Η βάρδια του Σαββάτου

Σάββατο νύχτα. Η βάρδια εν ετζύλαν να φύει.

Εφκήκεν έξω να κάμει ένα τσιγάρο. Όποτε άναφκε τσιγάρο, έρκετουν στο νού του ότι έπρεπε να το κόψει.

Ήταν ήδη 5 χρόνια γιατρός, έν εκόλλαν με την εικόνα του να καπνίζει, τζιαι την ίδια ώρα να διά συμβουλές σε καρδιακούς τζιαι καρκινοπαθείς.

Οι βάρδιες του Σαββάτου όμως, ήταν τόσο κουραστικές.

Εκτός που κάποια μικροατυχήματα τζιαι δηλητηριάσεις που ποτό, εν του έτυχε ποττέ κανένα σοβαρό περιστατικό σε βάρδια του Σαββάτου. «Καλύτερα έτσι» εσκέφτηκε «να εν καλά ο κόσμος, να μας λείπει τζιαι εμάς η δουλεία». Οι γιατροί εν που τους λλίους επαγγελματίες, που ούλλος ο κόσμος σιέρεται άμα έν έχουν δουλεία να κάμουν.

Επάτησε την γόπα στο πάτωμα, τζιαι έβαλε τα σίερκα στες τζίεπες, τραβώντας πίσω την μακριά του, άσπρη ρόμπα. «Γιατρέ, έχουμε επείγον. Ατύχημα με μοτόρα. Ζητούν σε μέσα».

Τόσα χρόνια τζιαι ακόμα σφίγγετε η καρδία του τζιαι τυλίετε το στομάσιη του άμα ακούει την λέξη επείγον. Ακόμα εν εσυνήθισε το ότι, κάποιες φορές εν η δουλεία του να κρατά στα σιέρκα του την ζωή κάποιου αγνώστου.

Ο μιτσής εκράταν ένα σκουτεράκι, σε μια γειτονία στον Βόρειο Πόλο. Εν είσιεν με φώτα, κράνος εν εφορούσε. Που λάθος, εστραβοτιμόνιασε τζιαι έδωκε πάνω σε ένα πεζοδρόμιο. Η κκελλέ του λλίο έλειψε να ανοίξει θκύο κομμάθκια. Ο μιτσής, έφκαλλεν τζιαι εν έφκαλλεν την νύχτα. Δεκαέξι χρονών.

Την ώρα που τον εβάλλαν μέσα, επροφτάσαν στην πόρτα οι γονιοί του. Η μάνα του, άμα τζιαι είδε τον σε τι κατάσταση ήταν, εφύρτικε. Ο παπάς του, άρκεψε να κλαίει όπως το μωρό. Αναγίωσαν τον δεκαέξι χρόνια, τζιαι τωρά θωρούν τον να ψυχομασίει μες τα σίερκα του κάποιου γιατρού. «Γιατρέ, τον γίο μου..γιατρέ».

Εν είσιεν δύναμη, ούτε συνοχή των σκέψεων να ζητήσει του γιατρού, κάτι συγκεκριμένο. Μες την δουλεία του γιατρού όμως, ήταν τζιαι να καταλαβαίνει τι ζητούν τα μάθκια των ανθρώπων γυρώ του.

Ο γιατρός εμάσιετουν πάνω στον μιτσή ούλλη νύχτα σχεδόν. Έραφκεν, έβαλλεν ενέσεις, ετσιακκάρισκε μηχανήματα. Έκαμε ότι εμπορούσε να κάμει κάποιος γιατρός τζιαι ακόμα παραπάνω.
Ήξερε ότι το ανθρώπινο σώμα, εν ευάλωτο τζιαι ότι κάποιες φορές οι προσπάθειες εν μάταιες τζιαι κάποτε εν καλύτερα να αφήννεις τον ασθενή να φεύκει ήρεμα χωρίς να τον ταλαιπωρείς.
Λλίο το πείσμα του όμως, λλίο το ταλέντο του, λλίο το καθαρό μυαλό του, λλίο το ότι αρνήτουν να τα παρατήσει, ο μιτσής εγλύτωσε.

Η πρώτη κουβέντα της μάνας του ήταν «Εν ο θέος που τον εγλύτωσε τον γίο μου γιατρέ!»

«Οι θεοί εν γλυτώνουν πλάσματα Κυρία μου. Αν ήταν έτσι, εν θα έρκετουν κανένας σε μας..»

Έπιαεν την βαλίτσα του τζιαι εξεκίνησε να πάει σπίτι. Στο τέλος κάθε βάρδιας η ίδια σκέψη.
Οι άνθρωποι εν θα εκτιμήσουν ποττέ την δύναμη που έχουν στα σίερκα τους.

5 comments

  1. panaisompatsos

    Γιατρέ, σόρρυ, Joshua θελα να πώ, καλή η ιστορία σου με τον γιατρόν , αλλα έν ηξέρω, φοούμε πλέον αμαν κάμνω τον κκέρσοραν κάτω τζιε κοντέφκει το τέλος της κάθε ιστορίας άμπα τζιε ννιόσω το ίδιο συναίσθημα που ένιωσα μετά που εθκιέβασα την ΒΡΟΧΗΝ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΛΗ .

  2. πως να κόψει το καπνισμα το άνθρωπος! ακόμα και οι γιατροι χρειάζονται ανατροφοδότηση,,,

    αν ξέραμε τη δυναμη που έχουμε στα χέρια μας δεν θα χρειαζόμασταν ούτε παπά, ούτε μπαμπά, ούτε δασκαλο, ούτε δικαστή να μας πει πως να σκεφτόμαστε….

    είναι πιο εύκολο να τα αποδίδουμε σε μια ανωτερη δυναμη… αφού μας απαλλάσσει από την ευθυνη των δικων μας επιλογων

  3. Κλασσικό: Άμα πετύχει η `επέμβαση`, `έσωσεν τον ο Θεός`. Άμα δεν πετύχει, `φταίει ο γιατρός`.

  4. ftiaxneis kataplhktikes eikones me tis istories sou. oi teleutaies anarthseis en autotelh epeisodia mias seiras pou mila gia tis zwes twn an8rwpwn, h en oulla mikres istories k skhnes pou mia tainia opws to crash. k en entupwsiako to oti enw exeis mia domh ston tropo pou grafeis, kataferneis na yo kameis na fainetai au8ormhto kai polla eilikrines. sunexise etsi!!:)

  5. Συγκλονιστικές οι ιστορίες σου. Σφίγγεται η καρκιά τζιαι τυλίεται το στομάσιη μου θκιαβάζοντάς τες. Εν όμορφο να νιώθουμεν έτσι, δκιαβάζοντας μιαν ιστορίαν.
    Η δύναμη των ανθρώπων τζιαι του Θεού εν η αγάπη. Το ίδιον ένει. Όποιος τζιαι να πιάσει την δόξαν ανήκει τζιαι στους θκιο.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *