Κατακλυσμός

Το τριήμερο του Κατακλυσμού είπα να κλείσω ένα σπίτι αγροτουρισμού να μείνω με την γυναίκα μου. Ήβρα στο ίντερνετ ένα σπίτι/δωμάτιο στο Μαρώνι, που λαμβάνοντας υπόψη τες φωτογραφίες έμοιαζε προεδρική σουίττα, στο πιο χωρκάτικο όμως.

Επλάναρα τα ούλλα μεσ’ στον νού μου, να αφήκω το μωρό σε όποια γιαγιά το διεκδικήσει πρώτη τζαι να φυγαδεύσω την γυναίκα μου χωρίς να πω σε κανέναν πού ακριβώς πάμε. Να κλείσω κινητά, ίντερνετ, τζαι να κόψω τες εύκολες μεθόδους επικοινωνίας μαζί μας. Αν εσυνέβαινεν κάτι επείγον, θα μας έβρισκε είτε η αστυνομία είτε η Πυροσβεστική. What happens in Maroni, stays in Maroni.
Για να είμαι ειλικρινής, που τες φωτογραφίες στο ίντερνετ, επροβλημάτισε με το γεγονός ότι το δωμάτιο έμοιαζε να έσει παραπάνω καθρέφτες απ’ ό,τι εχρειάζετουν. Λάθος μου, εν το ανάλυσα παραπάνω.

Στην ουσία, όμως, οι καθρέφτες ήταν τζαμαί για να φαίνεται το δωμάτιο πιο μεγάλο στες φωτογραφίες. Μόλις μας άνοιξε η ιδιοκτήτρια για να μπούμε, εκατάλαβα την παραποθκιάν που έκαμε. Το δωμάτιο ήταν, με την καλύτερη έννοια, λλίο μεγαλύτερο που έναν γουμά. Αν το εγέμωνες νερό τζαι έβαλλες χρυσόψαρο μέσα, θα επάθθαινε κλειστοφοβία. Εμπήκαμε μέσα, εβάλαμε τες βαλίτσες στη μέση του δωματίου τζαι δεν είσεν τόπο να θκιαλλάξουμε. Εδιούσαμεν ο ένας πάνω στον άλλο.
Οι τοίχοι βαμμένοι κόκκινοι σε συνδυασμό με τα κυπριακά τα κεντήματα πα’ στο τραπεζάκι τζαι τους καθρέφτες. Αν εγυρίζετουν ποττέ κυπριακή ταινία πορνό την δεκαετία του ’60, δαμαί θα εγυρίζετουν.

Το πρόβλημα ήταν ότι τζαι το δωμάτιο εμύριζε σαν να τζαι εκάμαν σεξ μέσα καμιά εικοσαριά άτομα, είτε μαζί είτε ετεροχρονισμένα σε τακτά χρονικά διαστήματα, τζαι χωρίς κάποιος να ενδιαφερτεί να ανοίξει κανέναν παράθυρο.
Άντεξα κανέναν εικοσάλεπτο μέσα. Φκαίννω έξω στην αυλή τζαι πιάννω την ιδιοκτήτρια τηλέφωνο. Εξηγώ της ότι έν’ διακοπές με την γεναίκα μου που έθελα να έρτω τζαι όι να νοικιάσω δωμάτιο για να αναγιώσω σοιροκούνελλα. Ευγενέστατος όπως πάντα.
Φυσικά, η κλασική κυπριακή απάντηση ήταν ότι το δωμάτιο έν’ υπέροχο τζαι εμείς είμαστε ιδιότροποι. Συγκεκριμένα, το ενοικιάσαν πρόσφατα για 10 μέρες κάποιοι Ευρωπαίοι τζαι εμείναν κατενθουσιασμένοι. Επειδή όμως εν ήθελε να συζητήσει άλλο, επρότεινεν να μας δώσει πίσω τα μισά λεφτά, για να μεν χάσει τζαι τζείνη ούλλον το κέρδος του τριημέρου.
Εξέχασα τους καλούς μου τρόπους, έκλεισα τα μμάθκια μου τζαι άνοιξα το στόμα μου. Μόλις ανέφερα τον ΚΟΤ, αυτόματα άλλαξε διάθεση τζαι επροθυμοποιήθηκε να μου δώσει τα λεφτά μου πίσω τζαι να πάω στο καλό.

Σκέφτου να ήμουν Γερμανός, για παράδειγμα, τζαι να εταξίδευκα χιλιάδες μίλια για να πάω να μείνω σε τούτον το δωμάτιο, νομιζόμενος ότι έν’ καλό. Τζαι να καταλήξω στον γουμά της Κυπραίας, που τον εμετάτρεψε σε δωμάτιο τάχα αγροτουριστικό. Γιατί όποιος κοτσάρει ένα λευκαρίτικο πάνω σε ένα τραπεζάκι κάμνει παραδοσιακό αγροτουριστικό δωμάτιο τζαι θέλει το έναν αλλό ‘να για να το νοικιάσει.
Τζαι μετά διερωτούμαστε πού επήαν οι τουρίστες.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *