Έκατσα καμπόσο τζιαιρό τον μύλο. Εφάαν με οι δουλείες, οι έρωτες τζιαι τα παιχνίθκια του Wii τζιαι του κομπιούτερ. Ναι, δηλώνω δημόσια ότι κατά βάθος είμαι αθεράπευτα ρομαντικός τζιαι πάνω που ούλλα geek.
Όπως τζιαι να έσιει. Σήμερα το πρωί, ήρτα με το αυτοκίνητο δουλεία. Συνήθως σύρνω μέσα κανένα CD τζιαι περνά η ώρα μου ώσπου να φτάσω στον προορισμό μου. Τα πρωινά όμως, εν ξέρω γιατί, θέλω να ακούω ράδιο. Βασικά γουστάρω να ακούω πλάσματα να μιλούν, έστω τζιαι αν λαλούν μαλακίες, δια μου μιαν αίσθηση νομίζω του ότι εν εσηκώθηκα μόνος μου που το χάραμα, ότι η πόλη εξύπνησε.
Σε ένα σταθμό λοιπόν σήμερα (εν ξέρω ποίον, ένα πουτζίνους που παίζουν τα ίδια τραούθκια ούλλη μέρα, τζιαι ούλλοι τους οι εκφωνητές εν καλαμαράες) έδωκα πάνω σε ένα τραούδι της Δέσποινας Ολυμπίου. Μια συμπαθητική μαλακία, ποτζίνες που ακούουν οι 12χρονες στα πάρτι γενεθλίων τους σαν παίζουν κουμέρες. Το τραούδι, όπως εφρόντισε να μας πληροφορήσει ο συμπαθέστατος εκφωνητής παρέα με την «φακκώ-πας-τους-τοίχους-που-την-χαρά-μου» συν-εκφωνήτρια του, το έγραψε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης. Δικά μας παιδία τζιαι οι δύο τους.
Το τραούδι, για όσους θέλουν να το ακούσουν τζιαι να εκφέρουν γνώμη, εν το «Πες το δυνατά». Το τραούδι επίσης, εν κλεμμένο ως επι το πλείστον που το «Hot Stuff» της Donna Summer, χιτάκι της δεκαετίας του ’80 που ακόμα ακούετε μέσα, μέσα. Άμα τζιαι άκουσα το, ήρταν στον νου μου τζιαι τα άλλα τραούθκια που εσύναξε ο Χατζηγιάννης τζιαι έκαμεν τα δικά του. Για παράδειγμα το «Passenger» του Iggy Pop (καλά μιλούμε για ιεροσυλία δαμέ) τζιαι το «Aicha» του Khaled (εν αναφέρνω την μαλακία που έφκαλεν ο Μπίγαλης πριν καμια 10ρκα χρόνια). Καλά ο άνθρωπος εν έσιει με ιερό με όσιο. Θεωρεί τον εαυτό του τραγουδοποιό τζιαι κλέφκει αβέρτα μουσικές που άλλους.
Πράμα που στην προκειμένη περίπτωση, εν επιεικώς ηλίθιο, αφού τα τραούθκια που κλέφκει εν ξένες επιτυχίες, οπόταν εν εύκολο για κάποιον να το καταλάβει ότι εν κλεμμένα. Πως τούτος ο άνθρωπος αποκαλεί τον εαυτό του μουσικοσυνθέτη, αφού την μουσική κλέφκει την ενώ έπρεπε να την συνθέτει;
Εν τζιαι εν μόνο ο Χατζηγιάννης όμως, πλέον επαρασίεσαν το ούλλοι. Μιλούμε εν έσιει τραούδι που να μέννεν κλεμμένο που κάποιον άλλο. Έσιει πολλές κατηγορίες επανάληψης τζιαι κλεψιάς τζιαι πολλούς «δημιουργούς». Ο αρχηγός όμως ένας ένι. Βασικά, αν ήταν σε ινδιάνικη φυλή ο τύπος, θα ήταν σίουρα wannabe βάρδος τζιαι θα τον αποκαλούσαν «Ο Κλεμμένος Πόρτος». Μιλώ φυσικά για τον Φοίβο.
Καλά ο τύπος κλέφκει ότι φτάσει. Στις εκκλησίες της περιφέρειας, εν τον αφήννουν να μπαίννει επειδή εννα τους κλέψει τες λειτουργίες να τες κάμει χιτάκι να το δώκει της Βανδή. Ότι του σύρεις πίαννει ο παρέας, το theme της Φρουτοπίας, τον εθνικό ύμνο της Σιέρα Λεόνε, σιονούι του ραδίου. Οι φίλοι του μάλλον φοούνται να κλάννουν δίπλα του επειδή ηχογραφά τους τζιαι κάμνει τα ριμίξ.
Τελευταίως είδα ένα βίτεοκλιπ, με την Βανδή. Τραούδι του Φοίβου, το «Θέλω». Μιλούμε είναι φτίμμα, γλίμμα το «Clocks» των Coldplay. Τραούδι που ήταν επιτυχία πέρσι. Πλέον εν έσιει ούτε την ευγένεια να περιμένει να ξεχαστεί ένα τραούδι. Κλέφκει το μόλις το ακούσει. Γιατί να χάννει χρόνο άλλωστε;
Η αποκορύφωση εν ότι τούτοι οι τύποι, κατηγορούν τον κόσμο ότι αγοράζει πειρατικά CD τζιαι τους τύπους που τα κατεβάζουν, πειρατές. Πειρατεία πας την πειρατεία γίνεται; Αφού ρε φίλε εσύ πρώτος κλέφκεις την μουσική που πουλάς, πως έσιεις την απαίτηση που τον κόσμο να την αγοράζει;
Εγώ προσωπικά, εν κατεβάζω έτσι μαλακίες. Εν βρωμίζω τους δίσκους μου με τες αθλιότητες που τραουδά η κάθε τσούλλα τζιαι γράφει ο κάθε ηλίθιος. Αλλά τζιαι τζίνοι που τα κατεβάζουν καλά κάμνουν, παρά να τα γοράζουν δηλαδή. Τώρα ρε, όποτε καυλώσει του Φοίβου, της Βανδή, της Βίσση τζιαι του κάθε νου που νομίζει ότι εν μουσικός, να φκάλει δίσκο, να πιέννει ο κόσμος να το γοράζει. Εν είσιεν να κάμνει άλλη δουλεία, είσιεν να τρώει ούλλες του τες λίρες πας τα CD. Ένα CD που αξίζει να το γοράσεις γιατί όχι; Τελευταία εγόρασα μια πολλά σπουδαία συλλογή με Funk, τον δίσκο του Τέρλικκα «Στ’ αγνάρκα των τζιαιρών» τζιαι το «Echoes» των Pink Floyd.
Η Κοκκίνου κάθε χρόνο φκάλλει τραούδι που λαλεί κάτι για το μωρό της. Όι «Μωρό μου sorry», «Μωρό μου bye», «Μωρό μου σκάσε», «Μωρό μου καλησπέρα», «Μωρό μου τα υγρά σου», «Μωρό μου ατελείωτο, μου χεις κάνει το βίο, αβίωτο». Σκεφτείτε να αγοράζεν ο κόσμος ούλλα τα CD της. Σχεδόν 40 λίρες, για την ίδια μαλακία, τέσσερις φορές σωστά; Δαμέ σώβρακα, τζιαι σκέφτεσαι να αγοράσεις τέσσερα τα ίδια, όχι CD!
Η μόδα τωρά, λαλεί να πιάννουν ξένες επιτυχίες τζιαι να τες μετατρέπουν σε Ελληνικές μαλακίες τες οποίες αποκαλούν «διασκευές». Τζίνη η Πρωτοψάλτη, ότι φτάσει τραουδά, εν η τραουδίστρια για όλες τις δουλείες. Όπως του γιατρούς χωρίς σύνορα, αλλά για τραούθκια μαλακίες, ένα πράμα. Επρίσαν μας με το «Αν είσαι σπίτι». Αφού μόνο ο τίτλος, εν ηλίθιος ρε γαμώτο. Ακούεις τον τζιαι γελάς! Τζιαι εν τζιαι κακή αντιγραφή του «It’s a pity» της Tanya Stephens.
Γενικά η μουσική εν είδος προς εξαφάνιση. Στην Ελλάδα, εν υπάρχει πλέον μουσική, τουλάχιστον σε κάποια επίπεδα. Το Ροκ επέθανε την δεκαετία του ’90, το Λαϊκό ακόμα ποιο παλιά, το έντεχνο εν υπήρξε ποττέ απλά έτσι αποκαλούν τζίνους που εν μπορούν να τους κατατάξουν κάπου, το χιπχοπ ψυχομασιεί τζιαι ο χάρος λείπει. Υπάρχουν ίσως underground τζιαι alternative μουσικές που εν πολλά καλές, αλλά σίουρα οι εταιρείες εν θα τες προωθήσουν ποττέ τζιαι το ποιο πιθανόν να μεν φτάσουν ποττέ στα αυτιά μας.
Γιαυτό τζιαι εγώ το πρωί εννα βάλλω νέα τζιαι ομιλίες πολιτικών που το ράδιο, τζίνοι λαλούν αυθεντικές μαλακίες. Τουλάχιστον προσπαθούν να μεν τα κλέφκουν ο ένας που τον άλλο.
ο κόσμος φταίει που τα αγοράζει και όχι οι “μουσικοσυνθέτες” . Ξέρεις κάτι όμως? Για το χρήμα και τους πλατινένιους είναι ικανοί για όλα…μέχρι και μ…….ς να γράφουν. Γιαυτό συνήθως γουστάρω τελευταίως τα ξένα. Τουλάχιστον ξέρω ότι θα τα ακούσω πρώτη φορά και μετά θα ακολουθήσουν οι ελληνικές απομιμήσεις 🙂
Άφηστον Χατζηγιάννη τζιαι τον Φοίβο, τζίνοι ήβραν τζιαι κάμνουν. Οι έρωτες να πηαίνουν καλά..
Καταρχήν συγχαρητήρια επειδή έσηει τρείς μέρες που το θκιεβάζω τζιαι γελώ.
Μετά που αρκετό προβληματισμό οταν με απασχόλησε παλιά το θέμα εκατάλαβα οτι όπως σε κάθε επιχείρηση έτσι τζιαι στη μουσική βιομηχανία το χρήμα πρέπει να κινείται ασταμάτητα τζιαι έν μπορεί να περιμένει την έμπνευση, τες μούσες, την πανσέληνο, παλλίροια ή οτιδήποτε άλλο επηρεάζει την δημιουργία τζιαινούρκου προιόντος. Ειδικά η ελληνική μουσιοβιομηχανία.
Το άλλο πρόβλημα εν ότι η μεγάλη πλειοψηφία κόσμου έν γυρέφκει νόημα στην μουσική ή ο νούς τους εν μισή οκκά τζιαι το Απαπαπαπα εκφράζει τους απόλυτα. Φτάνει να έσηει νάκκο ρυθμό για να σούζουντε πάστα τραπέζια τζιαι οι στίχοι/μουσική ας εν η ίδια με το άχ κουνελλάκι.
Οι υπόλυποι ως μειοψηφία πρέπει να υποφέρουν τζιαι υπάρχει μόνο η ελπίδα ότι εννα φκεί ένα τραούδι που να έσηει ποιοτική αξία στα πέντε με δέκα χρόνια.
έλα ρε φίλε
να πω τζιαί εγώ τα κκόμεντς μου πάνω σε τούτο ο θέμα,
Νομίζω η καλύτερη τακτική εν να αγνοάς τα ελληνικά χιτάκια, αφού με τους στίχους που έχουν εν απευθύνονται σε νούσιμους ανθρώπους, επίσης εν αποδειγμένο πως εν παροδικά τζιαι με ημερομηνία λήξης πιο σύντομη τζιαι που του γαλάτου τζιαι όπως ορθά είπες τζιαί εσύ τα παραπάνω εν κακές αντιγραφές που ξένα χιτς. Μια άλλη πάντα του θέματος εν τα κυπριακά χιτακια (εννοώ τα τραούδκια κυπραίων ερμηνευτών, σε ελληνική πάντα γλώσσα) τα οποία εν μας έπνιξαν ακόμα αλλά ξεπετάσουντε στα ράδια μέσα μέσα τζιαί παρουσιάζουν να έχουν το ίδιο φαινόμενο (στίχων, αντιγραφής και λήξης), τι να κάμουμε εν σαννα τζιαι εν cursed η ποπ μουσική Κύπρου και Ελλάδας.
Εν καλά νομίζω ο καθένας μας να πει 2-3 ραδιοφωνικές εκπομπές που του αρέσκουν να μάθουμε τζιαι οι υπόλοιποι τζιαινούρκα πράματα. Να κάμω εγώ την αρχή:
Ένας καλός σταθμός που ακούω εν το Κανάλι6 (λεμεσιανός, παίζει τζιαι που internet) έσχιει ωραίες εκπομπές, παίζει πολλή ρόκ τζιαί γενικά παίζει πολλά καλή μουσική. Κάθε 1-2 ώρες παίζει ένα 10λεπτο το “Μια ιστορία και μια μουσική” τζιαι λαλεί για ένα παλιό ελληνικό τραγούδι και πώς προέκυψε.
Η νυχτερινή εκπομπή του Ρόμπερτ Καμάσα που το αγγλόφωνο του ρικ 91.1 (νομίζω) κατά τες 9μμ. παίζει πολλή μουσική χωρίς πολλά λόγια.
που εννα θυμηθώ τζιαι άλλα εννα σας πω.
na sou pw, ama to kamoun nomima, dld pianoun adeia k diaskeuazoun to kommati egw en exw provlhma. dioti toulaxiston en to parousiazoun san diko tous. ap’ osa 3erw, h prwtopsalth en pou tous lious pou diaskeuazei nomima kommatia allwn k arketes fores mporw na pw epituxhmena. pou tziame tzai tzei, oloi oi upoloipoi apla klefkoun ta. touth en h le3h. klefkoun. gia to kommati ths vandi apolu8hke parousiasths tou mad pou eipe oti to tragoudi en to idio me to clocks. dld me lia logia, klefkoun ta k ama tous to laleis 8igountai tziolas! epishs, gia to 8ema pou 8igeis me tous sta8mous sthn kupro: h katastash einai aperanta tragikh. ousiastika zoume thn epoxh tou susthmenou playlist. en pisteukw oti exei sta8mous sthn kupro pou kamoun diafora, se shmeio pou m erketai na kamw sta8mo diko m!!:p cds latreuw na agorazw k eutuxws akoma kukloforoun cds pou oi mono a3izoun ta lefta tous alla k polla parapanw!! btw wraies oi agores sou!!;)
File mou etixe k ida to post s kai apla exo na po ………………..
en axize na kameis toso megali analisei ti ginete ti simero imera mes tin ellada k tin kipro! to kalo opos ipe kapis allos en oula parodika en tragoudia m imerominia lixeos! ilikrina meta pou pola xronia pou akoua radio apofasisa na pao na piaso ena mp3 kai na fkalo to fo mou! i moni ekpompi pou akoma mporo na akouo pou radio en o Garavelas pou to love athens.
kata ta alla sistino piene piase ena mp3 kai men axonese ti en na valei k ti en na lalei o kathe malakismenos pou tou edokan mia ekpompi sti kipro mono k mono epidi en kalamaras k mila orea!
anw nase kala!
Θα συμφωνήσω με το ένα σκέλος τζίνου που έγραψες εν μέρη φυσικα τζιε εξηγούμαι.
Εννεν τωρασινόν το χόμπι της κλεψιάς τζιε τούτον καταλάβεις το αμαν ακούσεις τραούθκια του 50 τζιε του 60 που ελαλούσαν οι τότε τραουδιστές πχ Καζαντζίδης,Αγγελόπουλλος κλπ
Ακουεις την Μαντουμπάλαν τζιε την Ζιγκουάλαν την ώραν που αρκέφκουν τζιε λαλείς δκιάολε μα εν ινδικα τουτα ρε,τζιε αμέσω μετα ακούεις τον Καζανζίην τζιε τον Αγγελό.
Που την άλλην οσον αφορα τα σαγλοτράουδα τζιε τζίνα εννεν τωρασινόν φρούτον.
Αθθυμήθου μονον τούτα
Τοπε τόπε ο Παπαγάλος ΠΑΝΤΑΖΗΣ
Να Κάνουμε πουσ απς ΠΩΛΙΝΑ
Πάμε για τρέλλες στες Σευχέλλες πάλε η ΠΩΛΊΝΑ
Αν πας με άλλη ΠΕΓΚΥ (μια είναι η Πέγκυ)
τζιε εναν κατεβατόν άλλα που εν αθθυμούμαι τωρα.
Γιαυτόν σου λέω αηστο πράμαν όπως πάει τζιε τα καλά τραούδκια εν χάννουνται.
Ακουσες τα τραούθκια του Χάρη Βαρθακούρη,εν ο γιός του Πάριου τούτος,ΕΝ ΦΟΒΕΡΑ.