Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Άμα βρέσιει οι Κυπραίοι χαντακώννουνται.

Ειδικά μες το δρόμο, παθαίνουν όπως τους κάττους που τους εποτίσαν ουίσκι. Κλώννουν δίχως να νέψουν, νέφκουν δίχως να κλώννουν, βρέθουνται μες την αντίθετη λωρίδα μπλοκκάροντας τον δρόμο τζιαι διάφορα άλλα μαγικά, οδηγικά ακροβατικά. Αμα εν καλός ο τζιαιρός, εν τζιαι συμπεριφέρουνται τζιαι πολλά διαφορετικά, απλά άμα βρέσιει, σιορταρίσκουν οι εγκεφάλοι τους. Εν επειδή εν εσυνηθήσαν τα νερά ακόμα.

Νιώθω επίσης ότι άμα βρέξει, ούλλοι οι Κυπραίοι έχουμε κάπου να πάμε τζιαι πίαννουμε το αυτοκίνητο. Βασικά, την ίδια ώρα σε μέρες που ο τζιαιρός εν καλός, οι δρόμοι εν όφκιεροι. Μόλις ψιχαλλίσει λλίο γεμώνει αυτοκίνητα.

Σάννα τζιαι είμαστε καραόλοι τζιαι φκέννουμε να χορτάσουμε την δροσία.

Continue reading →

Εμεγάλωσα σε μια πολλά θρησκευτικά παράξενη οικογένεια.

Ο παππούς μου ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά.  Απο ότι είχα ακούσει που διάφορες ιστορίες, ήταν για χρόνια άθεος, κουμμουνιστής που νίσια ως την κουρία. Σε κάποια φάση εγύρισε το τζιαι εγίνηκε μάρτυρας. Η γιαγιά μου (κόρη παπά) νομίζω εν ήταν τίποτε. Απλά εκρόννετουν του παππού μου για να μεν τον έσιη πας την κκελλέ της.

Οι γονιοί μου λαλούν ότι εν Χριστιανοί ορθόδοξοι, όπως εν ούλλοι άλλωστε. Με τζίνη την παράξενη έννοια, που ούλλοι εν Χριστιανοί ορθόδοξοι, απλά για να έν κάτι.

Εμένα εβαφτίσαν με Χριστιανό ορθόδοξο. Νομίζω όμως ότι που πολλά μωρό εν είμουν τίποτε. Βασικά είχα πολλές ερωτήσεις που εν εκολλούσαν με τζίνα που μας εμαθέναν στο σχολείο τζιαι τζίνα που μου ελάλεν ο παππούς μου όποτε εκατέβαινα να τον δώ.

Continue reading →

Οι ειδήσεις των οκτώ, τα τελευταία χρόνια, εγινήκαν ένα κράμα ριάλιτι σόου, φαρσοκομωδίας, προπαγάνδας τζιαι σαπουνόπερας.

Ο κάθε σταθμός παρουσιάζει τα γεγονότα όπως τον συμφέρει, με βασικό γνόμωνα τις απόψεις τζιαι τες ιδεολογίες των κατόχων του σταθμού τζιαι μετά με το πόσο τραγική μπορούν να παρουσιάσουν μια είδηση με σκοπό να πίασουν όσο παραπάνω τηλεθέαση γίνεται.

Το ωραίο εν ότι αμα έν έσιει καμια είδηση σημαντική να πούν, είτε πλάθουν μόνοι τους ειδήσεις τζιαι πασάρουν τες για αληθινές είτε πίαννουν ένα εντελώς άσχετο θέμα τζιαι μετατρέπουν το σε εθνική τραγωδία.

Ακούστε λοιπόν την ιστορία που εφουσκώσαν τες τελευταίες μέρες για να πίαννουν τηλεθέαση.

Αλλοδαπές παν στα κατεχόμενα τζιαι γοράζουν ψευδοχάπια έκτρωσεων, χώννουν τα μες τες τσέντες τους τζιαι έρκουνται να τα πουλήσουν σε ανήλικες στις ελεύθερες περιοχές. Continue reading →

Εν πάμε μπροστά σαν χώρα, σαν λαός.

Όσο παιρνούν τα χρόνια τόσο παραπάνω το αντιλαμβάνουμε τζιαι τόσο παραπάνω απογοητεύκουμε.

Δεν ξεχνούμε, δεν συγχωρούμε, δεν προχωρούμε. Εν τούτο το πρόβλημα μας τελικά.

Τα φαντάσματα του παρελθόντος, ελέγχουν την ζωή μας τζιαι τις αποφάσεις μας. Αποφεύγουμε να δούμε στα μάθκια τα καθημερινά προβλήματα τζιαι κατρακυλούμε σε ένα κατήφορο με μάθκια μας διμμένα τζιαι τους υπεύθηνους να μας φωνάζουν ότι φταίν άλλοι για την κατάντια μας.

Οι Τουρκοκύπριοι στην άλλη πλεύρα γράφουν μας κανονικά (όπως τζιαι η διεθνής κοινότητα φυσικά) τζιαι ενισχύουν το κράτος τους όπως μπορούν. Continue reading →

Θωρώ ένα μεγάλο πρόβλημα στην κοινωνία μας σήμερα. Για μένα, ίσως να εν τζιαι η πηγή πολλών άλλων προβλημάτων γενικότερα. Αποφάσισα να το αποκαλώ, «Η δυτική ψευδαίσθηση».

Δυτική γιατί θεωρώ ότι εξεκίνησε που τον δυτικό (όπως τον αποκαλούμε) πολιτισμό, που χώρες όπως η Αμερική, η Μεγάλη Βρεττανία τζιαι η Ευρώπη. Ψευδαίσθηση, γιατί εν κάτι που το θωρούμε ούλλοι μας, αλλα οι παραπάνω, αντιλαμβανούμαστε λάθος την υπόσταση του τζιαι την κατάσταση του.

Κατ’ επέκταση, τούντο πρόβλημα οδηγεί σε λάθος αντιδράσεις που τους πολίτες τους κράτους, με πρώτη τζιαι καλύτερη την αδιαφορία τζιαι τον σταρχιδισμό.

Στην Κύπρο επικρατεί μια κατάσταση του τύπου «εν ούλλα ΟΚ» την στιγμή που τίποτε έννεν ΟΚ. Continue reading →