Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Εν πάμε μπροστά σαν χώρα, σαν λαός.

Όσο παιρνούν τα χρόνια τόσο παραπάνω το αντιλαμβάνουμε τζιαι τόσο παραπάνω απογοητεύκουμε.

Δεν ξεχνούμε, δεν συγχωρούμε, δεν προχωρούμε. Εν τούτο το πρόβλημα μας τελικά.

Τα φαντάσματα του παρελθόντος, ελέγχουν την ζωή μας τζιαι τις αποφάσεις μας. Αποφεύγουμε να δούμε στα μάθκια τα καθημερινά προβλήματα τζιαι κατρακυλούμε σε ένα κατήφορο με μάθκια μας διμμένα τζιαι τους υπεύθηνους να μας φωνάζουν ότι φταίν άλλοι για την κατάντια μας.

Οι Τουρκοκύπριοι στην άλλη πλεύρα γράφουν μας κανονικά (όπως τζιαι η διεθνής κοινότητα φυσικά) τζιαι ενισχύουν το κράτος τους όπως μπορούν.

Αφου εμείς εν εκαλάραμε να το λύσουμε, τζείνοι ποτζί θα κτίζουν όπου έβρουν ξενοδοχεία, καζίνα τζιαι επάυλεις τζιαι θα ενισχύουν τον τουρισμό τους τζιαι τα εισοδήματα τους.

Όσο παιρνούν τα χρόνια η κατοχή εδραιώνετε τζιαι δημιουργούνται προηγούμενα τζιαι δεδομένα. Η λύση κάθε φορά θα μας προσφέρει πίο λλία πράματα.

Εν πα να πέμπουμε τα ψηφίσματα που φκάλλουμε, με τες κάσιες. Τίποτε δεν θα αλλάξει.

Σε κάποια φάση θα αναγνωρίσουν την Τουρκική δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου τζιαι εμέις θα μείνουμε με θκύο σιείλη καμένα να κρατούμε το κοντρόλ της τηλεόρασης τζιαι να φωνάζουμε συνθήματα τρώγοντας σουβλάκια.

Με θκύο λόγια.

Ποτζί κτίζουν κράτος. Ξέρουν ότι εν ούλλα με το μέρος τους για την ώρα τζιαι ότι μπορούν να διεκδικήσουν παραπάνω απο όσα εφαντάζουνταν ποττέ.

Στα μάθκια του κόσμου εμείς είμαστεν οι κακοί τζιαι τζείνοι ποτζί οι καλοί τζιαι οι καταπιεσμένοι.

Το μομέντουμ της λύσης εχάσαμε το με τες κινδυνολογίες τζιαι την προπαγάνδα του 2004 στο δημοψήφισμα.

Τωρα εξεκίνησε μια άλλη προσπάθεια τζιαι όπως φαίνεται προχωρά. Ίσως να ξαναέβρουμε την ευκαιρία να λύσουμε το Κυπριακό τζιαι να τελείωνει τούτη η παράλογη κατάσταση των τελευταίων 40 χρόνων.

Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι όμως που εν κολλημένοι.

Τούτο εκμεταλλεύκουνται το κάποιοι πολιτικοί για να παιρνούν τις απόψεις τους.

Προχτές σε μια συζήτηση στην τηλεόραση, ένας πολιτικός ανάφερε 19 φορές το σχέδιο Ανάν. Ότι του ελαλούσαν, απαντούσε «Μα τούτο ελάλεν το τζιαι το σχέδιο Ανάν!!». Σάννα τζιαι εν ο δαίμονας της κόλασης το σχέδιο Ανάν.

Αν μας το εβάλλαν μπροστά μας τωρά, είσιεν να το ψηφίσουμε τζιαι με τα τέσσερα μας, αλλα πού έτσι τύχη. Τωρά ότι μας δώκουν εννα πίαμε.

Η αλυσίδα πάει ως εξής. Κάποιοι έχουν την εξουσία τζιαι τα λεφτά. Τούτους εν τους συμφέρει να λυθεί το πρόβλημα επειδή εννα πρέπει να μοιραστούν την κούππα με το μέλι.

Έτσι λοιπόν, δένουν μας τα μάθκια μας, κούντουν μας μέρα με την μέρα στον κατήφορο της ακρίβειας τζιαι της εκμετάλλευσης, διατηρούν μας φυλακισμένους σε μια κατάσταση φόβου τζιαι φωνάζουν μας ότι φταίν οι Τουρκοκύπριοι που χτίζουν ξενοδοχεία.

Αν λυθεί το Κυπριακό, εν θα έχουν κανένα να φταίξουν.

Πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε ή να ξεχάννουμε για να προχωρούμε μπροστά. Για το καλό το δικό μας, όχι το καλό των πολιτικών μας.

This entry was posted on Tuesday, February 24th, 2009 at 09:59 and is filed under Επικαιρότητα, Ιστορίες της Νέας Λήδρας, Κοινωνία, Κύπρος. You can follow any comments to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a comment, or trackback from your own site.