Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Εν ενεκατώθηκα στη συζήτηση. Εσυνέχισα να τρώω τες φατζιές μου τζαι να ακούω τάχα αδιάφορα, αλλά προσεχτικά την συζήτηση. «Οι Αμερικάνοι εν μαννοί» είπε, τζαι εγύρισε την καρέκλα προς τον συνομιλητή του.
Ο άλλος εγέμωσεν το ποτήρι του νερό που το ψυγείο τζαι έδισε τα σιέρκα του. «Πως εν μαννοί εν δεδομένο, εσύ γιατί το λαλείς με τόση σιουρκά όμως;»
«Άκου να δεις λεβέντη μου. Εγώ επήα στην Αμερική πριν τέσσερα χρόνια με την δουλειά. Εμπήκαμε μέσα σε ένα πουτζείνα τα τεράστια τα μολ με τους συναδέλφους μου για να ψουμνίσουμε. Άμα τζαι εγοράσαμεν καμπόσα μασκαραλλίκια τζαι εβαρήσαμεν που τες τσέντες, εκάτσαμε σε ένα τραπέζι να φάμε. Τι να φάμε; Μόνο πουτούντες πελλάρες είσεν. Κάτι χάμπουρκερ, κάτι τηανητά κοτόπουλλα, κάτι παγωτά.»
«Ε, αφού τζειμέσα μόνο πουτούτα τρων» εδιέκοψεν τον ο άλλος τζαι εγέλασε ειρωνικά.
«Ακριβώς ρε, έπιασες το που το στόμα μου. Το λοιπόν, είπα να ρωτήσω τζαμέ γυρώ αν είσιεν κάτι νάκκο πιο σόι να φάμε. Είσιεν μια γεναίκα τζαι εκάθετουν με τα κοπελλούθκια της. Κοντεύκω της, θωρεί με, τζαι ρωτώ την στα εγγλέζικα αν έσιει υπόψην της πούποτε τζαμέ κοντά που να κάμνει καμιά μπριζόλα, κανένα κρεατικό, άτε κανένα μακαρόνι.»
«Πέρκι να ήταν μπουκκωμένη τα χάμπουρκερ» είπε κάποιος που μια γωνιά γελώντας.
«Ου, καλά να είσαι» εσυνέχισε πλέον με φόρα τζαι παραπάνω πάθος, αφού είσιεν τζι άλλους ακροατές. «Ήταν βουττημένη μες τες κέτσιαπ τζαι τζείνη τζαι τα κοπελλούθκια της. Είπε μου ότι εν ήξερε κάτι τζιαμέ κοντά τζαι ότι έπρεπε να πιάμεν ταξί να πάμε προς το κέντρο να έβρουμε κανένα εστιατόριο.»
«Όπως έκαμα να φύω ερώτησε με πόθθεν είμαστεν. Που την Κύπρο, είπα της.»
«Γουέαρ ις Σάιπρους, λαλεί μου.»
Ο παρέας με το νερό, αποφάσισε να προσθέσει ότι είδε ένα βίτεο στο ίντερνετ στο οποίο οι Αμερικάνοι εν ήξεραν να έβρουν που εν η χώρα τους πας τον χάρτη, όι να ξέρουν που εν η Κύπρος.
«Εξήγησα της ότι είμαστε Έλληνες τζαι ότι ζούμε σε ένα νησί. Γιου νόου σούβλα; λαλώ της»
«Εν είσιεν ιδέα μάλλον η Αμερικάνα ρε φίλε έννε;» ερώτησε ένας τρίτος.
«Εν γι’ αυτό που σας λαλώ ρε. Οι Αμερικάνοι εν μαννοί, συντυχάννεις τους τζαι καταλάβεις τους ότι εν αχάπαροι. Τούτος ο Μπάιτεν που ήρτεν σήμερα, πρέπει να εν ο πιο αμπάλατος που ούλλους. Εν υπάρχει λόγος να γίνεται τούτο το καρκασιαλλίκκι ούλλο.»
Τόση ιστορία, τόσο κακό, τόσα διασταυρωμένα στερεότυπα, για να στηρίξουμε μια παλαβή τζαι ανούσια άποψη. Μια που τες πολλές συζητήσεις που οι Κυπραίοι θάφκουν ούλλους τους υπόλοιπους για να υποστηρίξουν ότι ζουν στο κέντρο της γης τζαι ότι ακόμα τζαι η Αμερικάνα που τρώει πατάτες τηανιτές στο Λούιβιλ, έπρεπε να τους ξέρει.
Εγύρισα τζαι είπα «Αν μέννεν άλλο οι Αμερικάνοι εκαταφέραν να στείλουν πλάσματα στο φεγγάρι. Εμείς τι εκαταφέραμε; Να πέψουμε την Αντιγόνη στην Ευρώπη;». Εκοιτάξαν με για λίο με απορία, τζαι αγνοήσαν με για το υπόλοιπο της μέρας.

Εγέμωσεν ο τόπος λίστες με ονόματα. Λίστες που έν’ σημαντικές επειδή σκοπό έχουν να υποδείξουν ποιοι είχαν προνομιακή μεταχείριση κατά την διάρκεια της κρίσης του Eurogroup. Επίσης προσπαθούν με κάποιο τρόπο να ικανοποιήσουν το λαϊκό αίσθημα του λαού.

Τις τελευταίες μέρες, ούλλες οι συζητήσεις έχουν σαν θέμα τούτες τες λίστες. Οι πολιτικοί συζητούν για το αν έπρεπε ή όχι να δημοσιευτούν τζαι για το αν έν’ βάσιμες ή όχι. Ο κόσμος ασχολείται με το ποιοι εν γραμμένοι μέσα, πόσα εφκάλαν τζαι παράλληλα ασσιχτιρίζει το σύστημα που επιτρέπει να υπάρχουν δύο μέτρα τζαι δύο σταθμά. Τζείνο που με προβληματίζει έν’ το αν πράγματι τούτες οι λίστες έν’ πραγματικής σημασίας. Τζείνο που περιέχουν έν’ ονόματα που εκάμαν συναλλαγές με το εξωτερικό, λλίους μήνες πριν το κούρεμα τζαι κατά την διάρκεια της κλειστής περιόδου. Για να υπολογίσουμε την σημαντικότητα των λιστών, τζείνο που μας ενδιαφέρει δεν είναι ποιοι τζαι πόσα εφκάλαν. Ενδιαφέρει μας ο βαθμός διαφοροποίησης του συνολικού ποσού, ή έστω των ποσών ανά νομικό πρόσωπο, που προηγούμενες περιόδους.
Δηλαδή, αν μια εταιρεία έφκαλε στο εξωτερικό ’που τον Γενάρη του ‘13 ώς τον Μάρτη του ‘13 δέκα εκατομμύρια ευρώ τζαι την ίδια περίοδο την προηγούμενη χρονιά, έφκαλε περίπου τα ίδια, τότε πολλά πιθανόν τούτο το ποσό να έν’ μες στον κύκλο εργασιών της. Αν το δούμε συνολικά, τζείνο που μας ενδιαφέρει είναι να δούμε πόσα λεφτά εφεύκαν που τες τράπεζες, ανά περιόδους, τα προηγούμενα χρόνια. Έτσι έννα καταλάβουμε το αν υπήρξε απότομη αύξηση την περίοδο πριν το Eurogroup τζαι που ποιους. Αν υπάρχει κάτι το περίεργο, έννα φανεί τζαμαί.

Τούτο έπρεπε να κάμουν τζείνοι που είχαν την πληροφορία όχι έναν χρόνο μετά, αλλά λλίες μέρες μετά που έγινε η νεκατωσιά. Έστω, όμως, τούτη η πληροφορία έν’ διαθέσιμη σήμερα. Το σωστό, το νούσιμο, τζείνο που θα έκαμνε κάθε γραμματισμένος άθθρωπος θα ήταν να αναλύσει την πληροφορία τζαι μετά να την φκάλει στην δημοσιότητα. Το ότι σήμερα ήρταν τζαι επετάξαν μια λίστα με 50.000 ονόματα, στην οποία έσιει πρόσβαση ώς τζαι η γιαγιά μου η Κακουλλού, δεν έσιει καμιά απολύτως αξία. Επειδή, η γιαγιά μου η Κακουλλού, δεν έσιει ιδέα τι να κάμει με την λίστα τζαι ούτε ξέρει τι σημαίνει.

Τζείνο που γίνεται έν’ μεθοδευμένη υποβάθμιση της σημασίας των πληροφοριών της περιόδου τζαι παραπλάνηση του κοινού. Κανένας δεν ασχολείται με το αν υπάρχουν ευθύνες σε τζείνους που συμπεριλαμβάνουνται στην λίστα. Στην ουσία, τούτες οι λίστες μπορεί να έν’ χρήσιμες όσο ένα χαρτί τουαλέτας. Άμα τούτη η πληροφορία που υπάρχει σήμερα [ξαναλαλώ, έναν χρόνο μετά) αποδειχτεί περιπαίξιμο, τότε δημιουργείται προηγούμενο τζαι για ούλλες τες υπόλοιπες που θα έρτουν μετά. Κατά συνέπεια, δεν θα αναλυθεί ποττέ το τι έγινε τζαι με τον τζαιρό θα ξεχαστεί, όπως γίνεται πάντα στην Κύπρο. Έννεν τόσο παλαβοί οι πολιτικοί μας τελικά.

Σε ένα γκρουπ στο ίντερνετ, συναναστρέφουμαι με διάφορους τύπους που ασχολούνται με την τεχνολογία. Έν’ όπως ούλλα τα γκρουπ που μπορείς να εύρεις διαδικτυακά, απλά στο συγκεκριμένο μιλούμε συνέχεια για υπολογιστές, τηλέφωνα, παιγνίδια τζ’αι κάμνουμε χιούμορ που μόνο εμείς μπορούμε να καταλάβουμε.

Έναν ‘που τα παιθκιά που εγνώρισα τζ’ειμέσα έν’ σχεδιαστής. Προς το παρόν, η παραπάνω δουλειά που έσ’ει, απ’ ό,τι εκατάλαβα, είναι να σχεδιάζει φανέλλες τζ’αι να τες πουλά στο ίντερνετ. Μεν φανταστείτε κανέναν διάσημο σχεδιαστή μόδας. Οι φανέλλες που φορούν οι νέρτουλλες έχουν πάνω διαστημόπλοια, εξισώσεις τζ’αι σαρκαστικό χιούμορ σχετικό με παιγνίδια τζ’αι pop culture. Σε τούτο που κάμνει φαίνεται να τα πηγαίνει καλά.

Πριν λλίες μέρες εμπήκε μέσα στο γκρουπ τζ’αι εδήλωσεν μας ενθουσιασμένα ότι η φανέλλα που φορεί ο αστροναύτης Steve Swanson ‘που το ISS έν’ δικόν του σχέδιο. Στην πρώτη φωτογραφία ‘που το Διάστημα που εδημοσιεύτηκε στο Instagram, ο αστροναύτης φορεί μια φανέλλα με ένα διαστημόπλοιο. Το σχέδιο έκαμεν το τούτον το παιδί πριν από δύο χρόνια.

Ούλλοι ενθουσιαστήκαμεν, αρκέψαμεν τα πειράγματα τζ’αι τα συγχαρητήρια. Είσ’εν τζ’αι έναν-θκυό που τον εσυγχαρήκαν tongue-in-cheek, που λαλούν οι Εγγλέζοι, αλλά εντάξει, ήταν αναμενόμενο. Νομίζω έν’ αξιοζήλευτο να φορεί κάτι που εσχεδίασες εσύ ένας αστροναύτης, σωστά;
Σαν να τζ’αι έξερα το, επέρασεν όπως τη διαφήμιση που τον νου μου η λεζάντα «Κύπριος σχεδίασε την φανέλλα του αστροναύτη». Εν επεράσαν πέντε λεπτά τζ’αι ήρτεν το λινκ ‘που το μεγαλύτερο πόρταλ ειδήσεων της Κύπρου, με έναν τίτλον παρόμοιο. Εμουντάραν αυτόματα να φκάλουν είδηση τα κοράκια.

Εξήχασα να επισημάνω κάτι όμως. Το κοπελλούιν εν έσ’ει κυπριακόν όνομα. Δηλαδή, έν’ Κυπραίος, μεινίσκει Κύπρο, μιλά κυπριακά, τρώει σούβλα, τταλαττούρι τζ’αι κάμνει ούλλα τα κοινότοπα πράματα που κάμνουμε σαν ράτσα. Απλώς μπορεί οι γονείς του ή ο ένας γονιός του [πραγματικά εν ξέρω ούτε με κόφτει να μάθω] μάλλον έννεν ‘που την Κύπρο, οπόταν το κοπελλούιν έσ’ει ξένον όνομα.

Μιλούμεν, τα ρατσιστικά σχόλια που εμπήκαν να γράψουν ‘που κάτω ‘που το άρθρο που εμιλούσε για το περιστατικό δεν περιγράφουνται. «Είντα Κυπραίος έν’ τούτος με έτσι όνομα» τζ’αι διάφορα παρόμοια. Αυτόματα, η παλιόρατσα ο Κυπραίος να μπει να οργώσει πά’ στη χαράν του άλλου, ρε κουμπάρε. Άμπα τζ’αι δει κανέναν καλλύττερον του, ολόισια να του εύρει αΐπιν.

Εθκιάβαζα τα σχόλια τζ’αι πραγματικά αντρέπουμουν που ήμουν Κυπραίος. Είντα παλιανθρώποι είμαστεν τελικά, δεν εμπήκεν έναν πλάσμα να του πει ‘που καρκιάς, μπράβο ρε παίχτη μου. Κατά τα άλλα, αψιουρίζεται ο Φέντερερ δίπλα ‘που τον Παγδατή, τζ’αι μόνον να το χουμιστεί ο κώλος μας μεινίσκει.
Ευτυχώς, όπως τον είδα τον παρέα, τίποτε δεν εκατάφερε να του κλέψει τη χαράν του. Αγνόησεν τα σχόλια, έκαμεν το δικόν του, ευχαρίστησε όσους εχαρήκαν μαζί του τζ’αι εσυνέχισε τη ζωήν του. Έτσι είναι, φίλε μου, άμα τα πράματα που δημιουργείς πετούν σε τροχιά γύρω ‘που την γη, καταλαβαίνεις ότι το αρφάλι της γης με τους ρατσιστές του έν’ εντελώς ασήμαντο.

Έπιασέν με τηλέφωνο ο αρφός μου. «Ρε, εμίλησες με τον Κώστα;», είπε μου.
«Ποιον Κώστα ρε;», ερώτησα περίεργος, χωρίς να έχω ιδέα για ποιον εμιλούσε. «Τον Κώστα τον Μάρκου ρε, τζείνον τον συνάδελφο μας που το χρηματιστηριακό γραφείο», απάντησέν μου με την απαξίωση τζαι την ειρωνεία φανερή στο ύφος του.
Εκατάλαβα για ποιον εμιλούσε: «Θυμούμαι τον ρε. Όι, εν με έπιασε. Έγινε κάτι;». Ο τύπος τούτος εδούλευκε μαζί μας σε ένα χρηματιστηριακό γραφείο στις αρκές της περασμένης δεκαετίας. Ήταν τον τζαιρό που ούλλοι είδαν την «ειδικοί» στις μετοχές τζαι εδώκαν με τα μούτρα να κάμουν τες περιουσίες τους χαρκιά, με την προοπτική ότι εν να γίνουν πλούσιοι.
Εν εκατάλαβα ποττέ τι ακριβώς έκαμνεν ο συγκεκριμένος στην εταιρεία. Ίσως να ήμουν τζαι μιτσής τζαι μετά που τόσα χρόνια να μεν αθθυμούμαι καν τον ρόλο του. Το μόνο σίουρο εν ότι ήταν ανιψιός του μάστρου, οπότε τζαι τίποτε σημαντικό να μεν έκαμνε στην εταιρεία, δεν θα είσιεν καμιά σημασία.
Εν που γνωστήν τζαι, το σημαντικότερο, πλούσια οικογένεια. Ένας άνθρωπος που ίσως να εξόθκιασε σε ρολόγια τζαι πούρα, όσα εξόθκιασεν η μάνα μου τζαι ο τζύρης μου να αναγιώσουν, να σπουδάσουν τζαι να παντρέψουν τρία κοπελλούθκια. Το προφίλ του κλασικού, πλούσιου, μεσήλικα [πλέον] Κυπραίου που έσιει την οικονομική άνεση να τραμπαρίσκει τον κόσμο χωρίς να ρισκάρει πολλά την καλοπέρασή του.
«Τι σε ήθελε;», ερώτησα ξανά τον αρφόν μου.
«Έπιασε με εψές την νύχτα. Έσιει πάνω που δέκα χρόνια να τον δω. Χαρές, κακά, τζαι τι κάμνεις, τζαι αν εν καλά τα μωρά, σαν να τζαι ήμαστε παρεούθκια. Στα πολλά, εκάλεσέν με να πάμε για καφέ για να μου δείξει έναν καινούργιο πρότζεκτ που δουλεύκει πάνω του, το οποίο δεν ξέρουν πολλοί τζαι θα ενθουσιαστώ μόλις δω.»
«Ε, τζαι επήες;» είπα, τζαι την ίδια στιγμή έτρωέν με η περιέργεια.
«Επήα», απάντησε ο αρφός μου γελώντας. «Επήα, τζαι έκατσέν με να μου δείξει μιαν εταιρεία που δουλεύκει τζαι κάτι πουλά για διακοπές. Τάχα να με γράψει τζαι μένα τζαι εγώ να γράψω άλλους πουκάτω μου. Έτσι λαλεί, εν να γυρίσω τον κόσμο τζαι να φκάλω τζαι πολλά λεφτά.»
«Επιχείρηση πυραμίδα δηλαδή», εδιέκοψά τον γελώντας.
«Πυραμίδα, ρε, καλό τι ενόμισες; Είντα μας αθθυμήθηκεν ο Μάρκου μετά που δέκα χρόνια; Ενόμισες ήβρεν λεφτά παραπάνω τζαι εσκέφτηκε να τα μοιράσουμε;».
«Ξερώ ‘γω ρε. Ρωτάς με εμένα; Εσύ εν το εκατάλαβες ότι εν τράμπα; Ήντα επήες;».
Εκλείσαμεν το τηλέφωνο τζαι εγέμωσεν ο νους μου σκέψεις τζαι αναμνήσεις. Εποχές που επαρουσιάζαν του κόσμου ευκαιρίες που εν θα ξανάρτουν τζαι τρόπους να γίνουν εκατομμυριούχοι χωρίς να προσπαθήσουν καν. Εν άλλαξε τίποτε που τότε. Τούτοι που ήμαστε, τούτοι ήμαστε τζαι σήμερα.
Εχτύπησε μήνυμα στο τηλέφωνό μου. Άγνωστος αριθμός «Έλα ρε φίλε. Ο Κώστας Μάρκου είμαι. Θέλω να βρεθούμε να σου δείξω ένα καινούργιο πρότζεκτ που δουλεύκω πάνω».
«Παρέτα με ρε Κώστα. Εν ενδιαφέρουμε», απάντησα, τζαι εν με ξαναενόχλησε.

Την προηγούμενη εβδομάδα, επήα έφεδρος. Δύο μέρες γενικά χαμένες. Μέσα στον παραλογισμό του, το εφεδριλλίκκι έσιει τζαι θετικά όμως.

Για παράδειγμα, συναναστρέφουμαι με κόσμο που μπορεί να έσιει χρόνια να δω τζαι ίσως να μεν εσυναναστρέφουμουν ποττέ αν δεν ετύγχαιννε να βρεθούμε στην άσκηση. Τούτη η κοινωνική εμπειρία διά μου την ευκαιρία να ακούσω διάφορες απόψεις τζαι επίσης διά μου πολλή τροφή για σκέψη μετά την άσκηση. Θωρώ γενικά πώς σκέφτεται ο κόσμος έξω που τον κύκλο μου τζαι τούτο για μένα έν’ κάτι καλό.

Στες πολλές κουβέντες που εκάμαμε τούτες τες θκυό μέρες, ανοίχτηκε τζαι η συζήτηση του bitcoin. Όντως μετά που τζείνη την ανεξήγητη τζαι για μένα βλάσφημη καμπάνια με την κυπριακή εταιρεία που θα συναλλάσσεται bitcoin, ακόμα τζαι τζείνοι που δεν έχουν σχέση με την τεχνολογία αποφασίσαν ότι έχουν άποψη. Όπως τότε με το χρηματιστήριο, που ούλλοι μας εγίναμε χρηματιστές, τωρά εγίναμε ούλλοι οικονομολόγοι με ειδικότητα στο ηλεκτρονικό συνάλλαγμα.

Άκουσα για νέες τάξεις πραγμάτων, για καταχθόνια σχέδια των Αμερικανών για παγκοσμιοποίηση, για την μέθοδο που ήβραν οι Γιαπωνέζοι να ξαναμπούν στο παιγνίδι επειδή τόσα χρόνια εκόψαν έξω. Στην ουσία όμως, εν άκουσα που κανέναν να μπορεί να εξηγήσει τι εν το bitcoin τζαι γιατί έν’ σημαντικό.

Σαν κουλτούρα έχουμε τούτο το αΐπι. Να επιμένουμε στην άποψη μας, βασισμένοι στην ημιμάθεια τζαι σε μέσες, άκρες που κουβέντες που ακούμε. Αρνούμαστε να μπούμε σε βάθος τζαι θεωρούμε ότι αν μας φύει τζαι κανένα κομμάτι ή αν δεν καταλαβαίνουμε κάτι καλά, έννα τα χώσουμε στην πορεία.

Έννεν της ώρας να εξηγήσω τι εν το bitcoin. Τζείνοι που ασχολούνται με το θέμα οφείλουν να ξέρουν τζαι τζείνοι που θέλουν να ασχοληθούν μπορούν να αφιερώσουν ένα απόγευμα στο Wikipedia να μάθουν.

Θέλω όμως να πω γιατί θεωρώ το bitcoin ως κάτι σημαντικό για την κοινωνία μας. Το bitcoin είναι τόσο σημαντικό στον τρόπο που συναλλασσούμαστε όσο σημαντικό ήταν το MP3 για τη μουσική στις αρχές του αιώνα.

Όπως το MP3, έτσι τζαι το bitcoin προσφέρει ένα μοντέλο αποκεντροποίησης της διανομής τζαι φέρνει τον έλεγχο στα σιέρκα της κοινότητας τζαι όχι στην βούληση μερικών επιχειρηματιών. Διά μια διαφορετική οπτική τζαι μια εναλλακτική επιλογή στον τρόπο που λειτουργεί παραδοσιακά ένας θεσμός τζαι αναγκάζει ένα κατεστημένο να αλλάξει.

Στην αρχή δεν εξέραμε πώς να χειριστούμε το MP3, οι εταιρείες εκαταδικάσαν το, οι καταναλωτές αποφεύγαν το τζαι εγίναν πάρα πολλά πειράματα ώσπου σήμερα να είναι το de facto φορμάτ μουσικής. Έτσι τζαι το bitcoin.

Σήμερα είναι επικίνδυνο. Φαίνεται ότι άμαν εν κάτι σημαντικό, οι παραδοσιακοί θεσμοί φοούνται το τζαι οι καταναλωτές εν το αντιλαμβάνουνται. Εννα γινούν πειράματα, έννα αποτύχουν. Εν πρέπει να πάμε να κάμουμε τες περιουσίες μας σε bitcoin, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι σε δέκα χρόνια ένα κομμάτι των συναλλαγών μας θα δουλεύκουν με ένα παρόμοιο μοντέλο τζαι με βάση το ηλεκτρονικό νόμισμα.