Η Κύπρος πρέπει να είναι μια που τες χώρες που ούλλος ο πλυθησμός της, δουλεύκει για να ταίζει τους υπαλλήλους της κυβέρνησης του.
Γιατί το λαλώ τούτο;
Απλά σκεφτείτε το έτσι.
Είμαστε μια χώρα με φέρι πείν, 300 χιλίαδες εργαζόμενους. Τζίνοι οι 300 χιλίαδες εργαζόμενοι, εν η οικονομική μηχανή της χώρας. Δηλαδή αν αύριο το πρωί, εξαφανίζουνταν ούλλοι που την Κύπρο, εννα εσταματούσαν αυτόματα οι εισαγωγές, οι εξαγωγές, οι παραγωγές τζιαι οι υπηρεσίες
Τζίνοι οι 300 χιλίαδες που δουλεύκουν, εν υπέυθηνοι για τους υπόλοιπους 500 χιλίαδες (ας πούμε) που εν δουλεύκουν. Εν υπεύθηνοι για τους άμεσα εξαρτομένους που τζίνους, δηλαδή το έταιρο τους ήμιση που εν δουλεύκει (είτε τζίνο εν άντρας ή εν γυναίκα), για τα κοπελλούθκια τους τζιαι για τους γονίους τους που εγεράσαν.
Εν επίσης υπεύθηνοι έμμεσα για τους ανάπηρους τζιαι τους άπορους τζιαι γενικά για όσους εν μπορούν να παράξουν πλούτο για να στηρίξουν τον εαυτό τους, στους οποίους προσφέρουν μέσα που φορολογίες τζιαι που διάφορες εισφορές στην κυβέρνηση.
Το ζουμί εν το εξής.
Τζίνοι που δουλεύκουν, διούν λεφτά της κυβέρνησης να στηρίζει τζίνους που εν δουλεύκουν. Συνεπάγεται ότι, αφου οι κυβερνητικοί εν δουλεύκουν, οι υπόλοιποι που δουλεύκουν στον ιδιωτικό τομέα, δουλεύκουν για να ταίζουν τους κυβερνητικούς. Τόσο απλό.
Τωρα εννα μου πείτε «Τζιαι οι κυβερνητικοί πλερώνουν φόρους!». Ναι αλλά οι φόροι τους, επιστρέφουν πίσω σαν μισθοί, σαν ωφελήματα τζιαι σαν διαμερίσματα προς ενοικίαση στες Πλάτρες τζιαι στον Πρωταρά.
Το γιατί εν δουλεύκουν οι κυβερνητικοί νομίζω εν κοινό μυστικό.
Αφου πάν στην κυβέρνηση, δίννουν τον γάρο τους τζιαι ξέρουν ότι βρέξη σιονίσει, δουλέψουν εν δουλέψουν, τζιαι αύξηση εννα πίαν, τζιαι ο μισθός τους εννα έρτει. Αν τους πεί τζιαι κανένας καμία κουβέντα παραπάνω, βαώννουν τα ούλλα (τάχα μου απεργία) τζιαι τραβά ο υπόλοιπος κόσμος που έννεν κυβερνητικός.
Όχι δηλαδή πως άμα εν κάμνουν απεργία, έσιει πολλή διαφορά που το άμα κάμνουν. Τζιαι στο πόστο τους να έν οι κυβερνητικοί, πάλε έχουν τα διπλωμένα τζιαι όποτε τους δόξει εννα κάμουν δουλεία.
Τωρά εννα μου πείτε «Εσένα ήντα που σε κόφτει, ας κάμνουν ότι θέλουν.»
Αμα έν κάμνουν τζίνοι την δουλεία τους, τότε αναγκαζούμαστε να προσλαμβάνουμε άλλους για να την κάμνουν. Τζιαι ποιός τους πιερώνει τζίνους τους άλλους; Οι φορολογούμενοι.
Δηλαδή, πλερώνουμε τους κυβερνητικούς, να πλερώνουν άλλους για να κάμνουν την δουλεία που θα έπρεπε να κάμνουν οι ίδιοι ευθής εξ αρχής.
Αν σκεφτείτε ότι το ένα τρίτο των εργαζομένων εν κυβερνητικοί τζιαι ότι οι μισθοί τους σε γενικές γραμμές εν παραπάνω που τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, εννα καταλάβετε ότι μόλις που τα φκάλλουμε πέρα να τους πλερώνουμε.
Αν επίσης σκεφτείτε ότι όσο παν πολληνίσκουν, εννα καταλάβετε ότι εν θα κραούμε για πολλά χρόνια ακόμα λίρες να τους πλερώνουμε. Οπόταν τζιαμε εννα τα βαώσουν τέλια τζιαι να κάτσουν πόξω που το Υπουργείο Οικονομικών να φωνάζουν.
Είμαστε για πολλά γέλια τελικά.Η μάλλον…είμαστε για κλάματα..
Εν πολλά εύκολος ο στόχος που εθκιάλεξες φίλε μου. Όι γιατί έχω καμιάν συμπάθειαν για τους κόντρηες τους κυβερνητικούς, αλλά εν λλίον παραπλανητικόν να λαλείς ότι τα 2/3 δουλεύκουν για να ταϊσουν το 1/3. Μέσα στο 1/3 εν ούλλοι τζιείνοι οι δασκάλοι τζιαι οι καθηγητές που σου εμάθαν να κτυπας πας το κκίπορτ σου σημαούθκια τζιαι να φκάλλει νοήματα. Τζιαι η νοσοκόμμα που σε ξεγέννησεν, τζιαι ο τροχονόμος που τρώει τον λάλλαρον να ευκολύνει την κίνησην, τζιαι ο πυροσβέστης που θα σε σώσει αν μή γένητο σου ππέσει το λαχείον της φωθκιάς. Νομίζω ότι αυτοί για τους οποίους μιλάς είναι κάτω που τους μισούς. Τζιαι αν το πιάσεις τζιαι που την άλλην, τους φόρους του ψουμά, του εμπόρου αυτοκινήτων, του δημοσιογράφου που εν να τους πιάσουν για μισθόν, θα τους επιστρέψουν γοράζοντας ψουμίν, αυτοκίνητον ή εφημερίδαν.
to pio lipiro en pou vlepis ekatontades neous anthropous me ptixia na sinagonizonte gia na piasoun mia doullia san klitires se ipourgio .en iksero pios ftei parapano to sistima pou den tous afinni polles epiloges oksa tzeinoi pou ksepouloun ta thelo tous tziai ta onira tous gia na disoun ton garo tous pou ta 23 tous
Φίλε Acera, σίουρα έσιει πλάσματα που κάμνουν την δουλεία τους.
Εν πάρα πολλοι όμως, τζιαι εν παραπάνω που εν κάμνουν τίποτε τζιαι μιλώ που προσωπική εμπειρία επειδή είμουν τζιμέσα 2 χρόνια τζιαι επαρέτησα τους.
Έσιει τζιαι καθηγητές που εν φακκούν πέννα, τζιαι νοσοκόμους που εν τους νοιάζει, τζιαι μπάτσους που κουνοσιειλίαζουν τζιαι,τζιαι,τζιαι…
Τζείνο που λαλώ εν ότι με το προσωπικό που έσιει η κυβέρνηση, σήμερα έπρεπε να στέλλουμε πυραύλους στο διάστημα.
Εν γίνετε το τμήμα πληροφορικής να έσιει 150 υπαλλήλους (π.χ.) τζιαι οι τεχνολογικές υπηρεσίες του κράτους να εν μισοδότζη.
Ότι τζιαι αν μου πείς φίλε, αν ο κυβερνητικός μηχανισμός εδούλεφκε σωστά, οι υπηρεσίες του κράτους ίσιεν να εν πολλά καλύτερες.
@papoutsosiko
τζαι υστερα ερκουνται οι γονιοι σου τζαι λαλουν σου μεινε γιε μου δαμεσα που να ξενιτευκεσαι ? σαν τον τοπο σου εν εχει ! Ε ποια ονειρα να κυνηγησεις δαμεσα ? Ακριβως , σαν τον τοπο σου εν εχει πουποτε αλλου !
…..
Έν τζιαι διαφωνούμεν στην ουσίαν ρε Joshoua. Στην υπηρεσίαν ενεργείας που έχει μερικές δεκάδες τζιαι δουλέφκουν, αν πιάσεις το αποτέλεσμαν της δουλειάς τους τζιαι συναρθροίσεις όλες τες οικονομίες ενέργειας που αποφέραν, δεν θα φκάλεις καν τες πεζίνες που εξοθκιάσαν για να παέννουν δουλειάν τζιαι την κεροζίνην που εκρούσαν κίττα κέλι στες Βριξέλλες για να συμμετέχουν τάχατες στα ευρωπαϊκά προγράμματα. Που τον τζιαιρόν που έχουμεν υπηρεσίαν ενέργειας η κατανάλωση αυξάνεται με ψηλόττερον ρυθμόν.
Τζιαι η φάση είναι ότι άμαν το Ακέλ που έχει το λλιόττερον κόστος να πιάσει κουρπάτζιην τζιαι να τους βάλει ομπρός δεν τολμά, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα τολμήσει να βάλει μεθόδους διοίκησης τζιαι ελέγχου που να τους παροτρύνει να δουλέφκουν.
Χαμένοι που σιέριν.
Εν για το στύλ που αντίδρασα λλίον, για να μεν βάλλουμεν τον κόσμον ούλλον μες το ίδιον τουβάλλιν.
Άμα αποκτήσουμε ιδιωτικό τομέα της προκοπής, και όχι αυτόν που έχουμε σήμερα, που ψάχνει όχι εργαζόμενους, αλλά δούλους, τότε να δειτε ποιοι θα πηγαίνουν στην κυβέρνηση…
Συμφωνώ απόλυτα με τον προλαλήσαντα. Στην χώρα που μένω, μόνον οι άρχρηστοι καταδέχουνται πασιν στην κυβέρνηση παρόλον που έχουν έναν σωρό ωφελήματα και ασφάλειαν ανεργείας εσαεί. Τους καλούς αρπάσσουν τους οι καλές εταιρίες πριν καν να τελειώσουν το σχολείο.
Αν είχαμεν την αίσθηση του καθήκοντος έστω τζια ακουστά μέστο υποσυνείδητο μας ήταν να ήταν διαφορετική η κατάσταση. Αλλά αφού αναγιώνουν μας έτσι
Πάντα λαλώ ότι η μισή Κύπρος εν κυβερνητικοί τζαι οι άλλοι μισοί έχουν εταιρείες που πιάνει κυβερνηιτκά συμβόλαια (δηλ με μεγαλύτερο πελάτη την κυβέρνηση). Άρα στο τέλος όλους, ή τουλάχιστον τους πλείστους, ταϊζει μας η κυβέρνηση. Τούτο εντζαι εν να αλλάξει εύκολα.
Το τι μπορεί να αλλάξει είναι αυτό που είπαν και οι άλλοι, δηλ. η νοοτροπία. Το βόλεμα. Το θέμα είναι ότι αυτό υπάρχει και σε μεγάλες εταιρείες (τράπεζες και άλλους μεγάλους οργανισμούς). Γενικά, για να φύγει η γραφειοκρατία, το κουμπαριλικί και η κομματικοποίηση από την κυβέρνηση, *δεν* βλέπω τρόπο. Απλά εννα αλλάξει λίγο η νοοτροπία, όταν δεν θα μπορεί η κυβέρνηση να απορροφήσει άλλους πτυχιούχους και για να ζήσουν θα κάμουν και οι ίδιοι (επιτέλους) δικές τους εταιρείες κτλ ή δεν θα ανέχονται άλλο την αδράνεια….
Hello, ήρτεν τζι ο φιλελεύθερος της παρέας.
Εγιώ έστησα καυκάν με τους γονιούς μου (όταν εξαρτώμουν οικονομικά που λλόου τους) για να μεν πάω κυβερνητικός, τζι ας επέρασα μες τους πρώτους 100 απλά τζιαι μόνον γιατί θεωρώ τον εαυτόν μου άνθρωπον με πραγματικές προσδοκίες (τις απολογίες μου αν προσβάλλω κανέναν). Το μόνον θετικόν που σκέφτουμαι που τους Κυβερνητικούς τζιαι τις ελάχιστες καλές υπηρεσίες (πυροσβετική, επίτροπος διοικήσεως τζιαι περιβάλλοντος κλπ) είναι πως οι φόροι τους κόφκουνται σχεδόν αυτόματα σε αντίθεσην με τους αυτοεργοδοτούμενους που εν υπεύθυνοι για την παραπάνω παραοικονομία τζιαι αδήλωτη εργασία/εισοδήματα της Κύπρου.
Η λύση πιστεύκω εν απλή.
Αξιολόγηση των Κυβερνητικών που ιδιωτικούς οίκους και κατάργηση της μονιμότητας τζιαι τον κλιμάκων μισθοδοσίας. Άμεση μηχανογράφηση και ποινική δίωξη σε όσους αποδειχτούν ότι έκαμαν “λάθος” σε προσφορές δημοσίου, καθυστέρησαν έργα κλπ κλπ όπως ακριβώς οι ιδιωτικοί υπάλληλοι πειθαρχούνται ΟΤΑΝ χρειαστεί. Λιγότερο κράτος = λιγότερο μέσο = λιγότερη αναξοκρατία = λιγότερες μίζες (ντάξει σηκώνει συζήτηση αλλά νομίζω έχω δίκαιο) = λιγότερες δαπάνες = λιγότεροι φόροι = αυξημένη αίσθηση της ευθύνης = κίνητρα για να εργάζεται περισσότερο ο δημόσιος υπάλληλος (κατάργηση κλιμάκων) αυξημένα κονδύλια για ενίσχυση των πραγματικά αναξιοπαθούντων (ο σκάθαρος έννεν κινητική αναπηρία) = αύξηση των εισοδημάτων της δημοκρατίας ένεκα της ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα.
Φυσικά όμως αν το εκάμναμεν τούτον, θα εμεινίσκαν τα μέτρια κοππελούθκια των αστυνομικών τζιαι των κυβερνητικών τζιαι άλλων παραγόντων χωρίς μέλλον, καθώς τζιαι πολλές καθαρίστριες. Τζιαι κλάμαν οι συνδέσμοι τζιαι τα σωματεία τζιαι τα ίντερεστ γκρουπς με τα κλειστά επαγγέλματα τζιαι οι ζημιογόνοι ημικρατικοί που γαλεύκουν την κυβέρνησην.
Απλοποιημένα τζιαι ιδανικά τα λαλώ αλλά φυσικά τί ξέρω εγώ έτσι φιλελεύθερος που είμαι; 🙂
Για φιλελέυθερος καλά τα είπες.
Συμφωνώ απόλυτα 😉