Όταν χαράζει o πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ’ τα πιο σφιγμένα χείλη
σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει
Αν είσαι μόνος αν είσ’ αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει
Έχει το μύρο έχει τη σιγαλιά
έχει τον ήλιο τον αλάνη
Καινούρια μέρα καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι’ αυτά κανείς δεν ξέρει
Πίσω απ’ τους λόφους πίσω απ’ τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα
Χωρίς Βαστίλλη χωρίς ανάθεμα
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα
Εχτές συζητούσα γι’αυτό το κομμάτι! Δίνει μια άλλη αίσθηση ελπίδας. Από τα καλύτερα!
a4ogo..!!
Εν το είχα ξανα ακούσει.
Παίρνει σε αλλού.
Όπως ούλλα που λαλεί ο Αγγελάκας.
Σε αντιθεση με το τραγουδι όμως, το βίντεο εν θωρκέται (εν εμπορούσα να μεν το πω! ). Επίσης, μπάτσε συμφωνούμε με μια μικρή αλλαγή όμως: Αγγελάκας –> Θ.Π.
who can tell me what does this song say?
I love it I need the translation.
Tnank you
Alessandra