Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Εν συνηθίζω να ασχολούμαι με συγκεκριμένα μπλόγκ εκτός τζιαι αν διαβάσω κάτι που να μου αρέσει τζιαι εννα το αναδημοσιεύσω ή εννα το σχολιάσω.

Νιώθω ότι με το να σαλαβατώ τζιαι να ασχολούμαι με τον οποιοδήποτε έσιει απόψεις με τες οποίες διαφωνώ πάρα πολλά, διώ του παραπάνω αξία, αναπαράγω τες απόψεις του τζιαι διώ του βήμα μέσα που το δικό μου βήμα, να εκφραστεί.

Πολλές που τες απόψεις σε διάφορα μπλογκ που διώ πάνω, είναι κατ’ εμένα ηλίθιες τζιαι στην καλύτερη περίπτωση εκτός πραγματικότητας. Δέχουμαι τες όπως τζιαι να έσιει, με την λογική του ότι η άποψη εν όπως την κωλότρυπα τζιαι ο καθένας έσιει μια που βρωμεί διαφορετικά. Επίσης τούτη εν τζιαι η ομορφιά του ίντερνετ. Ο καθένας μπορεί να εκφραστεί όπως θέλει, όποτε θέλει, ελεύθερα.

Εν θα κάτσω να εξηγήσω αναλυτικά ποιός είμαι τζιαι τες απόψεις μου. Το μόνο που χρειάζεται να εν στο τραπέζι όσον αφορά εμένα, εν ότι είμαι άνθρωπος λογικός τζιαι εν μασώ ότι μου πετάσσουν ομπρός μου. Επίσης ότι εν φοούμαι για τες απόψεις μου, λαλώ τες τζιαι ούλλοι ξέρουν ποιος είμαι (όποιος εν ξέρει μπορεί να ψάξει τζιαι εύκολα να μάθει).

Το θέμα μου εν το εξής.

Έδωκα πάνω σε ένα άρθρο του Christofias-watch (το ρολόι του Χριστόφια) που μιλά για τους πέντε μπλόγκερ-πληγές της “Κυπριακής μπλογκόσφαιρας” (http://christofias-watch.blogspot.com/2009/12/blogger-blogging.html).

Τούτο εκνέυρισε με.

Ε, τζιαι κίτ ρε παίχτη μου που ήβρες τζιαι πέντε πληγές στην Κυπριακή μπλογκόσφαιρα!

Ποιαν Κυπριακή μπλογκόσφαιρα; Τι εν τούτη η μαλακία που λαλείτε τον τελευταίο τζιαιρό (όι μόνο εσείς αλλά πολλοί μπλόγκερ); Εν έσιει μπλογκόσφαιρα, πόσο μάλλον Κυπριακή μπλογκόσφαιρα. Το ίντερνετ εν ένα τεράστιο δίκτυο που έσιει μέσα ένα καταραμένο πράματα.

Οι Κυπραίοι εκαταφέραμε να το κόψουμε χωράφκια, να περιφράξουμε το δικό μας τζιαι να μαλλώνουμε τζίολας για ότι το αφορά.

Το άλλο που με εκνέυρισε, εν τούτο το απολογητικό ύφος προς τους “Έλληνες αδελφούς” μας.

Ποιου εν που απολογείσαι ρε παίχτη μου; Μιλάς για ελευθερία τζιαι απαλλαγή που ζυγούς τζιαι εσύ έσιεις το σύνδρομο του σκλάβου παραπάνω που ούλλους.

Άλλο πράμα, το “εμείς σαν επιτροπή”. Το σύνδρομο του προέδρου. Στην Κύπρο ούλλοι εν πρόεδροι κάπου. Υπάρχει επιτροπή που αυτοδιορίζεται υπεύθυνη, για ούλλα. Για τες τζίκλες, για τους λαούς, για τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, για τους περιπτεράες που εμινήσκαν κοντά σε κάποια θεία (ή ανιψιά) αγωνιστή της ΕΟΚΑ, για τους φίλους του κοτσινομανίταρου.

Εκάμετε τζιαι για την αποκατάσταση της δημοκρατίας της Κύπρου, τάχα.

Γουστάρετε; Γουστάρετε! Γούστο σας τζιαι καππέλο σας, τζιαι στην τελική καλά κάμνετε τζιαι έσιετε απόψεις τζιαι εκφράζετε τες. Πολλοί εν έχουν καν άποψη, εν όπως τα κομπίουτερ που τους εφκάλαν τον δίσκο τζιαι κάμνουν μπούτ ως το POST (το αστείο εν μόνο για geeks).

Τι εν τούντο ύφος όμως, τάχα εμείς είμαστε οι ειδικοί τζιαι ήρταμε να ξεμπροστίασουμε τα καθάρματα. Γιατί κρίνετε ανθρώπους που λαλούν την άποψη τους ονομαστικά τζιαι ίσια, ενώ εσείς χώννεστε πίσω που την ανωνυμία;

Του Πίττα, εν η ζωή τουτζείνο που κάμνει! Έσιει αρτζίθκια τζιαι φκαίνει, γράφει, μιλά, λαλεί τζείνο που θέλει, τζείνο που ζιέι την οικογένεια του, όσα τζιαι αν του διούν. Εσού ποιός εν που είσαι ρε λεβέντη;

Να σε δώ να φκείς να πείς είμαι ο τάδε τζιαι πιστεύκω έτσι. Καυλίες, νομίζετε ότι αμα είσαι ανώνυμος αποποιήσε τζιαι της ευθήνης. Τζιαμέ που εν θα παν καλά τα πράματα, ττάκ, κλείνεις το account τζιαι μην τον είδατε.

Να μου πείς ποιός είσαι τζιαι να σου δώκω τζιαι το σίερι μου, όι επειδή συμφωνώ με τες απόψεις σου, αλλά επειδή θέλει κότσια να δακτυλοδείχνεις τζιαι να μεν φορείς κουκκούλλα.

Τζιαι για ποία καταπίεση μιλάς. Τον τζιαιρό που μας εχωρίσετε σε νενέκους τζιαι πατριώτες τζιαι εσυμπεριφέρεστουν μας σάννα τζιαι είμαστε οι τελευταίοι πολίτες, ήταν καλά έννε; Τον τζιαιρό που εν εμπορούσαμε να κλάσουμε χωρίς να το πάρετε ως κίνηση προδοσίας, ήταν ούλλα μέλι γάλα έννε;

Count your blessings φίλε μου, αν είσουν στην Κίνα, εν θα εμπορούσαμε να έχουμε τούτο τον διαδικτυακό διάλογο τωρά.

Επί της ουσίας του άρθρου σου αγαπητέ Ρίμαχε.

Η καθαρά προσωπική μου άποψη εν ότι, είσαι ενα μπλέ ΕΔΟΝοπουλο. Ούλλα όσα γράφεις, εν σάννα τζιαι ευκήκαν που το επικοινωνιακό γραφείο της νεολαίας του ΔΗΚΟ. Απόψεις που τες ακούαμε στο δημοτικό, στο γυμνάσιο, στο λύκειο. Απόψεις που τες θυμούνται ούλλοι στες επετείους.

Εθνικιστικές κορώνες τζιαι υπερβολές που φέρνουν δάκρυα στα μάτια ούλλων όσων έχουν ανάγκη να ζήσουν (έστω τζιαι μες το νου τους) τα «μεγαλεία» που έζησαν οι πρόγονοι μας.

Καμία προσπάθεια να δεις πάνω που τον τοίχο. Καμία προσπάθεια να σκεφτείς, να δεχτείς ότι κάτι εν πάει καλά σε τούτο τον τόπο, τζιαι ότι ο φταίχτης έννεν τζείνος που θέλει να αλλάξει τα πράματα, αλλα τζείνος που θέλει να τα διατηρεί τα ίδια, τόσα χρόνια.

Η Ελλάδα, η πατρίδα, η θρησκεία, το έθνος, η περηφάνια, ο τάδε αρχαίος, ο άλλος πεθαμένος. Εσύ εν εβαρέθηκες τόσα χρόνια ρε πελλέ; Να ασχολείσαι με τα άυλα τζιαι τα υποσχόμενα; Να κολλάς πάνω σε ιδέες επειδή φοάσε να ξεκολλήσεις; Συμπεριφέρεσαι όπως τον γέρο που κρεμμάζει αφίσες του Marley τζιαι νομίζει ότι μια μέρα εννα έρτει πίσω. Εν είσαι καλύτερος που τον Ομονοιάτη που φορεί φανέλλα του Τσε τζιαι κρούζει σημαίες της Ελλάδας στο γήπεδο.

Τούτα ούλλα τα μπλόγκ που χρωματίζουν την μπλογκόσφαιρα όπως λαλείς, ήντα κίνητρο διούν για προβληματισμό; Αφου ούλλα μιλούν για τα ίδια πράματα. Είτε τα φυλλάδια που διούν οι δασκαλούες στες εθνικές επετείους, πίαεις, είτε το μπλόγκ τους διαβάσεις, τα ίδια πράματα εννα δείς.

Ούτε οι ίδιοι εν ξέρουν σε τι αντιστέκουνται, τι προστατεύκουν. Την ένωση με την Ελλάδα;…..εν τζιαι εν ανάγκη να σου πω πόσο αστείο εν τούτο έννε;

Για ποιούς εννα πολεμήσουν; Για τον κωλομισθό τζιαι την τριτοκοσμικό, κοινωνικό υπόβαθρο της Κύπρου; Ο τόπος πρέπει να αλλάξει, εσείς θέλετε τον να μείνει ο ίδιος;

Εξηγάτε μας ρε παίχτη μου γαμώτο κέρατο μου πιον, τι  θα κερδίσουμε αν γαντζωθούμε στο παρελθόν τζιαι αν συνεχίσουμε να πιππιλλούμε τες παπαρίες που μας λαλείτε. Δείξετε μας το μέλλον ρε!!! Εν καλές οι πανοπλίες, χώννουν την θέα όμως. Ο Λεωνίδας επέθανε, γκετ όβερ ιτ.

Πε μου τζιαι μια πολιτική τεκμηρίωση που έκαμες μες το άρθρο σου, τζιαι να σταθώ να μου φτήσεις.

Ο Δρουσίωτης ρε αγωνιστή, κάθε λέξη που λαλεί, έσιει τζιαι παραπομπή σε κείμενο, επιστολή, άτομο, πηγή. Εσένα πούντα; Τζιαμέ που σφίγγει ο κώλος μας, σύρνουμε ένα «Δεν ξέχνω» λουννούμαστε τζιαι του κλαμάτου τζιαι ετέλειωσε το παναύρη.

Να δεχτώ ότι τα βίντεο του Μιχαήλ εν προπαγάνδα τζιαι απομόνωσε λέξεις για να περάσει το μήνυμα του. Φέρμου στοιχεία, επιχειρήματα ότι τα πράματα έννεν όπως τα λαλεί. Δείξε μου τα βίντεο όπως πρέπει να τα δώ!

Προκαλώ σε ανοιχτά τζιαι φανερά μπροστά που την «Κυπριακή μπλογκόσφαιρα» τζιαι τους «αδελφούς μας από την Ελλάδα» να μου φέρεις στοιχεία ότι ο Τάσσος εν ήταν όπως τον παρουσίαζει μες τα βίντεο.

Ούτε οι ίδιοι εν ξέρουν τι είναι στο ΔΗΚΟ τζιαι την ΕΔΕΚ. Εγώ εν θα τους αποκαλέσω ακροδεξιά κόμματα. Εν απλά αχάπαροι που φοούνται ότι αν λυθεί το πρόβλημα, εν θα έχουν τρόπο να ρουφούν λίρες τζιαι κόσμο.

Όσον για τον συναθροιστή του Lexi, αφου εν σου κάμνει, ήντα τον έσιετε link μες την σελίδα σας; Γουστάρετε το traffic έννε;

Μακάρι να ίσιετε την μισή εμφυία τζιαι το μισο πατριωτισμό του Acera. Ο άνθρωπος εν ειρηνόφιλος τζιαι γράφει συναισθηματικά τζιαι όμορφα. Αν σας κομπλεξάρουν οι ερωτικές του περιγραφές, πρόβλημα σας. Ο έρωτας έννεν κακό πράμα.

Αν είμαστε ίσιοι με τους εαυτούς μας όσο ίσιος εν ο Aceras με τον δικό του, θα είμασταν ούλλοι πολλά καλύτεροι ανθρώποι. Ειδικά για τον Acera, εν είσαστε πλάσματα εσείς να εκφέρετε άποψη. Τουλάχιστον τζείνος εν έσιει πρόβλημα που εν Κυπραίος τζιαι αγαπα την καταγωγή τζιαι την γλώσσα του παραπάνω που πολλούς Κυπραίους, έστω τζιαι αν δεν μινήσκει στην Κύπρο.

Σοβαρολογείτε ρε; Ο άνθρωπος έρκεται που μια γενιά που εμεγάλωσε μες το μίσος τζιαι την διχόνοια. Τωρά έσιει την διαύγεια να μεγαλώνει την οικογένεια του τζιαι τα κοπελλούθκια του να τον ρωτούν, τι σημαίνει πόλεμος τζιαι γιατί να πρέπει να μαλλώνουν οι ανθρώποι. Επειδή εν τα εδίδαξε τι είναι!

Εμείς εμάθαμε να μισούμε, να θέλουμε να σκοτώσουμε τζιαι να εκδικηθούμε. Αν θεωρείτε ότι τούτα εν ιδανικά καλύτερα που τον έρωτα τζιαι την αγάπη, πάω πάσο.

Τέλος, πρέπει να είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που έβαλε τες λέξεις πολιτική καρίερα τζιαι Λιλλήκας στην ίδια πρόταση. Ο Λιλλήκας ρε πελλέ; Είσαι καλά;

Φταίει κανένας άλλος, εκτός που τον Λιλλήκα, για το ότι εκαταστράφηκε; Έννεν μόνος του που έκαμε τες επιλογές του; Εν σε προβληματίζει το ότι που αριστερός εγίνηκε μέσα σε μια νύχτα εθνικόφρων, Ελληνόψυχος τζιαι συνεχιστής της πολιτικής του Τάσσου; Αν δεν έξερα καλύτερα, θα ελάλουν σίουρα ότι το μπλόγκ εν του Λιλλήκα ρε. Μόνο τζείνος θα εσκέφτετουν κάτι τέτοιο.

Το φέρετρο του Τάσσου ποιος το άνοιξε; Οι Τούρτζιοι α; «Κανένας Ελληνοκύπριος δεν θα έκαμνε κάτι τέτοιο.»

Ρε μα κολλούμε μπρίκκια ενομίσετε, οξά εν η δεκαετία του ’70 που ο κόσμος ήταν αμόρφωτος τζιαι επίστευκε ότι του ελαλούσαν. Ξέρουμε το ούλλοι ότι ήταν πολιτικά τα κίνητρα, τζιαι μάλιστα τζείνοι που το εκάμαν, εν επετύχαν τον στόχο τους. Κάθε άλλο που συλλαλητίριο, ήταν το μνημόσυνο του. Οι μόνοι που εν κρίμα εν οι συγγενείς του που ακόμα πληγώνουνται, λόγο κάποιων ηλίθιων που κτίζουν καρίερες πάνω στην φάτσα του Τάσσου.

Σε γενικές γραμμές, συνεχίστε έτσι. Εν με νοίαζει πραγματικά. Τζιαμέ που εν μου αρέσκει κάτι εννα το λαλώ, αλλα να προσπαθήσω να σας ανοίξω τα μάθκια σας εν μάταιο. Κάμετε την δουλεία σας, όπως σας εμάθαν να την κάμνετε τζιαι όπως σας αφήνουν, τζιαι αφήστε μας εμάς να κάμουμε την δική μας.

Εν σας λαλώ να μας σεβαστείτε σαν ανθρώπους. Εγω εν σας σέβουμαι επειδή εν μου αρέσκει ο τρόπος που συμπεριφέρεστε. Σέβουμαι όμως τες απόψεις σας, έστω τζιαι αν διαφωνώ.

Αφήστε στην άκρα τους πεθαμένους τζιαι ασχοληθέιτε με τους ζωντανούς.

Το ίντερνετ έν έσιει πληγές τζιαι λάθος σελίδες ή μπλόγκ. Ακόμα τζιαι το μπλόγκ σας, εν το θεωρώ πληγή. Θεωρώ το απόδειξη ότι υπάρχει ελέυθερος λόγος τζιαι οι απόψεις ακούουντε ανοιχτά τζιαι μπορούν να διαβαστούν από όποιον το επιλέξει.

Σίερουμαι που φκαίνουν σελίδες τζιαι μπλόγκ σαν το δικό σας. Έτσι μπορούμε καθαρά να αντιπαραθέσουμε απόψεις τζιαι να αποδειχτεί τελικά ποιος έσιει αντίληψη της πραγματικότητας τζιαι ποιος εν κολλημένος στο ’60 ακόμα. Μπορεί επίσης ο κόσμος να που μας διαβάζει να καταλάβει με τι ανθρώπους έσιει να κάμει.

Φιλικά, Σταυρίνος.

This entry was posted on Wednesday, December 16th, 2009 at 13:52 and is filed under Επικαιρότητα, Κοινωνία, Κύπρος. You can follow any comments to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a comment, or trackback from your own site.