Μετά που μια συζήτηση στο μπλόγκ του Έλατου Χελιδονιού, ο παππούς ο Aceras ερώτησε με γιατί γράφω, γιατί έχω τούτη την ανάγκη να εκφράζουμε δημόσια.
Εκατάλαβα ότι η απάντηση μου εννα εν μεγάλη, τζιαι καλύτερα να την γράψω στο μπλόγκ μου παρά σε ένα κόμμεντ άλλου μπλόγκ.
Η αλήθκεια εν ότι ασχολούμαι με διάφορα πράματα που πολλά μιτσής. Πάντα εδίαβαζα ότι έππεφτε στα σίερκα μου τζιαι πάντα έθελα να μαθαίνω καινούργια πράματα τζιαι να εξερευνώ τον κόσμο γυρώ μου.
Στην ηλικία που οι παραπάνω μας διαμορφώνουμε την βάση της προσωπικότητας μας τζιαι ξεκινούμε να δημιουργούμε ή να κληρονομούμε τις απόψεις μας, στην εφηβεία δηλαδή, άρκεψα να αμφισβητώ τον κόσμο. Τον θεό, τα σχολεία, την μουσική, την τηλεόραση, σχεδόν τα πάντα. Ούλλα όσα εθεωρούσα στερεότυπα τζιαι δωτά, άρκεψα να τα σκέφτουμε τζιαι να τα ψάχνω.
Εκατέληξα λοιπόν, λλίο μετά τον στρατό, να διαμορφώσω μια κοσμοθεωρία την οποία μέχρι τότε εθεωρούσα διαφορετική, απροσάρμοστη, αταίριαστη. Τζιαι γιαυτό ως τότε απέφευγα να την μοιράζουμε, να την εκφράζω με τον υπόλοιπο κόσμο.
Απλά ελαλούσα, ξέρεις ρε Joshoua είσαι διαφορετικός, απλά εν ταιριάζεις με τον υπόλοιπο κόσμο. Ούλλα όσα θωρείς γυρώ σου, εν αποδεκτά τζιαι έτσι τα θέλει ο κόσμος, εσύ απλά εδιάλεξες να θωρείς τον κόσμο διαφορετικά.
Ομολογώ ότι, επέρασα χρόνια ολόκληρα μόνος μου. Συναισθηματικά τζιαι ψυχολογικά μόνος μου, να ψάχνω τζιαι μιλώ με τον εαυτό μου. Απλά ο κόσμος που με επεριτριγύριζε εν εμπορούσε να με καταλάβει. ;Oσους φίλους ή φιλενάδες τζιαι να είχα, εκατάλαβα ότι ήταν τζιαμέ σωματικά τζιαι μόνο.
Μιαν μέρα όπως επερπατούσα το μονοπάτι της ζωής μου τζιαι επεριχάριζα, αγνοώντας το τι εγίνετουν γυρώ μου τζιαι προσπαθώντας να προσαρμοστώ στον κόσμο που εν εκαταλάβαινα, έδωκα με τα μούτρα μέσα σε μια λάντα με πιλά. Εσηκώθηκα τζιαι εκατάλαβα ότι πρέπει να ξεκινήσω να δημιουργώ τον κόσμο όπως τον φαντάζουμε.
Άρκεψα να διεκδικώ την ζωή μου. Εν έσιει πολλή τζιαιρό. Γύρω στα 2 χρόνια.
Άρκεψα να κάμνω τα πράματα που ονειρεύκουμουν πάντα. Να μεν λαλώ ότι κάτι εν γίνεται, ούλλα μπορούν να γινούν άμα το θέλουμε.
Το σημαντικότερο εν ότι, άρκεψα να λαλώ την γνώμη μου χωρίς να σκέφτουμε ότι εν θα αρέσει στον άλλο. Χωρίς να την διαμορφώνω με τρόπο που να του φανεί όμορφη τζιαι αποδεκτή. Άρκεψα να μεν σιωπώ τζιαμέ που εσιωπούσαν οι άλλοι τζιαι να μεν δέχουμε οτιδήποτε εν εταίρκαζε στην λογική μου. Έκαμα την κοσμοθεωρία μου, πράξη, τρόπο ζωής τζιαι όχι αναλαμπές στην συμπεριφορά μου ανα διαστήματα.
Όσο εμιλούσα, τόσους παραπάνω έβρισκα που να καταλαβαίνουν τι έλαλουσα. Τόσους παραπάνω έβρισκα που να εδέχουνταν τα πράματα που του ελάλουν, τόσους παραπάνω έβρισκα που εταράσσαν που την καρέκλα τους τζιαι αποφασίζαν να δουν την ζωή που την σκοπιά μου. Πολλοί, αρνούνταν καν να δουν την αλήθκεια τζιαι την λογική τζιαι απλά επροτιμούσαν να ζιούν μες το μικρό τους παράδεισο.
Εκατάλαβα σε κάποια στιγμή, ότι ο κόσμος ούλλος εν γεμάτος δωτά στερεότυπα. Τζιαι ότι υπάρχει ένας αόρατος δάκτυλος που προσπαθεί να μας πείσει ότι τούτο που ζούμε εν σωστό τζιαι καλό τζιαι ότι εν μπορεί να γίνει καλύτερο.
Άλλαξα.
Τζιαμέ που ελαλούσα «Καλά ρε μαλάκα. Μόνο εγώ θωρώ τούτο το πράμα; Μόνο εγώ καταλάβω ότι μας περιπαίζουν;» άρκεψα να λαλώ «Αν δεν το πεις ρε Joshoua, μόνο εσύ εννα το καταλαβαίνεις. Εν θα ανακαλύψεις ποττέ κάποιον που να το θωρεί όπως εσένα τζιαι ούτε θα κάμεις κάποιον ποττέ να το δει όπως εσένα».
Αποφάσισα ότι ο κόσμος δεν είναι «ανήμερο θεριό, που όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω».
Αποφάσισα ότι πρέπει πλέον να βάλλω την ζωή τζιαι την λογική τζιαι την αλήθκεια μπροστά που τα μάθκια του άλλου, γιατί μόνο έτσι εννα μπορέσει να την δει.
Τζιαι που τζείνη την μέρα, ανακάλυψα ότι σαν εμένα έσιει πολλούς. Απλά πρέπει να το καταλάβουμε ότι εν είμαστε μόνοι μας τζιαι ότι εν που εμάς που εξαρτάτε να κρατήσουμε τούτον τον πελλόκοσμο σε κάποια λογική.
Χωρίς να λαλώ ότι η δική μου λογική εν ποιο σωστή. Σίουρα όμως, εν ποιο σωστή που τούντο παναύρι που ζούμε κάθε μέρα.
Γιατί έχω ανάγκη να τα λαλώ δημόσια;
Πρώτα γιατί θέλω να θωρώ ότι έσιει τζιάλλους που σκέφτουνται σαν εμένα. Που θωρούν τα λάθη τζιαι θέλουν να αλλάξει τούτη η κατάσταση.
Ύστερα γιατί θέλω να κάμω τζίνους που εν τα θωρούν όπως τα θωρώ εγώ, να έρτουν για μια στιγμή στα μάθκια μου τζιαι να καταλάβουν την ζωή όπως την καταλαβαίνω εγώ.
Απλά εν θέλω πλέον να δέχουμαι ότι έτσι εν η ζωή τζιαι εν αλλάσει.
Η ζωή αλλάσει μέσα που τον καθένα μας, ξεκινά που μέσα μας. Τζιαι εν ευθύνη ούλλων μας να βοηθούμε ο ένας τον άλλο, να μιλούμε ο ένας στον άλλο.
Εν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς τούτη την ανάγκη που έχω. Εν κάτι σαν την μυρωθκία του δάσους, λλίο μετά την βροσίη του Μάη. Αννοίουν τα ρουθούνια σου τζιαι το στόμα σου γελά χωρίς να το ελέγχεις. Γεμώνεις χαρά, ευχαρίστηση, ικανοποίηση. Μπορείς να εξηγήσεις το συναίσθημα; Έχω το ανάγκη τούτο το συναίσθημα.
Στο κάτω, κάτω..είμαι τζιαι εγώ ένας φοιτσιασμένος άνθρωπος όπως ούλλοι μας. Θέλω να ξέρω αν έσιει τζιαι άλλους σαν εμένα. Που φοούνται τούντην κοινωνία που βουρά τζιαι μάσιετε να μας φάει. Αν θα μας φάει, αν δεν καταφέρουμε να αντιδράσουμε, τουλάχιστον εννα ξέρω ότι είχα παρέα. Ο θάνατος εν ποιο γλυτζίης έτσι, ελάλεν η στετέ μου.
Ούλλοι είμαστε βουττημένοι μες το βούρκο, απλά κάποιοι που μας θωρούν τ’ αστέρκα. Αν έσιει τζιάλλους σαν εμένα, θέλω να τους ξέρω.
Ελπίζω να με καταλαβαίνεις παππού Acera..
a mpravo! tziai gia emena en to idio. to blogging itan enas tropos na spaso tin apomonosi mou tziai pragmati ekatafera ta. vasika dia mou tin dinatotita na eimai eksostrefis xoris na xreiazete na stamatiso na eimai essostrefis.
Joshua δεν είσαι μόνος. Ο κόσμος αρχίζει να ξυπνά σιγά σιγά, αλλά ακόμη θέλουμε δουλειά μέχρι να καθαρίσουμε τα σκατά που μας άφησε η προηγούμενη γενιά με την πλύση εγκεφάλου διά τηλεοράσεως, θρησκευτικών και λοιπών προπαγανδών. Καιρός να αλλάξουμε μυαλά και να δούμε τη ζωή από τη σωστή πλευρά, την πλευρά της λογικής και της αλήθειας, γιατί μόνο έτσι θα απελευθερωθούμε από τα στερεότυπα και τους καθωσπρεπισμούς της κοινωνίας. Καιρός να καταλάβουμε την αξία του ανθρώπου και της ζωής. Εμείς διαμορφώνουμε την κοινωνία, εμείς μπορούμε να την αλλάξουμε. Συνέχισε να γράφεις λοιπόν.
nai-nai, en polla logiko…i koinwniki esswstrefia/e3wstrefia en antistrofos analogi tis bloggo-esswstrefias/e3wstrefias,,aliws itan nashei provlima balancarismatos to plasma..
Joshua, Impius, Ανδρέα, αν σας πω ότι για τους ίδιους περίπου λόγους, κάποιος που μήκε στη 5η δεκαετία άρχισε να μπλογκάρει, πιστέψτε με. Έστω και αν ο καθένας μας ιεραρχεί διαφορετικά τις προτερεότητες των θεμάτων που θέλει να προβάλει, έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό. Το ιστογραφείν έδωσε διέξοδο σε καταπιεσμένες, συμπιεσμένες, συμπυκνωμένες, συνωφριωμένες σκέψεις που αλλιώς πιθανόν δεν θα μοιραζόμασταν με κανένα.
Πάντως σας ευχαριστώ και για κάποιο λόγο που πιθανόν να μην υποψιάζεστε καν. Μεσα στη παρέα σας νιώθω ακόμα πιο νέος 🙂 Αλλά και γιατί με κάνετε να πιστευω στη νέα γενιά.
tzai pou kapoion pou en istografei, alla diavazei taktika esena tzai pollous allous:
tzai gia menan to na grafete eksypiretei ton idio skopo. to oti kserw oti eshei tziallous pou skeftountai san emena tzai akomi parapanw oti toutoi oi kapoioi en polloi, en arketoi gia na mou dioun tin aisthisi oti kati ginetai. eimai sti fasi pou to sineiditopoiw (epiren mou pollyn tzairo) oti ta pragmata allassoun tzi oti emeis mporoume na ta kamoumen na allaxoun me to na eimaste toutoi pou eimaste, diaforetikoi. pisteukw oti evoithisete me se touton tzai euxaristw!!!
Συμφωνώ και εγώ σε μεγάλο βαθμό. Σίγουρα το κάθε μπλογκ έχει τον δικό του χαρακτήρα (πολιτικό, κοινωνικό, χιουμοριστικό, κλπ) και ο κάθε μπλόγγερ γράφει τα πράματα όπως τα βλέπει ο ίδιος. Ένα κοινό χαρακτηριστικό όμως που έχουν οι μπλόγγερς είναι ότι επιδιώκουν να δημοσιοποιούν τις απόψεις τους (αλλιώς θα έγραφαν σε ένα ημερολόγιο χωσμένο κάτω που το στρώμα του κρεβατίου τους), και θέλουν να ακουστούν προς τα έξω, κυρίως για να βεβαιωθούν ότι υπάρχουν κι’ άλλοι που συμφωνούν μαζί τους (ή έστω διαφωνούν, αλλά με λογικά επιχειρήματα). Οι μπλόγγερς είναι κατά κάποιο τρόπο “δημοσιογράφοι” που αρθρογραφούν για αυτά που δεν μπορούν να εκφράσουν οι πραγματικοί δημοσιογράφοι, είτε λόγω της “γραμμής” που ακολουθεί η εφημερίδα τους, ή επειδή φοβούνται να ξεφύγουν από τα στερεότυπα (το είχα γράψει και πιο παλιά σε κάποιο ποστ μου αυτό).
Πολλοί μπορεί να μας θεωρούν “ψωνισμένους” που καθόμαστε με τες ώρες και “φιλοσοφούμε” το κάθετι. Όμως εμείς ξέρουμε ότι δεν έχουμε κανένα οικονομικό όφελος ούτε γίνετε γνωστό το όνομα μας. Απλά γίνονται γνωστές οι απόψεις μας και ικανοποιούμαστε από τα 5 – 6 σχόλια και συζητήσεις που μπορεί να προκαλέσουν. Πάντως στους λίγους μήνες που μπλογγάρω είμαι αρκετά αισιόδοξος. Πλέον είμαι πεποισμένος ότι οι απόψεις των μπλόγγερς άρχισαν δειλά – δειλά να κάνουν αίσθηση στην κυπριακή κοινωνία και σιγά σιγά προβάλλονται όλο και περισσότερο οι “διαφορετικές” απόψεις των μπλόγγερς ακόμα και από τα ΜΜΕ.
Ωραία τα λες, φίλε μου. Το πρόβλημα συνήθως δεν είναι οι άλλοι, αλλά εμείς που δε μιλάμε. Τι κι αν σε πουν τρελό; Τι κι αν σε πουν προδότη; Φτάνει να έχεις τη δύναμη και το κουράγιο να λες αυτά που πιστεύεις και ν’ ακολουθείς τον τρόπο ζωής που Σου ταιριάζει. Προσωπικά, λόγω κόπωσης ίσως, έχω πάψει πια να διαμαρτύρομαι, και τώρα πια γράφω μόνο ιστορίες. Αλλά, κι αυτές όλο και κάτι έχουν να δηλώσουν. By the way, όπως λέμε εμείς οι κύπριοι, χαίρομαι πολύ όταν διαβάζω μπλογκς στα κυπριακά!
1. Ευχαριστώ για την τιμήν να γράψεις ολόκληρον ποστάκιον σε απάντησην
2. Αν κρίνω που το στυλ του γραψιμιού σου θα έπρεπεν να μου λαλείς εθκειέ, όι παππού Aceras. Έν τζ΄είσαι μωρόν, ούτε εσού, ούτε το πετροχελίδονον. Τζαι μέναν ξέρεις έν τζαι φάαν με τα χρόνια ακόμα.
3. Επι της ουσίας. Αμφισβητιας θωρώ, τζαι κομμάτιν επαναστάτης. Τζαι λλίον καραμουτσιάρης, λλιομίλητος. Θέλεις να πουκουππήσεις τα στερεότυπα. Σιαίρουμαι να θωρώ έτσι αθρώπους. Τι σόιν αμφισβητίας είσαι όμως θα το δώ όταν τα πουκουππισμένα θα είναι με την σειράν τους στερεότυπα. Τότε βέβαια θα είμαι παππούς Ακέρας.
4. Αν η βάση της αμφισβήτησης σου εν ο φόος, όπως αφήνεις να νοηθεί προς το τέλος τότε πρόσεχε. Μπορεί να καταλήξεις τζαι φασίστας. Δεν νομίζω όμως, κάτι δεν πρέπει να καταλάβω που αυτά που έγραψες. Διότι δεν μπορείς καν να αντιληφτείς την μυρωθκιάν του δάσους την ώραν που φοάσαι. Ούτε τζαι για τα αστέρκα έχεις ενέργειαν να σπαταλήσεις, για να χάσκεις ίσια πάνω να τα θωρείς. Η κοινωνία δεν σε βουρά. Η κοινωνία βουρά. Τζαι θα επαναλάβω τι χιλιοειπωμένον Puisque ces évennements nous dépassent, feignons d’en être les organisateurs (Jacques Cocteau) – πολλά ελεύθερη μετάφραση: “αφούς τούτον το γίγνεσθαι μας υπερβαίννει, ας προσποιηθούμεν πους είμαστεν οι οργανωτές του”.
5. Η μοναξιά… Ο impius είπεν τα πολλά καλά
6. Ηλικίες: θωρώ ότι οι ιδέες δεν έχουν ηλικίαν. Πολλές φορές ήβρα σοφά πράματα μέσα στα μπόγκς γραμμένα που κοπελλούθκια 18 – 20 χρονών τζαι αππωμένες βλακείες γραμμένα σαραντάρηες γέρους. Τα μπλογκς εν ωραίον μίξερ ιδεών, χώρος, ηλικία, φύλον, οικονομική κατάσταση, κοινωνικόν status δεν αποτελούν μέρος του παιγνιθκιού της επικοινωνίας.
7. Joshoua καταλάφω σε εδώ τζαι πολλήν τζαιρόν.
Τζόσουα πριν λλίες μέρες έκλεισα τα 51 μορφωτικό επίπεδο πε γυμνάσιο από φέτος εν να αρκέψω νυκτερινό λύκειο ,συμφωνώ και με σένα και με τον Πένητα και με όλους.Τελικά είναι ο κάθε άνθρωπος όπως νιώθει, όσα καλούπια και να σου υποδείξουν ,όσους περιορισμούς και να σου βάλουν,όταν ο άνθρωπος θέλει να βγάλει προς τα έξω αυτά που νιώθει κάποια στιγμή θα σπάσει τα φράγματα και θα ξεχειλίσει όπως τα ποτάμια της Κύπρου μας κάποτε.Ναι εγώ θυμάμαι το ποτάμι στο χωριό μου όταν έβρεχε πολύ ξεχείλιζε(άσχετο ε?)
Να είσαι πάντα καλά .
joshoua πρωτη φορα γραφω εδω αλλα σε διαβαζω καιρο .
πιστεψε με υπαρχουν πολλοι παραπανω που σκεφτονται ετσι αλλα καποτε χανουν
το κουραγιο και την ελπιδα να συνεχισουν να πιστευκουν οτι θα αλλαξει κατι …
Τουτο που καμνεται πολλοι bloggers σαν και σενα δια μας δυναμη και υπομονη να συνεχιζουμε
να καμνουμε ο καθενας τα μικρο θαυμα του με τον δικο του τροπο .
γι αυτο γραφεις , μη σταματας !
ακομα ενας λαθραναγνωστης που συμμεριζεται τις αποψεις σου .
Joshoua, kai egw se diavazw kathe mera. Apofasisa na epistrepsw piso Kypro meta apo 9 hronia sto exoteriko. I alithkia ine pos me fovize i idea oti tha epestrefa se mia koinonia pou endiaferete mono gia epifaniakes endixeis ploutou, pou kamnei sizitiseis mono gia mappes, kommata kai moda. Se kapoia fasi omos siniditopiisa pos san emas prepei na eshi tse allous, tse toutoi oi alloi boroume na organothoume kai na akoustoume. Pistefkw pos polla pramata boroun na allaxoun sti Kypro, apla prepei o kathenas pou thelei na dei touti tin allagi na xerei pos en ine monos tou, tse pos ipahri i dinatotita na zisei ehtos tou kathestimenou.
Efharistw pou grafeis, sinehise areskei mou na se diavazw.
Joshua, έσηει μέρες που θκιεβάζω τζιαι ξαναθκιεβάζω το πόστ τζιαι σκέφτουμαι τί να γράψω. Γεννικά σε τούτα που έγραψες αναγνωρίζει ο κάθε μπλόγκερ τον εαυτό του, τουλάχιστον ο μπλόγκερ όπως τον έχω έγώ στο νού μου. Ούλλοι έχουμεν την ανάγκη έκφρασης που μας αφήνει ανικανοποίητη η κοινωνία.
Σε συγκεκριμένα σημεία ομως είδα ολοκάθαρα τον εαυτό μου, πράξεις που έκαμα ή έν έκαμα για δικούς μου λόγους. Ίσως τζιαι πράξεις που μπορεί να κάμω κάποτε. Εγώ έν εδιαμόρφωσα την κοσμοθεωρία μου οπως εσένα, ειμαι πάνω σε μιά λεπτή γραμμή μεταξύ συμβιβασμού τζιαι αντίστασης, μιαν γύρνω που την μιά τζιαι μιάν που την άλλη. Το πόστ σου έκαμεν με να θυμηθώ πολλές σκέψεις που εξίασα. Ευχαριστώ
Τζόσιουα έσιει τζαι άλλους που μοιράζουνται τις σκέψεις σου τζαι θκιεβάζουν τες τζαι χαμογελούν.. οσάν να θωρούν τον εαυτό τους μες τον καθρέφτη.
Εν σας έτυχε να θωρείτε τον εαυτό σας πολλήν ώρα τζαι να χαμογελάτε,, σαν τα χαντά;
Εν τζείνο το συναίσθημα ότι επιτέλους έσιει πλάσματα κάπου εκεί έξω που εσκεφτήκαν σε κάποια φάση.. ή σκέφτουνται ακόμα σας εσάς.
Έτσι πάντα να μιλάς, να μας κάμνεις τζαι εμάς να χαμογελούμε.. τζαι να συνεχίζουμε να μιλούμε !
omg molis eperigrapses ti zoi mou!
eftixos na leme pou iparxoun polloi anthrwpoi pou skeftontai etsi san ki esena. kapioi mas katalavenoun otan leme ‘vlepoume ton kosmo diaforetika’ i otan leme ‘vlepoume ton kosmo na xanete giafto anikste ta mathkia sas’. simandiko einai na tolmoume na kamnoume pramata pou emis theloume xwris na mpenoume ston pirazmo na koitazoume de3ia jai aristera ti ekamen o diplanos mas jai pos to ekame. oi neoi mporoun na kamoun polles allages se tounton kosmo alla na men menoun sta logia pou sinithos etsi ginete! ola ginontai ftani na iparxi voulisi.
to thema to giati grafis einai fanero oti e3wterikeveis skepsis,sinaisthimata,idees,logiki kai logia pou ine paromoia i kai idia me kapoious allous anthropous pou isws den exoun tin politelia i fovounde na ta ekfrasoun.fantastou to san ena ‘group therapy’ opou kapioi anthrwpoi me to idio provlima simmerizontai provlimata kai empiries.kai afto tous kanei na niwthoun pio dinatous.