθε μέρα που τες τηλεοράσεις. Πως συμπεριφέρουνται οι αρμόδιοι τζιαι οι αρχές της δημοκρατίας.
Άρκεψα να ντρέπουμαι για το πως εκαταντήσαμε σαν άνθρωποι. Για το πως καταλήγουμε άπραχτοι μάρτυρες, τριτοκοσμικών καταστάσεων. Καταστάσεων τζιαι συμπεριφορών, απολυταρχικών κυβερνήσεων του περασμένου αιώνα.
Μια κοινωνία που ελέγχετε υπόγεια, που διεφθαρμένους μπάτσους τζιαι πολιτικούς.
Κάθε φορά, γίνεται τζιαι κάτι πιο παράλογο. Εμείς σταθερά στον καναπέ μας, τζοιμισμένοι, καρτερούμε να τελειώσουν τα νέα πέρκι δείξει καμία τιτσίρα ή κανένα ριάλιτι, να περάσει η ώρα.
Προχτές έδειχναν μας, ζωντανά, το ρεζίλεμα τζιαι τον απόλυτο ξεπεσμό της Κυπριακής κοινωνίας.
Μπάτσοι, να ανοίουν σπίθκια, όπως τα εκκαθαριστικά αποσπάσματα των SS, τζιαι να συλλαμβάνουν μετανάστες (παράνομους τζιαι νόμιμους) τζιαι να τους τραβολοούν μες τες κλούβες σάννα τζιαι ήταν χτηνά. Αν ήταν κατσέλλες, είσιεν να φκεί έστω τζιαι ένα πλάσμα να διαμαρτυρηθεί. Έστω τζιαι ένας Περδίκης (για το φαίνεσθε) είσιεν να φκεί τζιαι να πει ότι εν έπρεπε να φερτούμε έτσι των κατσέλλων.
Τούτοι που ετραβολοούσαν όμως, εν αλλοδαποί. Εν μαύροι έννε; Εμείς οι Κυπραίοι οι λευκοί!
Που ακόμα εν εχωνέψαμε ότι για τον υπόλοιπο κόσμο, είμαστε τζιαι εμείς Αράπιες. Νομίζουμε ότι είμαστε άσπροι, σιονάτοι όπως τους Σουηδούς.
Κάμνουμε ντοκιμαντέρ, κλαμουρισμένα, για τον απόδημο Ελληνισμό τζιαι τους μετανάστες μας στην Αυστραλία τζιαι στην Αμερική. Τζιαι δώστου κλάμα, τζιαι ο Καζαντζίδης που πίσω να τραουδά "Κλέφτρα ξενιτιά, τα παλικάρια κλέβεις".
Νομίζουμε ότι μόνο εμείς, οι Έλληνες, ενίωσαμε τον πόνο της ξενιτιάς. Το τι σημαίνει να αφήνεις τον τόπο σου, την οικογένεια σου, το σπίτι που εμεγάλωσες τζιαι να πάεις σε μια ξένη χώρα. Να δουλεύκεις όπως το μουλάρι ούλλη μέρα τζιαι να κάμνεις ούλλα όσα οι ημεδαποί εν καταδέχονται να κάμουν. Να πιάνεις πέντε μπακκίρες τζιαι να λαλείς "Ευχαριστώ μάστρε".
Είμαστε ρατσιστές. Τζιαι είμαστε οι σιειρόττεροι ρατσιστές, επειδή εν το παραδεχόυμαστε. Λειτουργούμε με την λογική του "Εγώ εν είμαι ρατσιστής, εν τζείνοι που εν μαύροι".
Πρέπει να καταλάβουμε ότι τούτα τα πλάσματα έννεν δαμέ για να μας σπάσουν τα νεύρα μας. Έννεν δαμέ επειδή γουστάρουν τες φάτσες μας, ούτε επειδή τους αρέσκει η βραχονησίδα μας παραπάνω που την χώρα τους. Έννεν δαμέ επειδή είμαστε η καλύτερη χώρα του κόσμου. Έννεν δαμέ για να μας φαν τες δουλείες μας, για να μας κάμουν κακό, για να καταλάβουν το νησί τζιαι να μας θκίωξουν.
Εν δαμέ που ανάγκη. Θέλουν να δουλέψουν για να επιβιώσουν. Σε αντίθεση με τους πλείστους Κυπράιους που θέλουν να κάθουνται τζιαι να τους πλερώνουν.
Εν έχουν καμία διαφορά που τους Κυπραίους της Αγγλίας το ’74 τζιαι που τους Έλληνες της Αμερικής το ’30. Οι λύσεις υπάρχουν. Εν πιο εύκολο όμως για τους αρμόδιους, να μας πασάρουν τους αλλοδαπούς σαν εχθρούς τζιαι μια κάθε τόσο να τους δέρνουν τζιαι να τους συλλαμβάνουν.
Όπως τον μάστρο που έσιει προβλήματα τζιαι κάθε λλίο τζιαιρό ταπανίαζει τον μιτσί που του καθαρίζει το σπίτι.
Έπρεπε να ντρέπουμαστε σαν κοινωνία που εκαταντήσαμε έτσι. Να σιερούμαστε να θωρούμε ανυπεράσπιστες μάνες τζιαι εργάτες να τους συμπεριφέρουνται σάννα τζιαι εν ζώα.
Απορώ πως τζοιμάστε τες νύχτες μετά που τούτο που εκάμετε. Απορώ γενικά..
Tags: αλλοδαποί, Ιστορίες της Νέας Λήδρας, καζαντζίδης, ξενιτιά
Ντροπή και αίσχος για τις συλλήψεις! Τίποτε άλλο εν μπορώ να πω
Έτο που επίεννεν η “σύγχρονη φασιστική κοινωνία” που ανάφερα στο προηγούμενο μου ποστ αγαπητέ Joshoua.
Η έξαρση του κρατικού ρατσισμού όπως εκδηλώθηκε την περασμένη Παρασκευή δεν με εξέπληξε καθόλου. Ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί ΚΑΙ αυτό, μια και έχουν συμβεί ΤΟΣΑ άλλα πράγματα. Το τι με ενόχλησε περισσότερο όμως ήταν η υποκριτική στάση του Συλικιώτη. Κι αυτό γιατί συμβαίνουν πολλά άλλα για τα οποία όχι μόνο ξέρει αλλά και αποφασίζει να γίνουν και έχουν ως στόχο την εμπέδωση του ρατσιστικού κράτους. Ένα παράδειγμα είναι η υποχρέωση των ιδιοκτητών ακινήτων να ενημερώνουν τις αρχές κατά πόσον ένας αλλοδαπός ενοικιαστής έχει άδεια παραμονής! Μιλάμε για μια νέα εκδοχή των Νόμων της Νυρεμβέργης. Κάθε πολίτης και χαφιές!
Η υποκρισία φυσικά αγγίζει όλη την κυβέρνηση και όχι μεμονομένους υπουργούς. βαθμός εμπέδωσης του ρατσιστικού κράτους αντέχει τη σύγκριση με τις αντιδράσεις των πολιτικών, κυρίως κομμάτων που συμμετέχουν στη διαχείριση της εξουσίας που έσκιζαν τα ιμάτιά τους δημόσια για να διαμαρτυρηθούν για τις συλλήψεις, τη στιγμή που είναι αυτοί που κωφεύουν όταν γίνονται και καταγγέλλονται διακρίσεις. Έχω παραδείγματα πολλά.
Διαδήλωση ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία τζιαι τον ρατσισμό. Κυριακή 11.00 στην Πλατεία Ελευθερίας
Η διαδήλωση συνδιοργανώνεται που την ΚΙΣΑ, το ALERT, την κίνηση κατοίκων της παλιάς Λευκωσίας AWAKE τζιαι στηρίζεται που πολλές κοινότητες μεταναστών. Θα περπατήσουμεν μέσα στους δρόμους της παλιάς πόλης για να στείλουμε μήνυμα αλληλεγγύης στους μετανάστες τζιαι να εκφράσουμε την αντίθεση μας στες ρατσιστικές επιχειρήσεις της αστυνομίας.
Ούλλοι στην Πλατεία Ελευθερίας η ώρα 11.00 την Κυριακή.
egw pedia den ntrepome,ne men eine an8rwpei alla den eine mono mayroi,eine kai alloi polloi asproi,kapos prepei na elenxoun oi arxes tous paranomous.epies kamia nixta mesti lidras se kanena steno,,paene tsie ena alla3is gnwmi…ke ne klevoun mas tes doulies mas giati eine xamilomis8oi ergazomenoi pou proslanvanondai anti kapiou kypreou..ke men nomizete pws oi evrwpeoi en kallitteroi pou mas(eime stin austria) merikoi oute exoun arxes oute eine diakritikoi,tsie arketoi en akoma kopellou8kia..min aparnieste tin patrida sas ke tes rizes sas…den eime neonazi,aplos lew tin apo4i mou and my experiences…
a) Να σου πω την αλήθκεια επήα πολλές φορές στη Παλιά Λευκωσία στα στενά τη νύχτα τζε τζίνους που φοούμαι παραπάνω εν τους Κυπραίους που παλλουκώννουν το αυτοκίνητο τζε αρωτούν με “πόσα”, σε ελληνικά τζε αγγλικά ή που απλά μαρσάρουν το αυτοκίνητο για να με φοητσιάσουν τζε να κάμουν χάζι. Οι αρχές πρέπει να ελέγχουν τζε τους βλάκες φαίνεσται μου.
(οι παράνομοι που λαλείς που πρέπει να ελέξουν εν άλλοι, τζε είναι on the loose τζε καπαρτίζουν που ράδια τζε τηλεοράσεις ούλλη μέρα, όι ο φτωχός ο κόσμος ο ταλαιπωρημένος.
β) Προσωπικά έν ξέρω πολλούς Κυπραίους που να θέλουν να προσέχουν τη γιαγιά μου, να σμίουν κουκγρί, να παίρνουν περίπατο τον σσύλλο τζε να τραβούν κούσπο ούλλη μέρα στα χτίσματα αλλά μπορεί να κυκλοφορώ σε άλλους κύκλους που τους δικούς σου.
Πάντως εν πολλοί Εγγλέζοι δακάτω που μου είπαν να πάω έσσω μου ποτζεί που ήρτα. Ειδικά μιαν φορά, αναγκάσαν μας να σηκωστούμε να φύουμε που τζιαμέ που εκάθουμαστε στα καλά καθούμενα για να μεν τες φάμεν τζιόλας. Τζε ήταν τζε 16 χρονών οι μιτσιοί. Η αλήθκεια ένει οτι δε μου άρεσε καθόλου. Με εξέραν με, με εξέραν τί έκαμνα στη χώρα τους, με αν τους έπιαννα τες δουλειές τους με τίποτε. Έτο εν που έκοψα μουζουρούα μέστους καστρίσηες. Η γαουροσύνη δεν έσιει σύνορα.