Ένιωθα την μοτόρα τις τελευταίες μέρες ότι κάτι είσιεν. Σάννα τζιαι ελάλεν μου «Κατέβα τσίακκαρε με επειδή εν νιώθω καλά». Τελικά εχτές το μεσημέρι επρόσεξα ότι εχάθηκε μια βίδα που το πίσω ψαλίδι τζιαι ο τροχός ήταν σε κρίσιμη κατάσταση. Αν ήταν εργοστάσιο η μοτόρα μου, είσιεν να αφτέννουν ούλλες οι λαμπούες των συναγερμών τζιαι να βουρούν οι υπαλλήλοι πανικόβλητοι να γλιτώσουν.
Όπως τζιαι να έσιει, ο μηχανικός εξεκαθάρισε μου ότι έππεσε πολλή δουλεία μετά τις γιορτές οπόταν που εβδομάδας εννα μπορέσει να με βοηθήσει. Αντιλήφθηκα, τότε ότι για μια εβδομάδα πρέπει να έβρω εναλλακτική λύση για να πηαίννω δουλεία.
Σε ένα ιδανικό σενάριο, σε μία ευρωπαϊκή χώρα ή τουλάχιστον σε μία χώρα που έσιει δημόσιους οργανισμούς κάποιου επιπέδου, που ασχολούνται με τις δημόσιες συγκοινωνίες, εν θα με ανησυχούσε. Απλά θα έπιαννα το λεωφορείο ή το τραμ ή το μετρό ή (αν ήμουν στην Κίνα) ένα μιτσή με τρίτροχο ποδήλατο να με πάρει. Στην Κύπρο πρέπει να πιάσω το αυτοκίνητο. Παρέα με τους υπόλοιπους χιλιάδες εργαζόμενους που πίαννουν το αυτοκίνητο κάθε πρωί για να διασχίσουν την Λευκωσία τζιαι να πάν στην δουλεία τους.
Γιατί με ανησυχεί το γεγονός; Πρώτα, πρώτα σε προσωπικό επίπεδο. Εννα χρειάζομαι περίπου 15-20 λεπτά παραπάνω απο ότι συνήθως για να πάω που την Αγλαντζία στην Έγκωμη που εν η δουλεία μου. Επίσης, εννα χρειάζομαι παρκινγκ για να μην με γράψουν. Το μεσημέρι εν θα τολμήσω να πάω σπίτι για φαί τζιαι ξεκούραση, επειδή μόνο η διαδρομή εννα μου φάει ούλλο το διάλειμμα μου. Τέλος εννα πρέπει να υποστώ ούλλη την κίνηση τζιαι τον πανζουρλισμό της πρωινής Λευκωσίας.
Γενικότερα, προβληματίζει με το ότι έτσι γίνουμαι τζιαι εγώ κομμάτι του προβλήματος της κίνησης, της υπερβολικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης τζιαι του αυτοκινητιστικού συνωστισμού της πόλης. Τζιαι είμαι αναγκασμένος να το γίνω τζιαι εγώ κομμάτι του προβλήματος, επειδή η πολιτεία εν μου διά άλλη λύση.
Σαν ποία λύση;
Λεωφορεία της προκοπής, που να έχουν ωράριο τζιαι να μεν περνούν όποτε θέλουν. Που να κάμνουν διαδρομές σωστές, με αρκετές στάσεις σε σημεία που εννα με εξυπηρετούν. Με λλία λόγια, λεωφορεία (ή κάτι παρόμοιο) όπως τζίνα που έχουν οι Εγγλέζοι, οι Καλαμαράες, οι Γάλλοι τζιαι οι άλλοι 24 συνέταιροι. Κάτι που να μπορώ να χρησιμοποιήσω για να πάω που το μέρος Α στο μέρος Β, χωρίς να αγχωθώ ότι εννα αρκήσει τζιαι χωρίς να σπάσουν τα νεύρα μου.
Εν τζιαι εν μόνο το Ευρώ που εννα μας κάμει Ευρωπαίους. Σε ποία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, μια οικογένεια τεσσάρων ενήλικων ατόμων χρειάζεται τέσσερα αυτοκίνητα;
Η Κύπρος χρειάζεται αναδιοργάνωση στις εσωτερικές συγκοινωνίες. Στην Κύπρο άμα έν έσιεις όχημα, είσαι σαν τον φυλακισμένο. Στο κάτω, κάτω είμαι πολίτης τζιαι απαιτώ να μπορώ να μετακινούμαι σωστά τζιαι όπως πρέπει μέσα στην πόλη μου. Η πολιτεία εν υποχρεωμένη να έβρει τες λύσεις, είτε τζίνες εν λεωφορεία, είτε εν τράμ, είτε εν δημόσιοι υπάλληλοι να με παίρνουν καβαλλουρί. Το πρόβλημα εν φανερό τζιαι γίνεται σιειρόττερο όσο περνούν τα χρόνια. Εν τζιαιρός πλέον να ξεκινήσει το κράτος να εξευρωπαΐζει τις πόλεις του παρά να προσπαθεί μόνο να εξευρωπαΐσει τους πολίτες του.
Μαζί σου καλέ μου φίλε!
Σήμερα πάντως (τζιαι περίπου ακόμα 300 μέρες το χρόνο) με έτσι ωραίο ηλιούδιν, τζιαι με δεδομένο το ότι οι πόλεις μας στη Κύπρο έν έχουν τζιαι ιδιαίτερες ανηφόρες, αν έπιανες ένα ποδηλατούδιν θα επίαινες στη δουλειά σου περίπου στον ίδιο χρόνο που χρειάζεσαι να πάεις με την μοτόρα και θα έκαμνες τζιαι τη πρωϊνή σου γυμναστική.
Ναι – ναι ξέρω… “Ο καθένας με τον πόνο του τζιαι ο ππούστης με το κόλο του”
Α! να μεν ξιάσω… Περαστικά στη Χόντα.
Σε νιώθω απόλυτα!! Καταραμένο μποτιλιάρισμα!!
extes ettoumpara. den me koftei pou ponw thn kkelle m akoma, den me koftei pou prin ena mhna e3anaphra to autokinhto ston isiwth, den me koftei pou en megalh h zhmia. koftei me pou to mono m agxos en to pws en na kinoumai, epd ousiastika en exw epiloges. pragmatika, molis esuneidhtopoihsa oti en 8a exw to autokinhto m gia mia vdomada eniwsa opws thn anaphrh. me liga logia h anaphria tou kratous mas einai metadotikh.
Τωρά εννα γινώ πολλά γραφικός αν ξαναφταίξω την γέριμη την νοοτροπία μας? Ούλλα ξεκινούν που την οικογένεια, Οι γονείς έν καταδέχουντε να μπούν σε λεωφορίο, τί εννα πεί η κοινωνία αν τους δούν να μετακινούντε με λεωφορίο? Ε τα κοπελλούθκια εννα πέσουν μακρυά που την μηλιά? Αφου τα λεωφορία εν χωρκάτικα. Το κρατος μετά εννα επενδύσει τον προυπολογισμό για να τζιλά λεωφορία με 2 γέρους μέσα?
Υπομονή όστι να μεν γοράζεται το πετρόλαο τζιαι εννα σας πώ αν δεν θα κυκλοφορούμε με λεοφωρία, τζιαι ποήλατα αμαν λάχει
Έλατο,
Ας κάμουν λεοφωρεία με πρακτικές διαδρομές τζιαι στάσεις που ενναν στην ώρα τους μια χαρά εννα τα πιάνουμε ούλλοι.
Joshoua: Ομοχώριος;
Αμήν τζαι πότε. Αλλά δυστυχώς εν το θωρώ να γίνεται. Πέρκι το δει κανένας που τους υποψήφιους τούντο άρθρο να “συγκινηθεί” να κάμει τίποτε. Το ότι είμαστεν ανοργάνωτοι σαν χώρα εν ο πρώτος λόγος που εν γίνεται τίποτε. Επίσης, άλλος λόγος πιστεύκω, εν οι αντιπροσωπείες των αυτοκινήτων στη Κύπρο που ελέγχουνται που 3-4 μεγαλοοικογένειες που κόφκουν τζαι ράφκουν δαμέσα όπως τους συμφέρει. Σιγά μεν αφήκουν να ππέσουν οι πωλήσεις των αυτοκινήτων.
telika ehoume oulloi mas tin idia aporia alla ntrepoumaste na tin vrontofonaxoume mesta moutra ton ipefthinon: ma giati sior den ehoume leoforeia, tram eite metro stin Kipro?? Giati ekatantisame toso tempelides kai argokinitoi, pou an mas poun na kamoumen ena vima perpatitoi na pame na piasoume efimerida eite na pame gia psonia, girizei mas pellara ! En mporoume na skeftoume tin zoi horis to aftokinitoui mas.. Tziai gi’afto i lefkosia ekatantise mia apo tis pio molismenes protevouses…Kafsaerio pou se pethaniskei otan dianoitheis na perpatiseis konta stin makariou, piso tis kai paradipla…alla kai allou..Ama apofasisete na kamete omada na pate na dokete xilo tis dimarhou kai allon ahaparon ipefthinon, parakalo eidopiiste me. Eimai mesa! Joshua, na sai kala pou to ethixes!
Δίκαιο σου βρίσκω, όταν ήμουν πρωτοετής στο παν. Κ. έπρεπε να πιάνω το λεωφορείο να κατεβαίνω άγαλμα και από εκεί άλλο λεωφορείο και να πηγαίνω Παν. και στις 6.00 που τελειώνα και δεν έφτανα τα λεωφορεία γινόμουν βάρος του οποιουδήποτε για να με πάει σπίτι.
Από την άλλη σκέφτομαι, άτε τζαι σάσουν τις γραμμές των λεωφορείων και γίνουν πιο πολλά και με πιο σύντομες διαδρομές ενώ εμφανίζονται στη στάση συχνότερα από μια φορά την ώρα εγώ εξακολουθω να έχω μια απορία εννα τα χρησιμοποιούμε;
Σοβαρά τωρά, όσοι ξέρω λένε ότι τα λεωφορεία εν για τους αλλοδαπούς και ότι εν κάμνουν για μας. Δεν είναι τυχαίο όμως που ακόμη και οι ξένοι που στην χώρα τους εν μαθημένοι με τα λεωφορεία όταν έρθουν Κύπρο περνούν πρώτα από γραφεία ενοικιάσεως και μετά να βγούν από το αεροδρόμιο. Ταξί εν μπορούμε να πιάσουμε γιατί είναι πανάκριβα. Και μετά από όλα αυτά έχεις και κάτι πολιτικούς να μιλάνε για μετρό!!! Σάστε τα άλλα ούλα πρώτα και μετά συζητάτε και το μετρό σε μια χώρα τόσο μικρή.
Αναρωτιόμουν γιατί στην Κύπρο δεν αναπτύχθηκαν σοβαρές δημόσιες συγκοινωνίες*, και ιδιαίτερα μέσα σταθερής τροχιάς. Βέβαια δε γνωρίζω σε τι οικονομική και κοινωνική κατάσταση βρισκόταν επί βρετανικής κατοχής τόσο γενικότερα το νησί όσο και οι κάτοικοί του, και από πότε έφτασε να έχει σημαντικά μεγαλύτερο κατά κεφαλή εισόδημα και καλύτερο βιοτικό επίπεδο από την Ελλάδα («οι Καλαμαράες»). Μπορώ να καταλάβω γιατί δεν ευτύχησε ο σιδηρόδρομος σε ένα νησί (αφού στις άλλες χώρες χρησίμευσε και για τη σύνδεση με τις γειτονικές χώρες ώστε να μεταφέρονται οι πρώτες ύλες και να αναπτυχθεί το εμπόριο), αλλά γιατί δεν κατασκευάστηκαν δίκτυα τραμ; Ίσως μετά το ’60 που εκδιώχθηκαν οι Βρετανοί, και μέχρι να ορθοποδήσει το νησί, ήταν αργά· ήδη στην Ελλάδα και αλλού (με «πρωτοπόρο» τις Η.Π.Α.) τα τροχιοδρομικά δίκτυα ξηλώνονταν αντί να αναβαθμιστούν (όπως έγινε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες) και το βάρος δινόταν στους δρόμους, στα λεωφορεία αρχικά, και στα Ι.Χ. αυτοκίνητα τελικά.
Στην Ελλάδα, με όχι και τις καλύτερες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, αναπτύχθηκε την περίοδο 1882 – 1909 εκτεταμένο σιδηροδρομικό δίκτυο** (κυρίως με τον οραματισμό και τις τολμηρές αποφάσεις του Χαρίλαου Τρικούπη), αλλά και τροχιοδρομικό δίκτυο (τραμ)*** επίσης εκτεταμένο σε Αθήνα και Πειραιά, αλλά και μικρότερα δίκτυα σε άλλες πόλεις (Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Βόλος, Καλαμάτα, Καρλόβασι Σάμου).
Αλλά και στην Κύπρο αναπτύχθηκε σιδηρόδρομος. Περνώντας πάνω από την Κύπρο με το Google Earth πριν κάμποσο καιρό, μου έκανε εντύπωση που είδα να αποτυπώνονται σιδηροδρομικές γραμμές. Μέχρι τότε δεν ήξερα ότι η Κύπρος είχε ποτέ τραίνα! (Δεν το έψαξα όμως, παρότι με ενδιέφερε το θέμα.) Κατά σύμπτωση, λίγο καιρό αργότερα βρήκα το άρθρο «Κυπριακός Κυβερνητικός Σιδηρόδρομος»**** στη Βικιπαίδεια οπότε λύθηκαν οι απορίες μου.
Πάντως εύχομαι στο μέλλον να αναπτύξετε (ξανά) μέσα σταθερής τροχιάς.
(Ελπίζω να μην κούρασα με το «σεντονάκι».)
_____
* Λεωφορεία εκτός Ελλάδας – ΛΕΥΚΩΣΙΑ (Κύπρος)
** Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ
*** βλ. αφιέρωμα «ΤΡΑΜ – κάποτε και σήμερα»
**** Κυπριακός Κυβερνητικός Σιδηρόδρομος
Cyprus Government Railway
Ο Κυπριακός Κυβερνητικός Σιδηρόδρομος
«Έτοιμος να σφυρίξει ξανά»