Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Σήμερα εσκέφτηκα τους στίχους του τραγουδιού “Το σχολείο των Στρούμφ”. Τελικά έσιη πολλή αντίδραση μέσα το τραγούδι, έστω τζιαι αν είναι παιδικό.

Ξεχωρίζω τα “Σχολείο σημαίνει φυλακή”, “Μάθημα ανάθεμα” και “Θέλετε να κλείσει το σχολείο; Εδώ και τώρα”.

Οι στίχοι παρακάτω (στοίχημα ότι εννα αρκέψετε να σιγοτραγουδάτε το “λαλαλαλαλαλαλα” του ρεφραίν σε λλίο)

– Εμπρός Στρουμφς, γρήγορα στις τάξεις σας για μάθημα

Λα-λα-λα…

– Έτοιμοι, αρχίζουμε
– Μάγκες τη στρουμφίζουμε
– Βγάλτε τα βιβλία σας
– Σώστε την υγεία σας
– Διάβασες το μάθημα
– Μάθημα ανάθεμα
– Εργασία και χαρά
– Στρουμφ σημαίνει ξεγνοιασιά
– Τι ήταν οι αρχαίοι θεοί
– Το Σάββατο και η Κυριακή

Δευτέρα κάτι έχω
την Τρίτη δεν αντέχω
Τετάρτη πώς βαριέμαι
την Πέμπτη δεν κρατιέμαι
Παρασκευή πρωί
λα-λα-λα λα-λα λα-λα
απ’ όλες τις ημέρες
η Κυριακή μ’ αρέσει

Continue reading →

Χωρίς σχόλια. Απο το sinfest.net

Ξέρω ότι άρκησα να τους ανακαλύψω. Αμα τους δώκεις μια ευκαιρία όμως καταλαβαίνεις τες επιρροές τζιαι σιγά, σιγά γουστάρεις. 😉

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι εν που τα ποιό σημαντικά συγκροτήματα που επαίξαν ποττέ τζιαι ότι επιρεάσαν το Gothic τζιαι άλλα παρακλάθκια της μοντέρνας μουσικής. Εμένα απλά αρέσκει μου ο τρόπος που παίζουν τζιαι το πως κωλλούν τα όργανα μες το σύνολο.

Σχόλια δεκτά.

Λοιπόν…

Επρόσεξα τον τελευταίο τζιαιρό ότι πολλές σελίδες, τζιαι συγκεκριμένα διάφορα blogs εβάλαν ενα μασκαραλικκούι στην μπάρα τους, που παίζει μουσική.

Άσχετο αν η μουσική εν καλή ή όχι, εμένα τσακρούν τα νεύρα μου αμα μπαίννω μες την σελίδα τζιαι ολόισια ξεκινά μουσική που το πούποτε. Ειδικά άμα κάθουμε ήρεμος τζιαι εν τζιαι τα μεγάφωνα νάκκουρι δυναμωμένα, αρκέφκει το τάμπα-τούμπα τζιαμέ που εν το περιμένω τζιαι αντζιελοσσίαζουμε.

Βασικό πολλά, για ούλλους όσους έχουν σελίδα, είτε εν νέοι μες το ίντερνετ, είτε ασχολούνται που χρόνια.

Η αυτόματη μουσική, κάμνει παραπάνω ζημία στην σελίδα, παρά καλό.

Τζιαι εξηγώ κάποιους λόγους ποιό κάτω:

Continue reading →

Ένιωθα την μοτόρα τις τελευταίες μέρες ότι κάτι είσιεν. Σάννα τζιαι ελάλεν μου «Κατέβα τσίακκαρε με επειδή εν νιώθω καλά». Τελικά εχτές το μεσημέρι επρόσεξα ότι εχάθηκε μια βίδα που το πίσω ψαλίδι τζιαι ο τροχός ήταν σε κρίσιμη κατάσταση. Αν ήταν εργοστάσιο η μοτόρα μου, είσιεν να αφτέννουν ούλλες οι λαμπούες των συναγερμών τζιαι να βουρούν οι υπαλλήλοι πανικόβλητοι να γλιτώσουν.

Όπως τζιαι να έσιει, ο μηχανικός εξεκαθάρισε μου ότι έππεσε πολλή δουλεία μετά τις γιορτές οπόταν που εβδομάδας εννα μπορέσει να με βοηθήσει. Αντιλήφθηκα, τότε ότι για μια εβδομάδα πρέπει να έβρω εναλλακτική λύση για να πηαίννω δουλεία.

Continue reading →