Αγάπη μου,
Έκαμα καλήν προεργασίαν πριν να πλάσω το σχέδιον δράσης μου. Όπως σου είπα, επερίμενα τον καθημερινά στο ίδιο σημείο, απέναντι ‘που την τράπεζαν. Εσημείωσα, φυσικά, τα νούμερα του αυτοκινήτου του τζαι τες ώρες που έρκετουν, πόσην ώραν εκάθετουν στην ΑΤΜ τζαι πκοιες φορές έμπαιννεν μέσα στο κατάστημαν. Τα ρούχα που εφορούσεν, πότε εκράταν καφέ, πότε έτρωεν κάτι.
‘Εν φάνταζεσαι πόσα μαθαίνεις για την φύσην του ανθρώπου άμμα παρακολουθείς κάπκοιον. Στην αρκήν έν’ βαρετόν, αλλά όσο περνά ο τζαιρός, αρκέφκεις τζαι ενθουσιάζεσαι. Εθίζεσαι όπως τες κοτζιάκαρες που εθίζουνται στα Panadol. Άρχισα να προβλέπω την κάθε του κίνησην. Επέρασα σε έναν αρχείον της Excel τες παρατηρήσεις μου τζαι σιγά-σιγά άρχισα να δημιουργώ ώς τζαι μοτίβα μέσα ‘που γραφικές παραστάσεις. Νομίζουμεν ότι είμαστεν ελεύθεροι. Είμαστεν, όμως, σκλάβοι της ρουτίνας, της καθημερινότητας.
Ο παρέας, άμμαν ετράβαν λεφτά που ‘την τράπεζαν, δεν εφύλαεν την απόδειξην. Έκαμνεν την έναν κουβαρούιν τζαι επέτασσεν την στον κάλαθον δίπλα. Άμμα έκαμνεν κατάθεσην, εδίπλωνεν την απόδειξην τζαι έβαλλεν την στην τσέπην. Καταθέσεις έκαμνεν κάθε δεύτερην Παρασκευήν, ενώ τα λεφτά ελείφκαν τζαι αναγκάζετουν να τραβήσει κάθε τρεις μέρες περίπου. Εμάζευκα τες αποδείξεις του τζαι ετοίμασα έναν φάκελλον. Ούτε ο λογιστής του δεν είσιεν έτσι αρχείον. Είδα ότι ετράβαν κάθε φοράν 400 ευρώ περίπου.
Πκοιος άνθρωπος τρώει 400 ευρώ σε 2-3 μέρες; Έσιει πλάσματα που τόσα πλερώνουνται τον μήναν. Ο παρέας πρέπει να είναι ματσωμένος, εσκέφτηκα. Αλλά πού τα ηύρεν; Τι δουλειάν κάμνει; Γιατί καταθέτει κάθε δεύτερην Παρασκεύην;
Μέσα ‘που το σύστημαν του Φόρου εκατάφερα να εύρω πολλά παραπάνω στοιχεία. Πώς το εκατάφερα; Με τα νούμερα του αυτοκινήτου του τζαι τον κωδικόν μιας μιτσιάς που μου τον είπεν μόλις της τον εζήτησα. Το σύστημαν έσιει τρόπον να βλέπει τι ψάχνεις τζαι πότε. Δεν θα ριψοκινδύνευα να μπω με τους κωδικούς μου. Το μόνον που εχρειάστηκεν ήταν να κάτσω στο γραφείον της τζαι να της πω «Δώσ’ μου τον κωδικόν σου για να σου αναβαθμίσω το σύστημαν σου».
Άλλη φτανή τζείνη. Διάς τον κωδικόν σου σε όπκοιον τον ζητήσει; Ούτε πως ορκίστηκε να προστατεύει τα δεδομένα του κόσμου που έν’ μέσα στο σύστημαν. Έν’ απίστευτον το τι μπορείς να αποκτήσεις, μόνον τζαι μόνον άμμα το ζητήσεις επιβλητικά τζαι με αυτοπεποίθησην. Όπως τζαι να έσιει.
Εύκολα ηύρα ούλλα τα στοιχεία της περιουσίας του. Όσα εδήλωσεν στον Φόρον δηλαδή. Τον αριθμόν φορολογικής ταυτότητας του, τα ακίνητα που έσιει πάνω του, τα αυτοκίνητα που έσιει πάνω του, το σπίτιν στον Πρωταράν, την Fatboy που μάλλον εγόρασεν για να παίζει τον ωραίον μες στην Μακαρίου τα Σάββατα το πρωί. Ηύρα την διεύθυνσην του.
Που τζείνην την μέραν, επήρα το παιγνίδιν μου σε έναν επίπεδον πκιο πάνω. Πλέον εμπορούσα να τον παρακολουθώ τζαι στην φωλιάν του, όχι μόνο στην τράπεζαν. Όσο έμπαινα μες στην ζωήν του, τόσον τον εμισούσα.
Ώς την επόμενην φοράν,
Ουρανός