Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Δεν μοίαζω με τους προηγούμενους εραστές σου, ωραία μου Κυρία,
αν κάποιος σου δώσει ένα σύννεφο
εγώ θα σου δώσω, βροχή.

Αν κάποιος σου δώσει μια λάμπα,
εγώ θα σου χαρίσω το φεγγάρι.

Αν κάποιος σου δώσει ένα ανθισμένο κλαδί,
εγώ θα σου δώσω το δέντρο.

Και αν κάποιος σου δώσει ένα πλοίο,
εγώ θα σου προσφέρω, το ταξίδι.

Μετάφραση απο ένα ποίημα του Σύριου ποιητή Nizar Qabbani

Μια φορά τζι΄’ έναν τζιαιρόν είσιεν μια πολιτείαν ήσυχη που ούλλα ετζιλούσασιν καλά. Που κάτω που την τέντα του καφέ, εκαθούμαστουν παρέα τζιαι επερνούσαμεν ωραία.
Όμως μιαν ημέρα εκαταλάβαμεν ότι επεριπαίζαν μας. Πίσω που την ράσιην μας εκάμνασιν τα δικά τους. Ποιοι? Τζείνοι που εβάλαμεν εμείς τζιαμέ να μας προστατεύκουν, τζείνοι που τους πληρώνουμε εμείς κάθε μήνα που το υστέρημαν μας.

Αποφασίσαμεν ν΄αντιδράσουμεν μιαν ημέραν που δεν επήαινεν άλλο τζιαί εσηκωστήκαμεν που τον καναπέν. Είδαμεν που την τηλεόρασην, 10 αστυνομικούς να βασανίζουν με βίτσιον πολλήν 2 συνανθρώπους μας. Οι εικόνες εθύμισαν μας δικτατορίαν.

Επεριμέναμεν να τους κάτσουν μέσα φυλακήν, τούτους τους εγκληματίες, αλλά αθωώσαν τους 3 χρόνια μετα!!! ΓΙΑΤΙ? Τούτον έλειπε δηλαδή, να τους προσλάβουν τζιαι πίσω.
Γιατί τούτοι που τους πληρώνουμεν τζιαί τους ψηφίζουμεν να μας προστατεύκουν τζιαι να μας εκπροσωπούν, δεν κάμνουν το καθήκον τους?
Αντίθετα μιαν ζωην καλύφκουν το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο. Η μια κατάχρηση διαδέχεται την άλλη.
Επονηρευτήκαμεν…

Καλούμεν ούλλους τους δημοκρατικούς πολίτες να πάρουν μέτρα για να σηκώσει το ανάστημαν της η Δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα να νικήσουν τον σκοταδισμό και το παρασκήνιο, τις παρατυπίες, το μέσον, την «σήψην και την διαφθοράν» του συστήματος…

Ο Κύπριος πολίτης με μιαν φωνήν, απαιτεί δικαίωσην, απαιτεί κάθαρσην, απαιτεί θεσμούς που να εμπιστεύεται και να τον υπηρετούν όπως πρέπει σε μιαν Δημοκρατίαν .

Εμείς αντιτάσσουμε τον πολιτισμό και την γιορτή στην βία της αστυνομίας, στην ψυχολογική βία των θεσμών που μας γύρισαν την πλάτη και απλά δεν μας τιμούν.

ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΒΙΑ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ALERT.

Η ιστορία έχει ώς εξής.

Κατα την διάρκεια μιας διαδήλωσης με ποδήλατα (Critical Mass) στην Νέα Υορκη, τον Ιούνη του 2008, ένας αστυνομικός επιτέθηκε χωρίς λόγο σε ένα ποδηλάτη.

Ο ποδηλάτης, οδηγούσε χωρίς να ενοχλεί, μαζί με τους υπόλοιπους που συμμετείχαν στην διαδήλωση την ώρα που αστυνομικός (για δικούς του, αψυχολόγητους λόγους) όρμηξε, έσπρωξε και τραυμάτησε τον ποδηλάτη ρίχνοντας τον κάτω που το ποδήλατο.

Ακολούθως ο αστυνομικός, που ακούει στο όνομα Patrick Pogan, υπέβαλε μύνηση στον ποδηλάτη.

Ο ποδηλάτης διώχθηκε με τις κατηγορίες της επίθεσης κατά της αρχής τζιαι της αντίστασης κατα της σύλληψης.

Όλα καλά για τον μπάτσο μέχρι εδώ.

Το πρόβλημα επροέκυψε όταν κάποιος περαστικός ανέβασε ένα βίντεο στο Youtube που έδειχνε καθαρά τον αστυνομικό να επιτήθετε στον ανυποψίαστο ποδηλάτη (ο οποίος προσπάθησε μάλιστα να τον αποφύγει) και να τον ρίχνει στο έδαφος.

Οι κατηγορίες εναντίον του ποδηλάτη ακυρώθηκαν, ο αστυνομικός απολύθηκε και τώρα δικάζεται για εγκληματική ενέργεια.

Το δικαστήριο δεν αμφισβήτησε την αυθεντικότητα του βίντεο.

Άκουσε κανένας σας καμία περίπτωση παρόμοια στην Κύπρο;

Μαλακίες..που ξέρουν τωρά να δικάζουν οι Αμερικάνοι έννε;

Σαν τους Κυπραίους τους δικαστές έν έσιει.

Δείτε το βίντεο.

Έκαμα μέρες να νεκατωθώ με το θέμα της αθώωσης των δέκα αστυνομικών.

Ο βασικότερος λόγος εν ότι, αμα είμαι συναισθηματικα φορτισμενος τζιαι νευριασμένος, εν αντιδρώ λογικά.

Απλά για να μεν πω πράματα που εν εννοώ τζιαι πράματα που εν έχουν λογική, επερίμενα να ηρεμίσω τζιαι να σκεφτώ την κατάσταση καλλύτερα.

Εν θα αναφερτώ στην σύψη τζιαι στην διαφθορά του κράτους τζιαι του συστήματος. Πόσες φορές να τα πούμε. Εν ξεκάθαρο πλέον.

Οι κρατικοί μηχανισμοί τζιαι υπηρεσίες, εν ένα τράστ χαφίεδων που σκοπό έχουν να καλύφκουν ο ένας τον άλλο τζιαι επιβιώνουν επειδή τους ανεχούμαστε τζιαι επειδή λειτουργούν σαν βδέλλες πάνω στην κοινωνία μας.

Περιμένετε να αλλάξουν οι ίδιοι τούτες τες καταστάσεις;

Περιμένετε ο κόρακας να φκάλει το μάτι του κόρακα;

Αποκλείεται, εν κοντά στο νού αφού.

Οι μόνοι που μπορούν να κάμουν διαφορά στην κατάσταση είμαστε εμείς τζιαι τούτη εν η ευκαιρία που επεριμέναμε.

Το μομέντουμ, δια την ευκαιρία με ωργανομένες προσπάθειες, να περάσουν κάποια μηνήματα στον απλό κόσμο. Μηνήματα τα οποία ο κόσμος δεν θα ελάμβανε υπόψην σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.

Στην προκειμένη όμως, ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι κάτι εν πάει καλά, ότι μας περιπαίζουν, ότι τούτη η αδικία εμπορούσε να εν σε βάρος των κοπελλουθκίων τους. Ο φόβος εν ένα που τα καλύτερα ναρκωτικά, τζιαι τωρά εν η ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε τον φόβο για να περάσουμε την αμφισβητηση τζιαι την αμφιβολία.

Το κράτος, επήρεν το ένα βήμα παραπάνω απο όσο έπρεπε. Εθεώρησε ότι ο κόσμος εν τόσο ηλίθιος που εννα το ανεχτεί τζιαι τούτο. Οι μερικοί που εννα αντιδράσουν, εννα ξεχαστούν εύκολα, όπως κάθε φορά. Στο τέλος εννα περάσει η απόφαση τζιαι εννα τα ξεχάσουν ούλλα.

Το ότι ο κόσμος εν το ανέχτηκε ακόμα τζιαι αντιδρά, εν ευκαιρία να αναδειχτει ένα κίνημα το οποίο να μπορέσει να αλλάξει τους κρατικούς θεσμούς τζιαι τα δεδομένα. Ο κόσμος εν ευάλωτος τζιαι διατεθημένος να ακούσει απόψεις.

Έχασε την εμπιστοσύνη του στους θεσμούς τζιαι τα ωργανομένα σύνολα εν αντιδρούν, εν εκφέρουν γνώμη, εν μπορούν να καθησυχάσουν το πλήθος, απλά επειδή τζιαι τζείνα εν γαλουχημένα μέσα στην διαφθορά.

Οι επαναστάτες της πορδής, οι φοιτητές των Πανεπιστιμίων τζιαι συγκεκριμένα του γκέτο των φλόρων, του Πανεπιστημίου Κύπρου, εν στο Cafe City τζιαι πίννουν φραπέ. Ξέρουν να διεκδικούν, μόνο αμα τους διατάσσουν τα κόμματα τους τζιαι διεκδικούν πάντα, αδικώντας τους υπόλοιπους.

Αμα νώσουν πως εννα φάει αλλο κανένα πλάσμα που την πίττα με το μέλι, βαώννουν τα σχολεία τζιαι σιωνονουνται μες τους δρόμους. Ξεθάφκουν τζιαι ένα-θκύο συνθήματα που τον τζιαιρό του Πολυτεχνείου τζιαι παίζουν μας το Μάης του 63. Αρχίδια.

Έννεν τούτοι που εννα αλλάξουν τον κόσμο. Τούτοι εν υποχείρια των κομμάτων τζιαι των παρατάξεων. Σε λλία χρόνια εν θα μπορούν ούτε να σίεσουν αν δεν τους διατάξει το κόμμα.

Έννεν τούτοι οι αντιπρόσωποι της ελέυθερης σκέψης τζιαι της αλλαγής. Οι αλλαγές που θέλουν εν μόνο προς το συμφέρον τους. Τούτοι εν οι μελλοντικοί δικαστές που εννα καταδικάζουν τα κοπελλούθκια μας τζιαι όσο τους ανεχούμαστε, αννοίουμεν τους τον δρόμο για να το κάμουν.

Το ίδιο ισχύει τζιαι για κάτι αναρχο-αντιεξουσιαστές που νομίζουν ότι με το να ζωστούν θκύο τόνενες παλάσκες τζιαι να βάλουν μια τζιελλαπία, γίνουνται επαναστάτες τζιαι αλλάσουν τον κόσμο. Οι πλείστοι εν αντιλαμβάνουνται κάν το σύστημα τζιαι αντιδρούν σπαστικά τζιαι μεμονομένα με αποτέλεσμα να διούν την ευκαιρία στο σύστημα να τους κατηγορεί τζιαι να τους καταστέλλει.

Άτε τζιαι έσυρες την μολότοφ του μπάτσου. Τι εκατάλαβες; Τι έκαμες;

Την άλλη μέρα εσύ εννα είσαι ο ταραξίας τζιαι το σύστημα εννα εν το ίδιο πάλε.

Γιατί;

Επειδή οι πλείστοι που εσάς κύριοι, εν θα ξέρετε τι να κάμετε με το κράτος ή με το σύστημα, αν σας το εφέρναν μπροστά στα πόθκια σας έτοιμο να το αναλάβετε.

Να σας το πώ ξεκάθαρα. Οι ουτοπίες εν ωραίες, αλλα εν το ίδιο απίθανες τζιαι απομακρυσμένες όσο είναι τζιαι μη ρεαλιστικές.

Για να είμαι ειλικρινής όμως, συμπαθώ τούτη την ομάδα των ανθρώπων, παραπάνω που οποιαδήποτε άλλο σύνολο.

Τουλάχιστον αντιδρούν, κάμνουν κάτι. Εν τα δέχουνται ούλλα μες το πίατο.

Το θέμα εν ότι, δεν μπορείς να κτυπήσεις το σύστημα, που έξω. Εν σάννα ρίφκεις πέτρες σε ένα τοίχο. Το σύστημα αλλάσει τζιαι διαμορφώνεται που μέσα.

Τόσα χρόνια, αφήκαμε το κράτος τζιαι την διαχείρηση του, σε διεφθαρμένους τζιαι εκμεταλλευτές. Τωρα εν η ευκαιρία να δημιουργηθεί ένα κίνημα τζιαι μια φωνή που ο λόγος της να μετρά τζιαι να έσιει πιθανότητες επιρεασμού.

Δαμε οι τζινηοί επιρεάζουν την κυβέρνηση ρε γαμώτο, εν παραπάνω οι τζινηοί που τους λογικά σκεπτόμενους ανθρώπους που θέλουν ριζικές αλλαγές στο κοινωνικό σύστημα;

Το κράτος τζιαι το σύστημα εν πέφτει με επεισόδια τζιαι διαπλεικτισμούς. Εν δεδομένο τούτο.

Ο στόχος δεν είναι να ππέσει το κράτος. Τούτο εν ανέφικτο τζιαι μη ρεαλιστικό. Σε όποιον αρέσκει, αλλά έτσι ένει. Τζείνοι που μιλούν για μια κοινωνία χωρίς δομή πουλούν παραμύθκια όπως τους πολιτικούς που μιλούν για ένα καλύτερο άυριο.

Ούτε οι ίδιοι εν θα εξέραν να την χειριστούν τζιαι θα εκαταρρέαν κάτω που το βάρος της.

Η κίνηση πολιτών Alert, εν ότι καλύτερο εγεννήθηκε μέσα που τούτο τον πανικό. Οι κινήσεις της μέχρι τώρα εν μετρημένες τζιαι σωστές τζιαι φαίνεται να στήννει γερά θεμέλια.

Ξυπνάτε. Σκεφτείτε πόσο θα μας εσύμφερε να υπάρχει ένας αντιδραστικός βουλευτής. Ένας!

Πόσες αποφάσεις εν θα επερνούσαν, πόσο θα επιρεάζετουν το κράτος.

Αν ενωθούν οι φωνές της αντίδρασης τζιαι συγκροτηθεί μια οργάνωση, τα ωφελήματα θα είναι απίστευτα.

Εν κάτι που πρέπει να γίνει τωρά όμως. Το attention span των Κυπραίων δεν διαρκεί παραπάνω που 2 εβδομάδες.

Αν δεν γίνουν οι σωστές κινήσεις, σε λλίες μέρες, εννα φκαίνουν οι Κουλίες τζιαι οι Συλλούριες να πρίουνται για το Εθνοχριστιανικό μας έθνος που προσπαθούν να αλλάξουν οι κουμμουνιστές τζιαι ο κόσμος εννα γυρίσει την κκελλέ του αλλού.

Ότι εννα γίνει, πρέπει να γίνει τωρά.

Γράφω τα τούτα μακριά που τα γεγονότα, που την Αμερική. Δαμέ εννα είμαι για ακόμα δύο εβδομάδες τζιαι παρακολουθώ το τί γίνεται που το ίντερνετ.

Μπορούμε να αλλάξουμε τούτη τη σαπίλα. Τουλάχιστον τωρά μπορούμε να τους φωνάξουμε κατάματα ότι εν είμαστε χτηνά τζιαι καταλάβουμε.

Κανεί ποιόν, έφτασεν ο τζιαιρός να πίαμε την τύχη μας στα σιέρκα μας.

Εκτός τζιαι αν τελικά είμαστε άξιοι τούντης τύχης τζιαι γύρουμε πίσω πάλε..