Θωρώ συχνά τες πολιτικές συζητήσεις που γίνουνται στην τηλεόραση.
Αποφεύγω όσο μπορώ να ενημερώνουμαι που τα νέα, επειδή τζιαμέ εν ούλλα ελεγχόμενα. Ότι εννα φκεί στον αέρα, εννα εξηπηρετεί σίουρα τα συμφέροντα του καναλίου.
Τουλάχιστον στες συζητήσεις, ακούεις κάποια πράματα που το στόμα των ιδίων των πολιτικών τζιαι μπορείς να φκάλεις τζιαι δικά σου συμπεράσματα.
Επρόσεξα ότι, τον τελευταίο καιρό κάποιοι πολιτικοί είβραν τον τρόπο να αναδυχθούν τζιαι να παρεμένουν στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Η μέθοδος εν γνωστή τζιαι δοκιμασμένη που χρόνια στην Κύπρο.
Αυτο-διορίζεσαι προστάτης των ηθών, των παραδόσεων τζιαι της ιστορίας της Κύπρου. Υποστιρίζεις κοινότυπες, αρχαιολογικές τζιαι αόριστες αξίες τζιαι ιδανικά, εκμεταλλεύκεσε τζιαι ξίνεις τες πληγές του απλού κόσμου τζιαι κατηγορείς όσους διαφωνούν μαζί σου ότι εν προδότες, ανθέλληνες, άπιστοι τζιαι εννα ξαναφέρουν το σχέδιο Ανάν.
Ε, αμα είσαι έτσι, κάποια κανάλια (έλα τώρα, ξέρουμε ποιοι) εννα σε παίζουν που το πρωί ως την νύχτα.
Το θέμα εν ότι, τούτοι ούλλοι οι εθνοκάπιλοι εν μια μιτσιά μερίδα του πλυθησμού. Απλά προβάλλουνται τόσο πολλά τζιαι τόσο συχνά που κάποια Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, που δημιουργείται η εντύπωση ότι εν ένα τεράστιο κομμάτι του λαού.
Οπόταν, πολλοί άβουλοι συνήθως ή καλοπροαίρετοι τηλεθεατές, αυτόματα υιοθετούν τες απόψεις που τους προβάλλουν, νομιζόμενοι ότι εν η άποψη τζιαι η νοοτροπία της πλειοψηφίας.
Σε γενικές γραμμές τούτη η κατάσταση, δια την ευκαιρία σε μια χούφτα εθνικιστές να παιρνούν τες απόψεις τους τζιαι να επιρεάζουν το μέλλον ούλλου του νησιού. Όπως γίνεται τα τελευταία 50 χρόνια δηλαδή.
Σε ούλλες τες δύσκολες στιγμές, σε ούλλα τα κακά τούτου του τόπου, πάντα υπάρχει μια ομάδα (που κλασσικά προέρχεται πάντα που τες ίδιες ιδεολογικές ρίζες τζιαι παρατάξεις) που καταφέρνει να επιβάλει τες απόψεις της με τους ποιό ύπουλους τρόπους τζιαι να μας πάρει ούλλους στον λαιμό της.
Μια ομάδα κομπλεξικών νεογίαπιδων τζιαι πολιτικών, που φοούνται να προχωρήσουν μπροστά μήπως ξεβολευτούν, τζιαι γιαυτό σπρώχνουν πίσω ένα ολόκληρο έθνος.
Υποστηριζόμενοι που κάποιους άλλους ανιστόριτους τζιαι κομπλεξικούς που έχουν ανάγκη να ζήσουν, τάχα μου, ένδοξες στιγμές τζιαι καταστάσεις άλλων εποχών.
Ανθρώποι που εν τόσο αδαείς, ουτως ώστε να πιστεύκουν ότι, οι πόλεμοι εν όσο ακίνδυνοι τζιαι όσο ένδοξοι παρουσιάζουνται μες τα έργα τζιαι μες τα βιβλία της ελεγχόμενης ιστορίας.
Που θεωρούν ότι το να δώκεις το σίερι σου στον δίπλα σου τζιαι να του πείς «Εν πειράζει κουμπάρε, ότι έγινε, έγινε. Να δούμε τι εννα κάμουμε που δαμέ τζιαι δά» εν πράξη προδοσίας τζιαι υποταγής.
Εν υποχρέωση μας σαν ανθρώποι τζιαι σαν Κυπραίοι κατα δεύτερο, να μεν σιωπούμε. Να θωρούμε στα μάθκια την αλήθκεια τζιαι να μεν μασούμε ότι μας πετάσσουν που τα νέα κάθε νύχτα, χωρίς κριτική σκέψη. Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινεις με τους εαυτούς μας για το καλό μας εμάς τζιαι των κοπελλουθκίων μας.
«Το μόνο που χρειάζεται το κακό για να θριαμβέυσει, είναι καλούς ανθρώπους να παρακολουθούν άπρακτοι..»
“Μια ομάδα κομπλεξικών νεογίαπιδων τζιαι πολιτικών, που φοούνται να προχωρήσουν μπροστά μήπως ξεβολευτούν’. Μ’ αυτό τα είπες όλα. Όσο για τα δελτία ειδήσεων για μένα είναι δελτία οργής και έπαψα εδώ και χρόνια να τα παρακολουθώ. Προτιμώ να φτιάχνω τα δικά μου παραμύθια παρά να υιοθετώ τα δικά τους. Μέρα καλή
Το ωραίο εν ότι τούτοι οι κύριοι, που κρεμμοτσακκίζουν μας που την μια καταστροφή στην άλλη έσιει πενήτα χρόνια, φκαίνουν τζαι λαλούν “κανεί υποχωρήσεις”, “κανεί επαναπροσέγγιση”, “κανεί το τουρκοπροσκύνημα”. Και ξανά προς τη λόξα τραβά. Εν μαθαίνουμεν… ever.
Παρότι τα όσα γράφείς με βρίσκουν σύμφωνη, φοούμαι πως θα γίνω λίο πιο απαισιόδοξη απ’ ότι γίνεσαι εσύ μερικές φορές. Έσιεις δίκαιο πως η ανοχή τζιαι η απλή αποδοχή εν το λίπασμα του κακού. Έχω την αίσθηση πως τούτο που συμβαίνει σε εσένα τζιαι σε μερικές άλλες (ίσως) εκατοντάδες κόσμου, το να παρακολουθείς δηλαδή μιαν εκπομπή, να ακούεις, να προβληματίζεσαι τζιαι να φκάλεις συμπέρασμα δεν είναι τζιαι τόσο συχνό φαινόμενο τζιαι σίγουρα καθόλου εύκολο. Παρατηρώντας τελευταία για σκοπούς “εσωτερικής κατανάλωσης” τη θεματολογία τζιαι το γενικό περιεχόμενο των διαφόρων εκπομπών τζιαι σειρών της κυπριακής τηλεόρασης το συμπέρασμα μου ήταν ένα…αντί τούτα ούλλα να προκαλούν την αφύπνιση της συνείδησης του κόσμου τζιαι να ενεργοποιούν με κάποιο τρόπο τον προβληματισμό του, καταφέρνουν να του προκαλούν μόνο συναίσθημα, λύπης-χαράς-ενθουσιασμού-απογοήτευσης-αγανάκτησης-ικανοποίησης τζιαι πάει λέγοντας τζιαι το μεγαλύτερο επίτευγμα τους ίσως εν η εκτόνωση. Δεν εκατέληξα όμως αν τούτος που ευθύνεται εν ο απλός κόσμος, ο Κυπραίος που δεν έμαθε να αναπτύσσει τούτη τη ικανότητα του τζιαι το μόνο που έμαθε να κάμνει είναι το να παρακολουθεί, να νιώθει, να δέχεται τζιαι να φανατίζεται με τον λόγο των όσων προβάλλουνται που τα ΜΜΕ. Μεν νομίζεις…τζιαι τούτο εν όπως τη διαφήμιση που λειτουργεί καμιά φορά…πλύση εγκεφάλου, π.χ. ντζέλι μον-αμί τζιαι σχέδιο Ανάν ένα και το αυτό.
Αισιοδοξώ πως ο πολιτισμός εν να μπορούσε να παίξει ένα ρόλο ξυπνητηρκού αλλά αν τζιαι δεν έχασα ακόμα όλες μου τις ελπίδες δεν το βρίσκω τζιαι το πιο εύκολο πράμα. Όσο για τα βιβλία δεν το συζητώ…οϊ μόνο να τα γράψουμε αλλά ούτε τζιαι να τα θκιαβάσουμε δεν ξέρουμε.
Τζιαι επειδή εύκολα πολλή μαυρίλα προτείνω ως πιθανή λύση σε τούτα ούλλα το να ξεκινήσεις να κάμνεις τηλεόραση:-P
(Συγνώμη για το μακρινάρι)
🙂 Ποιός εννα με πίαει εμένα να κάμω εκπομπή ρε Κάντυ;;
Έν έχω καν τους απαραίτητους κοιλιακούς 😉
Ξαφνικά εγεμώσαμε τζι εμείς Αδώνιες Γεωργιάδιες, Πλεύριες, Πρέκες. Ανθίσαν πολλά μετά το 2004 τζαι φοούμαι πολλά ότι εν φεύκουν εύκολα. Θέλει γερό ξιχόρτισμα το πολιτικό τοπίο της Κύπρου! Cheers!;)
Όταν ήμουν τέλος φεβράρη στην Κύπρο, έτυχεν να δώ τον Σίγμα που έκαμεν μιαν εκπομπήν για τον Σολωμού. Ανακάτσιασεν η ψυσιή μου με την ΑΙΣΧΡΟΤΗΤΑΝ της εκπομπής. Εκαλέσαν τον τζιύρην του κοπελλουθκιού που εν γνωστές οι θέσεις του για το πως πρέπει να λυθεί το κυπριακόν. Εκαλέσαν τζιαι τον Λουκαΐδην που πάλε εν γνωστές οι ίδιες περιθωριακές του απόψεις (εδοκιμαστήκαν σε εκλογές τζιαι δεν πιάννουν πέραν του 5% σύν κάτι του Δήκο τζιαι της Εδέκ). Απέναντυ εβάλαν τον Στεφάνου τζιαι τον Παπαπέτρου.
Εμέτρησα πέραν που πεήντα φορές να δείχνουν τον γιόν του αθρώπου την ώραν που τρώει την σφαίραν μες την μασέλλαν τζιαι φκαίννει η ψυσιή του. Εδείχναν του τζιαι τον δολοφόνον του που του επιάνναν συνέντευξην. Ιμίσh εφέραν τους νομικούς για να πούν αν γίνεται να ανακριθέι ο άθλιος εθνικιστής καραγκιόζης στην Τουρκίαν τζιαι στην ουσίαν είχαμεν επί πέραν της μιας ώρας τον Λουκαΐδην να κατηγορά την κυβέρνησην (τζιαι τον Δησύ που την υποστηρίζει) ότι λλίον πολλά ξιπουλούν τον τόπον τζιαι “δεν σέβονται τους πεσόντες” αξιοποιόντας τους (ίντα να πάσι μούχτιν;). Κάθε λλίον που το βίτεο έδειχνεν τον γιόν του αθρώπου να πεθανίσκει έδειχνεν τα σιαίρκα του που τρέμασιν σε zoom, τες φλέβες του λαιμού του που επάλλουνταν, τζιαι εδιούσαν του τον λόγον για να σεκαντάρει ότι ελάλεν ο Λουκαΐδης. Μετά εδιούσαν τον λόγον τους άλλουν τζιαι επροκαλούσαν τους να πουν την παραμικρήν επιθετικήν κουβένταν για να αποδείξουν ότι τάχα οι κρατούντες δεν σέβουνται τους νεκρούς.
Ήταν μια αηδία. Μπορεί ο κύριος Σολωμού να δέχεται να κάμνει exhibisιοn τα συναισθήματα του τζιαι να τα πουλεί στην μικρήν οθώνην, αλλά τί αθλιότηταν ο δημοσιογράφος που έκοψεν ο νους του να στήσει έτσι σκηνικόν.
Αθθήμισεν ου τα αρπαχτηκά συναισθημάτων που επηαίνναν τζιαι ελαλούσαν των μανάδων που εκαρτερούσαν να ακούσουν ποιοί επεθάναν που την Ήλιος μες το αεροπλάνον τότες “ήρταν τα ονόματα, ήρταν τα ονόματα” για να τες κάμνουν να τσιριλλούν τζιαι να φύρνουνται για να τραβούν κοντικά πλάνα με τα βίντεο τζιαι να φκάλλουν φωτογραφίες να πουλήσουν.
Νομίζω ότι η αθλιότερη των αθλίων στην Κύπρον είναι η δημοσιογραφία (εξερουμένων κάτι μονάδων).
Ίσως ναν την ίδιαν εκπομπήν που είδες τζιαί έφκαλεν σου τούτα τα συναισθήματα Joshoua, πάντως θκιαβάζοντας το άρθρον σου εξανάζιουν αυτήν την θλιβερήν στιγμήν που επέρασα μπροστά που την κασιούν με τες εικόνες.
Ο πατριωτισμός είναι το καταφύγιο του κατεργάρη
Χεχε 😀 Άσε να δούμε τι να κάμουμε με το θέμα σου…ε αν δεν καταφέρουμε τίποτε θα σου στείλω ποτζεί ένα personal trainer να σε περιποιηθεί.
Δυστυχως την εκμεταλλευση της (ελπιζω) αθωοτητας ,της καλοπερασης και της αδιαφοριας για ορισμενα θεματα ενος μεγαλου ποσοστου του Κυπριακου λαου (both sites) την εχουν αναγαγει καποιοι σε επιστημη κι ακομη χειροτερα εχουν και διαδκτορικο.Εχουμε επιστρεψει στην εποχη της υποβολης,της κολακειας και της μαλακιας (αν και νομιζω απο το τελευταιο δεν εχουμε ξεφυγει ποτε)
exi ora pou prospathw na grapsw to pono m ekourastika pragmatika mesa se touti tin kinonia pou zioume eftixos pou briskw ki alla anisixa miala . pragmatika to telefteo kero erkete m na paw na tous ta fatsisw pano sti kelle alla pou tin alli lalw re gmt re gmt ma en skeftete toutos o laos en ide ti katastrofi mas efere o ethnikizmos kai oi traouloi i papaes ma en katalaboun oti peripezoun tous mes ta mathkia tous
touti oulli pou onomazounde ellines pou enexoun kamia sxesi me ellines en emathan kanenan rito
OUTE TO PATHIMA EN TOUS GINETE MATHIMA
P.S ena kreparw