Δεν με καθορίζουν, τα εμπόδια που έχουν παρουσιαστεί στον δρόμο μου
με καθορίζει το κουράγιο που είχα να δημιουργήσω καινούργιους δρόμους.
Δεν με καθορίζουν, οι απογοητεύσεις που είχα
με καθορίζει η πίστη και η δύναμη που είχα να δοκιμάσω ξανά.
Δεν με καθορίζει, το πόσο έχει διαρκέσει μια σχέση
με καθορίζει το πόσο δυνατά έχω αγαπήσει και το πόσο πρόθυμος είμαι να αγαπήσω.
Δεν με καθορίζει, το πόσες φορές έχω χάσει τα πόδια και έχω πέσει
με καθορίζει το πόσες φορές έχω σηκωθεί και έχω ξαναπερπατήσει.
Δεν είμαι ο πόνος μου
Ούτε και το παρελθόν μου
Είμαι αυτό που γεννήθηκε από την στάχτη.
Το ποίημα δεν είναι δικό μου.
Είναι δική μου μετάφραση ενος ποιήματος που βρήκα στο ίττερνετ.
Αν έχει κάποιο που ξέρει σε ποίον ανοίκει να μας το πεί να το μάθουμε.
http://famouspoetsandpoems.com/poets/stephen_dunn/poems/14908
Δε με καθορίζουν τα λάθη μου, με καθορίζει η προσπάθεια να τα διορθώσω
Πολλά δυνατό 😉
εν θα shei τίποτε να κάμει με phoenix…?
Άσχετον με τον Τοίχον (που εν ο τωρινός τίτλος του ποιήματος), άσχετον με το Εγώ (που ήταν ο παλιός τίτλος).
Εδκιάβασα στον κυπριακόν τύπον το εξής “την άποψη των πολιτών, αναφορικά με τα έργα που προωθούνται για αναβάθμιση της οδού Καλλιπόλεως, ζητά ο Δήμος Λευκωσίας. Προχθές κάλεσε το κοινό να επιθεωρήσει τα σχέδια για το εν λόγω έργο, τα οποία θα εκτίθενται στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημαρχείου Λευκωσίας και στο Πολυδύναμο Κέντρο Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και να καταγράψει τις απόψεις, εισηγήσεις και παρατηρήσεις του σε σχετικό έντυπο. Αυτό θα πει έχουμε άποψη και μπορούμε να την εκφράσουμε.”
Επειδή σε προηγούμενον άρθρον του μπλόγκ αυτού (http://new.ledras.com/index.php/archives/96) εγίνην λόγος για την ολιγορίαν της Δημάρχου της Χώρας σχετικά με τους φοίκους της Διαγόρου, τζαι επειδή οι αναγνώστες που μπλογκ που εγράψαν τα παράπονα τους μπορεί να ξεναπεράσουν που δαμαί, βάλλω αυτήν την είδησην τζαι τους καλώ να πάσιν. Τουλάχιστον τζειαμαί μπορεί να ακουστεί η ιδέα τους τζαι να βοηθήσουν τζαι την Δήμαρχο να κατευθύνει τη διαδικασία λήψης απόφασης προς την σωστήν κατεύθυνση.
touto me tis anagennimenes staxtes kati mou thimizei…