«Ως το τέλος του μήνα εννα έρτω τζιαι κανεί, Βασιλική μου. Εν μπορώ να μου κάμνει έτσι όποτε του καπνίσει». Έν ήταν η πρώτη φορά που εθώρεν η Βασιλική την Κυρία Ελένη, να νεκαλίεται τζιαι να της λαλεί ότι εν θα ξαναπατήσει.
Η Κυρία Ελένη, πάει 4 φορές την εβδομάδα τζιαι καθαρίζει τους. Ένα γραφείο, όι πολλά μεγάλο, μία ντουζίνα γραφεία τζιαι θκύο αποχωρητήρια.
Εννεν μεγάλη γενέκα. Πας τα 45, σίουρα κάτω που 50. Άλλες στην ηλικία της γυρίζουν τα ποτυλάιν τζιαι τα σπά να κάμουν την βούκκα τους όπως το ξύλο το φορμάικα.
Η Κυρία Ελένη εν άρρωστη τζιαι βουρά στους γιατρούς. Ποτζίνες τες αρρώσκιες που εν τες ξεφορτώνεσαι εύκολα τζιαι πολλοί που εμάς ζιούμεν τες μόνο που τες σειρές της τηλεόρασης. Ο άντρας της, εδούλεφκεν ως πρόσφατα, αλλά έτυχε τζιαι έππεσε που μια σκαλωσιά τζιαι εχτύπησε τον σπόνδυλο του. Έτσι κάθεται έσσω, με την ελπίδα ότι εννα γιάνει σύντομα.
Έχουν τζιαι θκύο κοπελλούθκια να αναγίωσουν. Οι μιτσιοί έχουν έξοδα, σχολεία, ρούχα, παπούτσια, ιδιαίτερα. Εν πρέπει να τους λείψει τίποτε.
Αναγκαστικά η Κυρία Ελένη, αντί να βουττά τα σίερκα της μες τα νερά με τα αιθέρια έλαια που την νεκρή θάλασσα, βάλλει τα γάντια τα πλαστικά τζιαι βουττά τα μες τες λεκάνες τζιαι τες βούρνες για να ξεβρομίζει τους πιο «τυχερούς».
Η Βασιλική εν η γραμματέας τζιαι το μοναδικό πλάσμα του γραφείου που μοιράζεται η Κυρία Ελένη τες σκέψεις της. Καταλαβαίνει ότι εννεν εύκολη δουλεία. Να βουράς τες ξιμαρισίες που αφήνουν πίσω τους δεκαπέντε άτομα.
Δουλεία που στις μέρες μας, ακόμα τζιαι οι οικοκυρές, πασάρουν την στις Φιλιππινέζες τζιαι στις Βιετναμέζες. Πόσο εύκολο μπορεί να είναι, για μια γενέκα άρρωστη, με άντρα άρρωστο τζιαι θκύο κοπελλούθκια στην εφηβεία τους, να καθαρίζει γραφεία;
Ο τύπος που της έκαμε την παρατήρηση εν ήταν καν διευθυντής. Απλά εθεωρούσε ότι η Κυρία Ελένη εν δούλα του. Σε μια εποχή που οι σύγχρονοι δούλοι εν νόμιμοι.
Εν τζιαι ήταν που θυμό που εκλαμουρίστηκε. Παραπάνω ήταν η αγανάκτηση της, τζίνο το χαρτζίν που γεμώνει λλίο-λλίο πίκρα τζιαι ξεσιειλά σε κάποιο σημείο. Ξεσιειλά, φκιερώνει λλίο, τζιαι αφήνει χώρο τζιαι για άλλα, τζιαινούρκα βάσανα όμως.
«Εν πειράζει Κυρία Ελένη μου, εν θα το ξανακάμει», είπεν της η Βασιλική, ενώ έξερε πως επείραζε τζιαι πως η κατάσταση εν θα άλλαζε.
«Όι Βασιλική μου, εν ξανάρκουμε, κανεί», είπεν η Κυρία Ελένη, ενώ έξερε πως θα εξαναέρκετουν τζιαι τον άλλο μήνα, τζιαι τον παράλλο.
Θα έρκετουν η φάση που θα έπρεπε να θκιαλέξει, την περηφάνια της ή την οικογένεια της. Στον πραγματικό κόσμο, οι επιλογή εν φανερή αγαπητοί μου. Στα έργα, η Βουγιουκλάκη απλά παρετά τα τζιαι πάει έσσω της.
Άκου να δεις. Καμιά φορά σκέφτομαι αν πραγματικά υπάρχει θεία δίκη. Αν πρέπει να υπάρχει θεία δίκη. Αν κάποιοι άνθρωποι πραγματικά την αξίζουν ή απλά κανένας δεν την αξίζει γιατί πάντα θα φταίει η ανθρώπινη φύση του ανθρώπου με τόσους άλλους ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες που επηρεάζουν την συμπεριφορά και σκέψη του. Αν οι αμαρτίες απλά πληρώνονται εδώ στην γη ή σε έναν άλλο κόσμο.
Καθώς το σκέφτομαι τούτο μου έρχεται στο νου το τραγούδι… ‘ξενύχτισα στην πόρτα σου και σιγοτραγουδώ, εδώ είναι ο παράδεισος κι’ κόλασή εδώ’ . Γελοίος συνειρμός. Τι σου είναι το μυαλό.
Και όμως. Το συμπέρασμά μου είναι ένα. Αν εγώ, ένας τιποτένιος ανθρωπάκος με του κόσμου τις αδυναμίες μπορώ να συγχωρώ τους ανθρώπους, τότε πόσο μάλλον ο ‘μεγαλόψυχος’ θεός.
Αγαπητέ μου συνάνθρωπε, αν υπάρχει παράδεισος τότε να είσαι σίγουρος ότι σε όλους μας αξίζει μια θέση εκεί. Στην κυρία Ελένη , στην Βασιλική, στον τύπο απ’το γραφείο με την απαράδεχτη συμπεριφορά.
Απλά κάτι σκέψεις.
joshoua, pragmatika aggikse me to keimeno sou. akrivws giati i kyria eleni, ennen moni tis. en polloi gyrw mas. pragmatikoi anthrwpoi, anthrwpoi tou merokamatou, pou enan tropon kseroun na fkalloun to psoumin tous, na douleukoun sklira, polla sklira. tzi an tyxei o mastros na kanenas anaisthitos gaidaros san touton pou eperigrapses, apla kamnoun ypomonin. shyfkeis tin kkelle sou tzai synexizeis ti douleia, elalen i mana mou.
i pragmatikotita en ashimi, skliri tzai adiki. giauton tzai protimoumen ti vougiouklaki…
Το δυστύχημα Τζόσουα δεν είναι που υπάρχουν πολλές κυρίες Ελένες. Είναι που υπάρχουν ανθρωπόμορφα όπως τον συνάδελφο της. Και άβουλα όντα όπως τους υπόλοιπους 14 συναδέλφους τους που κανένας δεν σήκωσε το ανάστημα του να υπερασπιστεί την απελπισμένη γυναίκα. Πίστεψε με αν πεις την ιστορία σε αυτούς τους 14, όλοι θα καταδικάσουν τον τύπο. Εκεί όμως που έπρεπε να κάνουν κάτι προτίμησαν την ησυχία τους και την βολική γι’ αυτούς ισορροπία του μικροπεριβάλλοντος τους. Ποντιοπιλατισμός στο απώγειο στη συγχρονη Κύπρο!
πολλά δυνατόν κείμενο τζιαι όμως περιγράφει έναν πολλά καθημερινό συμβάν. οι εργαζόμενοι, ειδικά οι χαμηλόμισθοι έχουν ταξική συνείδηση, ξέρουν πολλά καλά την εκμετάλλευση που υφίστανται, τζίνον που εν ξέρουν εν με ποιο τρόπο εννά εκφράσουν την αντίδραση τους. η κυρία Ελένη έκαμεν το πρώτο βήμα, έστω τζιαι αν δεν το εννοεί πραγματικά.
nai nai…eida to kai ston Politi tin Kiriaki. Exei kati apo akeras exw na pw. Kati apo to fentziani tis aggelas, an thimamai kala.
Καμία σχέση. Δεν το λέω γιατί το κομάτι δεν μ΄αρέσκει. Αντίθετα, άρεσεν μου πολλά παρόλον που δεν άφησα σχόλιον για να μου λαλείτε ότι εν σατέ γλύψιμον οι μπλογκερς. Επιδή ξέρω πολλά καλά την Αγγέλαν η οποία φκαίννει κατ εύθείαν που την κκελλέν μου, νομίζω ότι η ιστορία του joshoua τζυλά σε άλλην διάστασην της ζωής μιας καθαρίστριας τζαι της σχέσης της με το περιβάλλον της. Το κοινόν στοιχείον που έχουν οι θκυό ιστορίες εν η καθημερινότητα της Κυρίας Αγγέλας με αυτήν της Κυρίας Ελένης. Αυτόν το κοινόν όμως τό έχουν με την ζωήν ούλλων των καθαριστριών της Κύπρου.
Joshoua δεν σε ξέρω που κοντά αλλά θα πρέπει να τσιαττά ο νούς μας.
nai i diki sou ekamen tin pourekkoepanastasi tis. Ksepetaxtike sto telos to simadi tou kafe kai egine tatouaz mi sou pw pou.
Στις περισσότερες δουλειές και στις οποίες δεν χρειάζεται κάποια μόρφωση όπως καθαρίστρια,μοδίστρα σε βιοτεχνία ,κάποιο εργοστάσιο ,να είστε απόλυτα σίγουροι πως οι περισσότεροι εργοδότες ,ανώτεροι υπάλληλοι,θεωρούν αυτές τις γυναίκες χαλί να τις πατήσουν. Ο εργοδότης για να δείξει ποιός είναι το αφεντικό ,και τα λίγα χρήματα που δίνει να πιάνουν τόπο (τρομάρα του)ο ανώτερος υπάλληλος για να δείξει ότι αυτός είναι ένα σκαλί πάνω από αυτές (μπορεί στο σπίτι του να ξεσκατίζει αυτός τους αποπάτους γιατί η γυναίκα του έχει να πάει στα σπα και με αυτό τον τρόπο βγάζει το άχτι του) κακίες ε?΄ Όμως να είστε σίγουροι για ένα πράγμα η περηφάνια της ΚΥΡΙΑΣ Ελένης απέχει πολύ σε ανωτερότητα απο΄του κάθε εργοδότη και υπαλλήλου μίζερου που συνήθως δεν έχει κότσια να τα βάλει με ανώτερο του παρά με μια γυναίκα (όχι τη δική του) αλλά μεροκαματιάρησα .Επειδή δουλεύω από μικρό παιδί και μου αρέσει η δουλειά μου ,απλά δεν μου αρέσουν όλοι οι εργοδότες ,έχω δει πάρα πολλά και ακόμα έχω μέλλον να ακούσω πολλές (……) από εργοδότες.Δεν έγραψα για να ξεσπάσω μετά από τόσα χρόνια δουλειάς τους έχω γραμμένους κανονικά ( γράφω και παλιοκουβέντες και θα πέσει λογοκρισία) .