Κάποιες φορές, απλά εν ελέγχεις τον εαυτό σου.
Γίνεσαι δύο, τζιαι τρία, τζιαι τέσσερα διαφορετικά κομμάθκια. Που το καθένα έσιη δική του βούληση, δική του γνώμη, λειτουργά αυτόνομα..
Πως τα ελέγχεις;
Πως τα βάλλεις σε τάξη;
‘Απλωνα στα σύννεφα την τσόχα και με μιας
έναν αιώνα κέρδιζα ποντάροντας μιαν ώρα
τώρα θυμώνω, ξεφυσώ και όλο ρωτώ
που σταματάει αυτή η άγρια κατηφόρα…
gia sou re GIANNH xairetismata stous episkeutes kai ston lampro!eisai apisteutos!