Εξεκίνησα να γράφω με την προοπτική ότι κάθε φορά θα έγραφα ένα γράμμα για σένα. Κάθε εβδομάδα, ένα μιτσή πακεττούι που το παρελθόν το δικό μου στο μέλλον το δικό σου. Κάποιες φορές εκατάφερα τα, κάποιες όχι.
Έγραψα σου ιστορίες, κάποιες φκαρμένες που τον νου μου, άλλες που την καθημερινότητα μου. Έγραψα την γνώμη μου για διάφορα που γίνουνται γυρώ μου τζαι προβληματίζουν με. Έγραψα καταστάσεις που έζησα μαζί σου όσον εμεγάλωνες. Ελπίζω που μέσα που τες λέξεις να καταλάβεις ποιος έν’ ο παπάς σου, πώς εθώρεν τη ζωήν όταν ήταν νέος τζαι πώς ήταν ο κόσμος όσον εμεγάλωνες.
Κάποτε έγραψα ότι μισώ τα αποφθέγματα. Ότι έν’ ο εύκολος τρόπος να πεις κάτι άμα βαρκέσαι να σκεφτείς κάτι δικό σου. Επίσης πολλοί χρησιμοποιούν τα για να δείχνουν έξυπνοι, ενώ στην ουσία απλά εμάθαν κάτι πόξω. Έτο όμως που τωρά θέλω να τα χρησιμοποιήσω τζαι εγώ.
Σε ελεύθερη προσέγγιση, «Αν στα 50 σου, ο τρόπος που σκέφτεσαι έν’ ο ίδιος με τον τρόπο που εσκέφτεσουν τον τζαιρό που ήσουν 20, τότε εχαράμισες 30 χρόνια της ζωής σου». Νομίζω είπεν το ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Εν έσιει σημασίαν ποιος το είπε, σίουρα εσκεφτήκαν το πολλοί, απλά τζείνος έτυχε τζαι είσιεν το μικρόφωνο μπροστά του τζαι είπεν το πρώτος σε ούλλον τον κόσμο.
Σημασίαν έσιει το νόημα. Να μεν φοάσαι να αλλάξεις γνώμη. Να μεν φοάσαι να δεις τη ζωή που τα μάθκια κάποιου άλλου. Να μεν φοάσαι να κρίνεις τον εαυτό σου αρνητικά.Σε τούτο βοηθά το γράψιμο. Γι’ αυτό σου γράφω τζαι γι’ αυτό θα συνεχίσω να σου γράφω ώσπου μπορώ. Για να μπορώ να θωρώ πίσω τζαι να κρίνω τον εαυτό μου τζαι να καταλαβαίνω πώς αλλάζει η κοσμοθεωρία μου μέσα που τα χρόνια. Αλλά τζαι για να μπορείς εσύ να συνδεθείς μαζί μου σε ένα διαχρονικό επίπεδο. Μπορεί που έννα γεράσω να είμαι ένας αφόρητος πατσιόγερος που να μεν μπορείς να κάτσεις μαζί μου ούτε για 20 λεπτά. Τουλάχιστον, στα 30 σου, ίσως να θκιαβάζεις τα πράματα που γράφω τζαι να μπορείς να ανεχτείς τον τριαντάρη εαυτό μου, αν δεν μπορείς να ανεχτείς τον γέρο που θα έσιεις απέναντι σου.
Η γνώση, έννεν αθροιστική. Μεν περιμένεις στα 30 σου να θυμάσαι ούλλα τα μαθήματα που εδιδάχτηκες. Έννα θυμάσαι μόνο τζείνα που σε επηρεάσαν παραπάνω. Τα πράματα που εν έκαμες καθόλου τζαι τα λάθη που έκαμες πολλές φορές. Γι’ αυτό πρέπει να γράφεις. Για να θυμάσαι.
Τζαι γι’ αυτό υπάρχουν τζαι οι συμβουλές. Η γνώση των άλλων. Κάποιες σοφές τζαι κάποιες άχρηστες. Τζαι μέσα που τούτα τα θκυο τελευταία μου κείμενα έννα προσπαθήσω να σου δώκω κάποιες συμβουλές, κάποια κομματούκθια γνώσης που νομίζω έν’ σημαντικά τούτην την περίοδο της ζωής μου. Όσα σου κάμνουν κράτα τα [τζαι μια μέρα μπορεί να τα χρησιμοποιήσεις σαν αποφθέγματα] τζαι όσα εν σου κάμνουν αγνόα τα.