Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Αναβλήθηκε οριστικά το μέτρο για την λωρίδα 2+ που θα εφάρμοζε το υπουργείο συγκοινωνιών που τον περασμένο μήνα.

Εγώ μόλις είδα τες ταπελλούες τζιαι τα καινούργια σήματα στην άσφαλτο, εκατάλαβα ότι πάλε κάποιος ήπιε λλίο παραπάνω στο υπουργείο τζιαι είπε να κάμει καμία πλάκα να γελάσουμε.

Ομολογώ ότι εν ήξερα, ευθύς εξ αρχής τι ακριβώς θα έκαμνε η συγκεκριμένη λωρίδα αλλά μετά που έμαθα, εσιουρεύτηκα ότι στο υπουργείο πρέπει να μεν αντιλαμβάνονται τι ακριβώς συμβαίνει στους δρόμους της Λευκωσίας, καθημερινά.

Κατ’ αρχάς, το μέτρο, σαν μέτρο έννεν άσιημο. Αντίθετα, εφαρμόζεται σε πολλές άλλες χώρες, με επιτυχία. Στις άλλες χώρες όμως, εν χρήσιμο επειδή έχουν πάρα πολλά λεωφορεία για τα οποία η συγκεκριμένη λωρίδα, εν σημαντική.

Στην Λευκωσία, που τα ήβραμε τα λεωφορεία;

Εκτός τζιαι αν εννοούν τζείνα που εν όπως τα Μπέντφορντ τα προπολεμικά που περνούν όποτε τους δώξει που τες στάσεις. Τζείνα έννεν λεωφορεία. Με τες θερμοκρασίες της Κύπρου, τζείνα εν κινητοί φούρνοι μικροκυμμάτων. Με κάθε εισιτήριο του λεωφορείο, πρέπει να σου διούν μια σίκλα παγάκια τζιαι μια κάρτα του ογκολογικού, επειδή σίουρα εννα την χρειαστείς.

Πολλές φορές υποψιάζομαι, ότι εν προσπαθούν να λύσουν το κυκλοφοριακό πρόβλημα. Προσπαθούν να μας σπάσουν τα νεύρα μας παραπάνω. Εν ξέρω τον λόγο, μπορεί να την βρίσκουν να μας θωρούν να ξιτιμάζουμε ο ένας τον άλλο μες τον δρόμο. Μπορεί να τους αρέσκει να μας θωρούν να βολούμε μες τα αναχώματα των δημοσίων έργων τζιαι να φακκούμε τους προφυλακτήρες μας μες τες λακκούβες. Πραγματικά εν ξέρω.

Εκλείσαν την Σπύρου Κυπριανού, τρείς μέρες. Ούλλοι όσοι επεράσαν που τζιαμέ, πρέπει να εγινήκαν πελλονευρικοί τζιαι να την φκάλλουν με τα Βάλιουμ τωρά.

Σκεφτείτε να εφαρμόσουν τη λωρίδα 2+ τζιαι η Λευκωσία να εν όπως το γήπεδο του γκόλφ που τες λακκούβες τζιαι τα έργα. Εγώ μόνο που το σκέφτουμαι, πίαννουν με τα κλάματα.

Εκτός τον άλλων, δεν υπάρχει περίπτωση ο Κυπραίος να εφαρμόσει τέθκιο μέτρο. Ρε, την λωρίδα των ασθενοφόρων, τζιαι εν τη σέβουνται, εννα σεβαστούν την λωρίδα των λεωφορείων;

Είμαι σίουρος ότι, όχι μόνο θα την χρησιμοποιούν (επειδή πάντα βρέθετε κάποιος που εν ποίο έξυπνος που τους υπόλοιπους) αλλά θα παρκαρίσκουν τζίολας δημιουργώντας ένα πανζουρλισμό, χωρίς προηγούμενο.

Δαμέ έσιει πάνω που δέκα χρόνια που προσπαθούν να μας μάθουν να χρησιμοποιούμε το ελεγχόμενο τετράγωνο. Οι παραπάνω εν ξέρουν καν τι είναι το ελεγχόμενο τετράγωνο, νομίζουν ότι οι κίτρινες γραμμές στα φώτα, εν διακοσμητικές για τα Χριστούγεννα.

Που θέλω να καταλήξω;

Πρέπει σε κάποια φάση, σύντομα, οι κύριοι των υπουργείων να κάτσουν κάτω τζιαι να σκεφτούν λύσεις που να βοηθήσουν την αποσυμφόρηση των πόλεων τζιαι όχι λύσεις που να μας αναγκάζουν να υπακούμε σε νόμους τζιαι κανονισμούς, χωρίς να υπάρχει εναλλακτική επιλογή.

Με λλία λόγια, σταματάτε να παίζετε με τα νεύρα μας τζιαι ξεκινάτε να κάμνετε την δουλεία σας.

Εμπήκα σπίτι που την δουλεία το απόγευμα.

Στο πάτωμα της εξώπορτας, είδα το γνωστό, γκριζο-άσπρο χαρτάκι με το σήμα της Ε.Φ.

Το Φ.Α.Π μου, να πάω να χρεωθώ για έφεδρος.

Η αλήθκεια εν ότι έπιανναν με τηλέφωνο που την αστυνομία για να πάω να το παραλάβω, αλλά εν είχα χρόνο.

Πότε η δουλεία, πότε κανένα πολλά καλό βιβλίο που εδίαβαζα, πότε κανένα ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση, πότε η υπερβολική ζέστη.

Ούλλοι πολλά σημαντικοί λόγοι που με αποτρέπαν που το να πάω να παραλάβω το χαρτί που θα σηματοδοτούσε την επανένταξη μου στις τάξεις της Ε.Φ.

Τωρά εννα περιπαιζούμαστε;

Ποίος θέλει να πηαίννει έφεδρος;

Εγω επάεννα 7 χρόνια. Αφήκαν με, με το ζόρι (πραγματικά με το ζόρι, σάννα τζιαι εν τον Ράμπο που είσιεν να χάσουν) να φύω για ένα χρόνο στην Αγγλία για σπουδές τζιαι τωρά επεριλάβαν με πάλε.

Πραγματικά πολλές φορές εν θωρώ λόγο σε τούτο το θέατρο.

Επειδή εν θέατρο που παίζουμε ούλλοι όσον αφορά το εφεδριλίκι. Για να μέν πω, γενικά για τον στρατό.

Οι παραπάνω έφεδροι δεν φακκούν πεννία για ασκήσεις, παν μόνο τζιαι μόνο που υποχρέωση ή για να γλυτώσουν για λλίες μέρες που την ρουτίνα τζιαι που την μουρμούρα της γενέκας τους.

Οι παραπάνω μόνιμοι, δεν φακκούν πεννία αν θα μάθουν πέντε πράματα οι έφεδροι τζιαι το μόνο που τους κόφτει εν οι εντυπώσεις στον προϊστάμενο τους.

Οι πολιτικοί, καταλαβαίνουν ότι ούλλα δουλεύκουν ρολόι στην παρουσία τους, αλλά μόλις γυρίσουν την ράσιη τους ούλλα καταρρέουν μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Οι μόνοι που την τρών άσιημα, εν οι στρατιώτες, τζιαι συνήθως οι νέοι, που πρέπει να κουβαλήσουν τζείνα τα μασκαραλίκκια ούλλα, να τα στήσουν, μετά να τα ξεστήσουν τζιαι να καθαρίσουν τες ξιμαρισίες που αφήννουν πίσω τους οι έφεδροι.

Στο τέλος της ημέρας, φκαίννουν ούλλοι στα νέα τζιαι νίωθουν περήφανοι για την ετοιμότητα τζιαι την μαχητικότητα των εφέδρων μας, για την επιτυχία της άσκησης τζιαι για την αφοσίωση και λειτουργικότητα των αξιωματικών μας.

Εν σάννα τζιαι ούλλοι ξέρουμε ότι κάτι πάει λάθος με τούτο το θεσμό, αλλά προσποιούμαστε ότι εν συμβαίνει τίποτε. Εν τζιαι μυστικό το ότι, όποτε έσιει άσκηση, τα κλάμπ τζιαι τα καπαρέ, έχουν παραπάνω εφέδρους σε ετοιμότητα, παρα οι χώροι των ασκήσεων.

Ποιός φταίει σε τελική ανάλυση;

Οι μόνιμοι που εν επιβάλλουνται, οξά οι έφεδροι που εν τους κόφτει;

Το ότι για τούτη τη κατάσταση φταίν οι ανθρώποι τζιαι όχι οι θεσμοί, εν ένα ψέμα τζιαι ενας τρόπος ελέγχου.

Ο θεσμός του στρατού τζιαι κατ’ επέκτασην του εφέδρου, θέλει ποσαράντωμα, ξήλωμα τζιαι ξανά στήσιμο που την αρκή. Εν φανερό.

Εγώ προσωπικά θεωρώ τον στρατό τζιαι την κατάσταση στην Κύπρο δημιούργημα μιας μερίδας ανθρώπων της γενίας του 50. Οι ίδιοι τούτοι ανθρώποι, ξέρουν ότι σε περίπτωση πολέμου εννα έχουμε πανωλεθρία.

Οι στρατιωτικές υποχρεώσεις, εν τζιαμέ απλά για να διατηρούν το εμπόλεμο συναίσθημα τζιαι τον φόβο, στον απλό κόσμο. Για να τον κατευθύνουν πιο εύκολα.

Αν εθέλαν πραγματικά να στήσουν άμυνα της προκοπής θα το εκάμναν τζιαι θα το εξέραμε.

Τους υπεύθυνους κόφτει τους πολλά ποιο λλίο που εμάς.

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, σε μια απο τις λίγες αναλαμπές που είχε τα τελευταία χρόνια, που θυμίζουν τον παλίο, ενίοτε καλό Βασίλη. Αυτόν που ακούγαμε στην εφηβεία μας, στις αντιγραμμένες κασέτες που ανταλλάζαμε.
Μαζί του, η Τάνια Τσανακλίδου, για μένα η ωραιότερη και πιό εκφραστική φωνή του Ελληνόφωνου (και όχι μόνο) τραγουδιού.
Τέσσερα τραγούδια.
– Μανος Λοίζος / Άκος Δασκαλόπουλος “Κι αν τα μάτια σου”
– Βασίλης Παπακωνσταντίνου / Αφροδίτη Μάνου “Πάρε με”
– Χριστόφορος Κροκίδης / Οδυσσέας Ιωάννου “Παράπονα στην Λίνα”
– Νικόλας Άσιμος “Το παπάκι”