Άλλαξα παρπέρη. Βασικά, ο παλιός μου ο παρπέρης αποφάσισε ότι συμφέρει παραπάνω να μας κόφκει την κκελλέ μας παρά τες τρίσιες μας τζιαι έτσι είπα να έβρω άλλο. Εν τζιαι εν, πως εν έκαμνε καλά τη δουλεία του, απλά κάθε φορά η τιμή επάεννε τζιαι 1 Ευρώ πάνω. Σε κάποια φάση είσιεν να θέλω να μπω φαϊνάνς για ένα κούρεμα.
Το νέο μου παρπέρικο, εν ποτζείνα της γειτονίας. Τζίνα που ο παρπέρης ξέρει τους παραπάνω που κουρεύκουνται τζιαμέ, τζιαι που εκτός που παρπέρικο, εν τζιαι κέντρο συζητήσεων τζιαι κουτσομπολιού για τους αθκιασερούς της περιοχής.
Επήα που λέτε τζιαι έκατσα στον καναπέ του παρπέρικου, άνοιξα ένα που τα φιγουρίνια που είσιεν τζιαμε τζιαι άρκεψα να χαζεύκω κουρέματα της δεκαετίας του ’80. Είχα το απορία πάντα, έσιει κανένα που πάει στον παρπέρη με το περιοδικό τζιαι λαλεί του παρπέρη του «Κάμε με έτσι!»;
Στο παρπέρικο εμπήκε μαζί μου ένας τύπος, εσύγκοψα τον πας τα 24-25. Αναμαλλιάρης τζιαι καστρίσιης, αξιούριστος πάνω που 2 μήνες, σιησμένο παντελόνι φίρμα τζιαι φανελλούα, πάλε φίρμα αλλά νάκκουρι παλιά. Σάννα τζιαι είσιεν ταπέλλα πάνω του που ελάλεν «Είμαι φοιτητής στην Ελλάδα τζιαι ήρτα για διακοπές».
Εν τζιαι έππεσα έξω, στην κουβέντα που έπιαε με τον παρπέρη μου εκατάλαβα ότι σπουδάζει Αθήνα κάτι που έσιει σχέση με επιχειρήσεις.
«Ρε Αντρίκκο», λαλεί του ο παρπέρης, «μα πότε τελειώνεις ρε; Έσιει τόσα χρόνια που είσαι στην Αθήνα, εν εβαρέθηκες;»
«Έσιει 6 χρόνια που επήα», λαλεί του, «αλλά εννα κάμω άλλο θκύο μάλλον. Τζιαι ύστερα εννα πάω τζιαι αλλού, καμίαν Αγγλία για Αμερική.»
«Ήντα εννα σπουδάζεις μια ζωή ρε;», απαντά του ο παρπέρης.
Εκόρτωσε την κκελλέ του, σάννα τζιαι ήταν ο Φιντέλ τζιαι απαντούσε του Μπούς, τζιαι λαλεί.
«Εγώ, αρνούμαι να ενταχθώ στο σύστημα. Να έρτω πίσω τζιαι να έβρω μια δουλειούα τζιαι μια γενεκούα τζιαι να κάθουμαι στην τηλεόραση που η ώρα 8; Να γινώ όπως τον τζίρη μου; Δαμέ έρκουμαι 1 εφτομάν τζιαι βαρκούμε.»
Ήντα τυπούθκια κυκλοφορούν. Είμαι σίουρος ότι εννεν μόνον τούτος που ξεζουμίζει τους δικούς του, τζιαι παίζει το επαναστάτης τζιαι αντιδραστικός στον κόσμο γυρώ του.
Ποιος φταίει όμως; Οι γονιοί τους που τους σιωνώνουν λίρες για να εν αιώνιοι φοιτητές, οξά οι ίδιοι που εν αναίσθητοι τζιαι νιώθουν ωραία να τα τρων του τζυρού τους τζιαι να τον υποτιμούν τζιαι που πάνω;
Επαναστάτες με τα λεφτά του παπά έσιει πολλούς. Ο καθένας κάμνει τη δική του επανάσταση όμως.
Το πρόβλημα εν ότι λλίες επαναστάσεις εν αληθινές τζιαι βάσιμες τζιαι έννεν μόνο για τα μάθκια του παρπέρη.
Έκοψα τα λλίο στες άκρες, έδωκα 10 Ευρώ τζιαι εστράφηκα πίσω στη δουλεία. Κάποιοι που μας, πλερώνουν μόνοι τους τους λογαριασμούς τους.
Eh etsi elaloun tze go oti varkoumai kai bla bla….oulloi etsi laloun tz sto telos oulloi erkoumsten Kypro tze ginoumaste “kypreoi”,…again…
aman tou kopsi o papas tes lires enna feri tze toutos opos oulloi ta milia tou!
Ε μπορεί να δουλέυκει ο άθρωπος ρε! Μάνι μάνι να κρίνεις δηλαδή!
Σπουδασμένος επιχειρηματίας εννα μέν έσηει το μαχαζούι του να πουλά τίποτε? πνέυμα, χόρτο, μαλλίν…κάτι εννα πουλά
Έφκολος ο στόχος που εθκιάλεξες 😉
anakatonnountai ta stomashia mou mono pou skeftoumai oti je go eimai ena parasito pou spoudazei eis varos allon….ouffou.
Τα είπε ο Νίκος ο Πορτοκάλογλου με ένα μόνο στίχο: “Αντάρτες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά”
Τζιαι εμείς που χάτε χάτε να τελειώσουμε και πέσαμε στην μαύρη τρύπα της ανεργίας τί εκαταλάβαμε? Και αν το φυσά το χρήμαν ο παπάς του, τζιαμαί να πλερώσει για τον κανακάρη του (που είναι και δικό του δημιούργημα εξάλλου). Έσιει δίκαιον ο μιτσής. Η δουλειά και η οικογένεια δεν είναι το παν. Άστε τον να εξερευνήσει τα όρια του.
εν τζαιρός για κούρεμα τωρά ρε κουμπάρε… 10 ευρώ ο παρπέρης της γειτονιάς…
Άσχετο με το θέμα σου:
Ωστέ έννεν μόνο ο δικός μου παρπέρης που κόφκει κκελλέ! Κάθε φορά που πάω ανεβάζει την τιμή του (και δεν είδα καμιά διαφορά στην “ποιότητα” ή στις “υπηρεσίες” που προσφέρει). Αλλά δεν ετόλμησα να τον αλλάξω ακόμα… (έχει 15 χρόνια που πάω, εσκέφτηκα. 2 ευρώ επιπλέον τον μήνα επέτασσα τα τζαι αλλού).
Τελικά έχουμεν τα καλά μας τζιε εμείς οι κκέληες.