Ιστοριες της Νεας Ληδρας

Άλλαξα παρπέρη. Βασικά, ο παλιός μου ο παρπέρης αποφάσισε ότι συμφέρει παραπάνω να μας κόφκει την κκελλέ μας παρά τες τρίσιες μας τζιαι έτσι είπα να έβρω άλλο. Εν τζιαι εν, πως εν έκαμνε καλά τη δουλεία του, απλά κάθε φορά η τιμή επάεννε τζιαι 1 Ευρώ πάνω. Σε κάποια φάση είσιεν να θέλω να μπω φαϊνάνς για ένα κούρεμα.

Το νέο μου παρπέρικο, εν ποτζείνα της γειτονίας. Τζίνα που ο παρπέρης ξέρει τους παραπάνω που κουρεύκουνται τζιαμέ, τζιαι που εκτός που παρπέρικο, εν τζιαι κέντρο συζητήσεων τζιαι κουτσομπολιού για τους αθκιασερούς της περιοχής.

Continue reading →

Μετά που μια συζήτηση στο μπλόγκ του Έλατου Χελιδονιού, ο παππούς ο Aceras ερώτησε με γιατί γράφω, γιατί έχω τούτη την ανάγκη να εκφράζουμε δημόσια.

Εκατάλαβα ότι η απάντηση μου εννα εν μεγάλη, τζιαι καλύτερα να την γράψω στο μπλόγκ μου παρά σε ένα κόμμεντ άλλου μπλόγκ.

Η αλήθκεια εν ότι ασχολούμαι με διάφορα πράματα που πολλά μιτσής. Πάντα εδίαβαζα ότι έππεφτε στα σίερκα μου τζιαι πάντα έθελα να μαθαίνω καινούργια πράματα τζιαι να εξερευνώ τον κόσμο γυρώ μου.

Στην ηλικία που οι παραπάνω μας διαμορφώνουμε την βάση της προσωπικότητας μας τζιαι ξεκινούμε να δημιουργούμε ή να κληρονομούμε τις απόψεις μας, στην εφηβεία δηλαδή, άρκεψα να αμφισβητώ τον κόσμο. Τον θεό, τα σχολεία, την μουσική, την τηλεόραση, σχεδόν τα πάντα. Ούλλα όσα εθεωρούσα στερεότυπα τζιαι δωτά, άρκεψα να τα σκέφτουμε τζιαι να τα ψάχνω.

Continue reading →

«Ως το τέλος του μήνα εννα έρτω τζιαι κανεί, Βασιλική μου. Εν μπορώ να μου κάμνει έτσι όποτε του καπνίσει». Έν ήταν η πρώτη φορά που εθώρεν η Βασιλική την Κυρία Ελένη, να νεκαλίεται τζιαι να της λαλεί ότι εν θα ξαναπατήσει.

Η Κυρία Ελένη, πάει 4 φορές την εβδομάδα τζιαι καθαρίζει τους. Ένα γραφείο, όι πολλά μεγάλο, μία ντουζίνα γραφεία τζιαι θκύο αποχωρητήρια.

Continue reading →

Ιούλης, 1998. ΚΕΝ της Πάφου.

Τζείνη την νύχτα, είπαν να μας κάμουν βραδιά του οπλίτη (ή κάπως έτσι το ονομάσαν).

Είσιεν να μας φέρουν τραουδιστές τζιαι ορχήστρα, να μας κάμουν τζιαι σούβλες τζιαι ποτά τζιαι να μας δώκουν παμό μια νύχτα, που τες τόσες που μας εταλαιπωρούσαν.

Εν είπα στους δικούς μου να έρτουν, εν έθελα να τους φέρω που την Λευκωσία στην Πάφο, το ίδιο εκάμαν τζιαι αρκετοί που τους Λευκωσιάτες που είμαστε μαζί. Όπως τζιαι να έσιει, τζείνη την νύχτα είμαστε καθισμένοι σταυροπόδι εγώ τζιαι ένας σειράς.

Continue reading →

Πριν να ανοίξει το οδόφραγμα της Λήδρας, ούλλοι ανησυχούσαν. Οι παραπάνω, εβασίζουνταν σε προειδοποιήσεις κάποιων πολιτικών, ότι αν ανοίξει η Λήδρας, εννα παττίσουν τα καταστήματα της Λήδρας της Ελληνοκυπριακής πλευράς.

Εφκένναν οι καταστηματάρχες τζιαι εφωνάζαν ότι εννα παέννει ο κόσμος ποτζί να ψουμνίζει επειδή εν ποιο φτηνά, ότι εννα κλείσουν, εννα πεινάσουν οι οικογένειες τους, εννα ππέσει η κίνηση. Εκάμαν το ότι, άμα αννοίξει η Λήδρας, εννα δημιουργηθεί ένα οικονομικό κραχ άνευ προηγουμένου στην Λευκωσία.

Continue reading →