Θωρώ ένα μεγάλο πρόβλημα στην κοινωνία μας σήμερα. Για μένα, ίσως να εν τζιαι η πηγή πολλών άλλων προβλημάτων γενικότερα. Αποφάσισα να το αποκαλώ, «Η δυτική ψευδαίσθηση».
Δυτική γιατί θεωρώ ότι εξεκίνησε που τον δυτικό (όπως τον αποκαλούμε) πολιτισμό, που χώρες όπως η Αμερική, η Μεγάλη Βρεττανία τζιαι η Ευρώπη. Ψευδαίσθηση, γιατί εν κάτι που το θωρούμε ούλλοι μας, αλλα οι παραπάνω, αντιλαμβανούμαστε λάθος την υπόσταση του τζιαι την κατάσταση του.
Κατ’ επέκταση, τούντο πρόβλημα οδηγεί σε λάθος αντιδράσεις που τους πολίτες τους κράτους, με πρώτη τζιαι καλύτερη την αδιαφορία τζιαι τον σταρχιδισμό.
Στην Κύπρο επικρατεί μια κατάσταση του τύπου «εν ούλλα ΟΚ» την στιγμή που τίποτε έννεν ΟΚ.
Πραγματικά, εν φοιτσίαρικο το γεγονός ότι γυρώ μας γίνουνται απίστευτα πράματα ενώ εμείς ακόμα είμαστε στον κόσμο μας με την ψευδαίσθηση ότι εν ούλλα υπο έλεγχο τζιαι ότι ούλλα λειτουργούν όπως θα έπρεπε. Υπάρχουν καταστάσεις που κανονικά θα έπρεπε να μας κάμνουν να φοούμαστε να φέρνουμε άλλα μωρά σε τούτο τον κόσμο, αλλα επειδή τες θωρούμε που την τηλεόραση, νομίζουμε ότι εν συμβαίνουν πραγματικά. Νομίζουμε ότι εν όπως τα έργα, ότι έσιει ένα σκηνοθέτη που πίσω τζιαι σε κάποια φάση το έργο εννα τελείωσει τζιαι ούλλοι εννα εν ευτυχησμένοι.
Τραγικό παράδειγμα εν η αποτυχία ούλλων των διεθνών θεσμών, στα πρόσφατα γεγονότα στην λωρίδα της Γάζας. Αποδείχτηκε περίτρανα ότι μια χώρα που έσιει τη δύναμη των όπλων, μπορεί κάλλιστα να κόψει μια άλλη χώρα, σε χωράφκια, κατα βούληση τζιαι χωρίς να λάβει υπόψην της κανέναν. Ούτε ΟΗΕ, ούτε Ευρώπες, ούτε θεούς τζιαι πελλάρες.
Πόσοι που εμάς αντιλαμβάνουνται ότι τούτο ακριβώς το πράμα, μπορεί να συμβεί τζιαι σε εμάς ανα πάσα στιγμή;
Εγχώριο παράδειγμα εν τα ρεζιλίκκια της αστυνομίας.
Τόσα χρόνια, αμα εσυλλαμβάναν κανένα φοιτητή που εκράταν μισό γραμμάριο κάνναβη εφκάινναν στα νέα τζιαι εφουμίζουνταν ότι «..είναι στα ίχνη εξάρθρωσης δικτύου του λευκού θανάτου.». Εφκάλλαν τζιαι το όνομα του να μάθουν ούλλοι, σάννα τζιαι εσυλλαμβάναν τον Εσκομπάρ.
Τωρά που φαίνεται ότι η αστυνομία έσιει πάρε-δώσε με «τους εμπόρους του λευκού θανάτου» τζιαι ότι υπάρχουν πιθανότητες τόσα χρόνια να μας επεριπέζαν για να φκάλλουν λίρες, εμείς τί αντιλαμβανούμαστε;
Αντιλαμβανούμαστε ότι ένας που τους σημαντικότερους θεσμούς του κράτους, εν διεφθαρμένος τζιαι εν χρήζει εμπιστοσύνης;
Αντιλαμβανούμαστε ότι ίσως η διαφθορά να μέννεν μόνο στην ΥΚΑΝ;
Αντιλαμβανούμαστε ότι τζείνα ούλλα που υποψιαζουμάστε τόσα χρόνια, όπως φαίνεται εν αλήθκεια;
Αντιλαμβανούμαστε ότι αν μας τύχει κάτι σε τούτη τη χώρα, οι πιθανότητες είναι να μεν εύρουμε το δίκαιο μας, αν δεν έχουμε λίρες να γειώσουμε;
Αντιλαμβανούμαστε επιτέλους, ότι το πρόβλημα μας σαν λαος δεν είναι το Κυπριακό, αλλα οι καρεκλοκένταυροι που διοικούν την χώρα τζιαι τρών που πάνω μας σιγά, σιγά;
Εν νομίζω…
«Λίωνουν τα μάτια μου στο φώς της τηλεόρασης, με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία..»
Δυστυχώς ούλλοι χτίζουμε γυρώ μας τούντα ‘προστατευτικά’ τείχη…
Ούλλοι σκεφτούμαστε τα λεφτά τζαι πως θα γοράσουμε το ένα τζαι το άλλο.
‘Οταν σταματήσει η πρώτη ‘αρετή’ να εν το : ‘με το ππαρά σου γαμάς τζαι την τζυρά σου’ τότε εν να δούμε χαΐρι.
Άμαν πάμε σχολείο τζαι αντί να μαθαίνουμε, μόνη μας έννοια εν να πάμε στο καλό πανεπιστήμιο με σκοπό να οδηγηθούμε στο επικερδές επάγγελμα, τί άλλο θέλεις?
Εχαθήκαν τα ιδανικά φοούμε. Τζαι γι’ αυτόν τζαι οι θεσμοί της κοινωνίας εγίναν χώμα.