Μέρα 10η

Αγαπητή Ρέα,

Πριν μερικά γράμματα είχα σου πει ότι ανησυχώ για τον κύριον Αντώνην. Εξαφανίστηκεν μέσα σε μιαν νύχτα τζαι ακόμα λείπει. Δεν έσιει κανένας ιδέαν πού είναι τζαι οι φήμες οργιάζουν.

Οι παραπάνω λαλούν ότι επέθανεν, αλλά εγώ δεν είμαι τόσον σίουρος. Αν επεθάνισκεν θα το εμαθαίνναμεν ‘που τους φρουρούς την επόμενην μέραν. Επίσης θα εμαζεύκαν τα πράματα του την ίδιαν μέραν τζαι θα εστέλναν κάπκοιον να απολυμάνει το κελλίν του. Για εβδομάδες όμως το κελλί ήταν έρημον, κλειστόν τζαι δεν το επλησιάζαν οι φρουροί. Σαν τάφος σε στοισειωμένον νεκροταφείον. Προψές την νύχταν, μετά ‘που τρεις σχεδόν εβδομάδες, ήρτεν το συνεργείον να καθαρίσει. Ανοίξαν το κελλίν, εσυνάξαν ούλλα τα προσωπικά του αντικείμενα τζαι απολυμάναν το αποχωρητήριο τζαι τον νιπτήρα. Όταν ερώτησα τι συμβαίνει τζαι πού έν’ ο κύριος Αντώνης, είπαν μου να θωρώ την δουλειάν μου τζαι να μεν ρωτώ πολλά πολλά.

Τα πράματα εγινήκαν ακόμα πκιο περίεργα, όταν εχτές το πρωίν εφέραν κάπκοιον καινούργιον στο κελλίν του κυρίου Αντώνη. Σάννα τζαι εβουρήσαν ππάσα, ππάσα να καθαρίσουν το κελλίν, ειδικά για να φέρουν τζείνον τον άνθρωπον μέσα. Κελλιά υπάρχουν πολλά, γιατί συγκεκριμένα να θέλουν να τον βάλουν στο κελλίν του κυρίου Αντώνη;

Ο τύπος τούτος έν’ λεπτός, όχι πολλά ψηλός, τζαι έσιει γκρίζα μαλλιά ώς τον ώμον του. Έσιει ένα βαθύν, γαλανόν βλέμμαν, τζαι την πρώτην φοράν που εδίκλησεν πάνω μου ένιωσα ότι έν’ όπως την ρουφήχτραν που θα με ετραβούσεν μέσα. Σάννα τζαι επλησίαζα στην άκρην ενός γκρεμμού τζαι θα έππεφτα μέσα. Ξέρω, ακούεται φοϊτσιάρικον, αλλά το θέμα έν’ ότι δεν εφοήθηκα καθόλου. Η παρουσία του διά μου μιαν ηρεμίαν, αλλά την ίδιαν στιγμήν τρομάζει με. Έτσι ένιωθα μιτσής κάποιες νύχτες που ενόμιζα ότι παρακολουθεί με ο Χριστός τζαι ότι εννά αννοίξω τα μμάθκια μου τζαι να στέκεται που πάνω μου.
Πριν τζοιμηθούμεν εψές, εφώναξεν μου με το όνομαν μου. Έσιε υπόψην ότι δεν είχαμε συστηθεί ακόμα. Όταν τον ερώτησα πού ξέρει το όνομαν μου, είπεν μου ότι το όνομαν μου ξέρουν το ακόμα τζαι οι πέτρες μες στην φυλακήν. Το δικόν του είναι Βενιαμίν. Οι φίλοι του φωνάζουν τον Μπέντζυ. Είπα του ότι το όνομαν του θυμίζει μου σσύλλο. Εγέλασεν τζαι είπεν μου «Καληνύχτα, αδελφέ. Τα όνειρα εν μπαίνουν φυλακή».

Το ίδιον πράμαν μου ελάλεν τζαι ο κύριος Αντώνης πριν τζοιμηθεί.

Υπάρχουν πολλά πράματα ανεξήγητα τζαι προσπαθώ να φκάλω άκρην. Είμαι σίουρος ότι τούτα τα γεγονότα έχουν να κάμουν μαζίν μου. Κάτι ετοιμάζεται τζαι εν πρέπει να μάθω τι. Θα σε κρατώ ενήμερη.

Με αγάπη,
Ουρανός

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *