Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Έχω προσέξει σε διάφορα περίπτερα, μια μαύρη ταμπέλα που γράφει ότι «Τα περίπτερα θα κλείσουν, αν συνεχιστεί το μονοπώλιο των διανομέων».

Ψάχνοντας λίγο το θέμα (ρωτώντας πας στην πόλη) τα λεγόμενα τους δεν ξεφεύγουν και πολύ απο την πραγματικότητα.

Πας λοιπόν σε ένα περίπτερο να αγοράσεις ένα περιοδικό. Όλα τα ξένα περιοδικά είναι πάνω απο 5 ΛΚ (περίπου 9 Ευρώ). Παράδειγμα το περιοδικό «ΜΟΤΟ» που ενώ στην Ελλάδα πουλιέται για 5 Ευρώ, στην Κύπρο το βρίσκεις 5 ΛΚ.

Να μην αναφερθώ στα ξένα περιοδικά απο Αγγλία και Αμερική τα οποία, ειδικά αν έχουν και DVD μέσα, στοιχίζουν το λιγότερο 7-8 ΛΚ.

Καλά, με ποια λογική τα περιοδικά στοιχίζουν τόσα χρήματα;

Πόσο στοιχίζει σε ένα διανομέα, να εισάξει το περιοδικό στην Κύπρο και να το διανέμει σε ένα νησί που μέσα σε 3 ώρες το γυρίζεις απο την καλή και απο την ανάποδη;

Οι τιμές είναι υπερβολικές μέχρι παράλογες και σαν να μην έφτανε αυτό, τα Κυπριακά περιοδικά (ο θεός να τα κάνει περιοδικά) στοιχίζουν και αυτά πάρα πολύ (σε σχέση με το κόστος διανομής τους και το περιεχόμενο τους).

Το ποιό δημοφιλή περιοδικό για υπολογιστές το RAMcy 3ΛΚ, ενώ όλο του το περιεχόμενο είναι αντιγραμμένο (κατα λέξη μιλάμε και πολλές φορές χωρίς να αλλάζουν καν τις αναλογίες απο Ευρώ σε ΛΚ) απο το αξιόλογο Ελληνικό RAM.

Το Ελληνικό RAM, προσφέρει 2-3 ένθετα κάθε φορά, 1-2 DVD με σπάνια και αξιόλογα προγράμματα ή ταινίες και ως επί το πλείστων υπέροχα βιβλία οδηγούς π.χ. για Excel, Word, PPoint, Photoshop κ.α. Το Κυπριακό RAMcy, δίνει ένα DVD του (με συγχωρείτε) κόλου, με προγράμματα που που τα βρίσκεις δωρεάν στο Ίντερνετ και 1-2 πράγματα αντιγραμμένα απο το Ελληνικό RAM.

Να πω, «Καλά, απ’ το ολότελα, καλή κι η Παναγίωτενα, δηλαδή αφού δεν έρχεται το Ελληνικό στην Κύπρο, να αρκεστώ με το Κυπριακό», αφού όμως ΟΛΑ του τα θέματα είναι 1 μηνός (τουλάχιστον) αρχαία (αν λάβουμε υπόψη την ταχύτητα που εξελίσσονται οι υπολογιστές) τι να κάνω;

Και αφού, η έρευνα αγοράς που παρουσιάζεται κάθε φορά, είναι φανερό ότι δεν είναι αξιόπιστη και σωστή και ότι είναι πληρωμένη απο διάφορες εταιρείες για να αναδειχθούν τα προϊόντα τους. Κλασικό παράδειγμα ότι για πάρα πολύ καιρό, συγκεκριμένη εταιρεία (με σήμα το διαβολάκι για όσους θυμούνται), ερχόταν πρώτη σε ΟΛΑ τα τεστ αγοράς που υποτίθεται ότι έκανε το RAMcy.

Η εταιρεία αυτή έχει κλείσει αφήνοντας καπνούς και όσους αγόρασαν τους σκάρτους υπολογιστές της, με ανοιχτό το στόμα.

Αρκετά με αυτό όμως, δεν τα έχω μόνο με το RAMcy.

Αυτό είναι ένα απο τα πολλά παραδείγματα Κυπριακών περιοδικών, που δεν κάνουν τίποτα για να αναβαθμίσουν το περιεχόμενο τους, στηριζόμενα στο ότι ο κόσμος θα τα αγοράζει αφού είναι ποιό φτηνά απο τα ξένα (και καλά) περιοδικά.

Έτσι λοιπόν, όπως ο κάθε λογικός άνθρωπος θα έκανε, και εγώ δοκίμασα να γίνω συνδρομητής στα Ελληνικά περιοδικά και να αφήσω τα Κυπριακά στον κόσμο τους.

Έλα ντε, που στοιχίζει η συνδρομή τα διπλάσια (μην πω πολλές φορές και περισσότερο) απο όσα η συνδρομή στην Ελλάδα!

Ναι, η συνδρομή για Κύπρο είναι πολύ ακριβότερη απο την συνδρομή για Ελλάδα, τόσο που και πάλι είναι ασύμφορη. Άρα και πάλι η αγορά σε αναγκάζει να αγοράσεις το Κυπριακό περιοδικό.

Σε συζήτηση που είχα με 1-2 Ελληνικά περιοδικά (υπευθύνους μάρκετινγκ δηλαδή) με πληροφόρησαν ότι οι τιμές των συνδρομών είναι τόσο υψηλές λόγο των υπερβολικών ποσών που χρεώνουν τα Κυπριακά πρακτορεία διανομής (ένας είναι δηλαδή άντε το πολύ δύο).

Για να συνοψίσουμε και να συνδέσουμε τα γραφόμενα με την αρχή του άρθρου, τα Κυπριακά πρακτορεία διανομής, ελέγχουν την αγορά και αναγκάζουν τα περίπτερα να πουλάν ότι αυτοί θέλουν και όσα το θέλουν. Δίκιο έχουν λοιπόν και διαμαρτύρονται.

Με λίγα λόγια η ιστορία έχει ως εξής.

Παλιά όλα τα περιοδικά είχαν παρόμοιες τιμές (θυμάμαι το ΜΟΤΟ που το αγόραζα 2.50 ΛΚ). Όταν οι εκδότες άρχισαν να εκδίδουν και να ποντάρουν πολλά στα Κυπριακά περιοδικά και στα λεφτά που θα έβγαζαν απο αυτά (λέγε με διαφημίσεις) τα έκαναν πλακάκια με τους διανομείς.

Δηλαδή, οι διανομείς υπερχρεώνουν τα περίπτερα για τα ξένα περιοδικά, τα περίπτερα τα πουλάνε σε εξωφρενικές τιμές και έτσι ο κόσμος αναγκάζεται να αγοράζει τις μαλακίες που παράγει η Κυπριακή εκδοτική αγορά και να μασάει ότι του πουλάνε μέσα.

Πότε θα δούμε άσπρη μέρα;

Μα φυσικά ποτέ!!

Είμαι σίγουρος ότι όλο και κάποιος απο τα υψηλά στρώματα τρώει απο όλη αυτή την κατάσταση και τον συμφέρει. Άρα όπως πάντα στην Κύπρο, ότι ταΐζει τους πλούσιους το αφήνουμε να γδύνει τον κοσμάκη (ξαναλέγε με Κυπριακές Αερογραμμές, μια άλλη πονεμένη ιστορία).

Τουλάχιστον ας αρχίσουν να ανανεώνουν το περιεχόμενο τους. Αφού μας εκβιάζουν να τα αγοράζουμε, ας κάνουν κάτι να διαβάζουμε και κάτι καλό.

Δεν μιλάω για όλα τα περιοδικά, υπάρχουν και περιοδικά καλογραμμένα με ωραίο περιεχόμενο και καλή τιμή, με πρώτο και καλύτερο το “Time Out” Κύπρου.

Το μεγαλύτερο ποσοστό των άλλων όμως…

Φέξε μου και γλίστρησα.

This entry was posted on Sunday, May 7th, 2006 at 14:32 and is filed under Χωρίς Κατηγορία. You can follow any comments to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a comment, or trackback from your own site.